Na današnji dan, 10. aprila 1901. godine u Banjaluci je rođen kompozitor i etnomuzikolog Vlado Milošević, jedno od najznačajnijih imena jugoslovenske i srpske muzičke umjetnosti
"Malo je to neuobičajeno za naše prilike: Muzej Bosanske Krajine u Banjaluci dobija brojna pisma od najčuvenijih svjetskih univerziteta. Pišu ugledni profesori iz Oksforda, Kembridža, Njujorka, Los Anđelesa... Svi traže knjige 'Bosanske narodne pjesme' Vlade Miloševića", piše banjalučki "Glas" 1. januara 1964. godine, u tekstu povodom penzionisanja poznatog jugoslovenskog i srpskog kompozitora, etnomuzikologa i muzičkog pedagoga Vlade Miloševića.
Milošević je rođen 10. aprila 1901. u Banjaluci, gdje je i završio osnovnu školu i gimnaziju. Studije, prvo istorije i geografije, završio je u Beogradu, a potom i muzike, pedagoški smjer, u Zagrebu. Predavao je na Učiteljskoj i Muzičkoj školi u Banjaluci i Nišu, radio je u Muzeju Bosanske krajine i dirigovao horom SPD "Jedinstvo".
Kao kompozitor, Vlado Milošević je počeo s harmonizacijama i obradama za hor, prešao na solo pjesme, napisao rukovjet "Pjesme sa Zmijanja", što je horska sublimacija njegovog odnosa prema narodnoj pjesmi i stvaralačkom pristupu folkloru, da bi poslije Drugog svjetskog rata komponovao više kamernih i orkestarskih djela, dajući kao krunu svom stvaralaštvu, u formalnom smislu, operu "Jazavac pred sudom".
Kao melograf obišao je gotovo svako selo Bosanske krajine i zabilježio sve vrste narodnog pjevanja. Većinu zapisa je transkribovao i objavio u četiri knjige, kojima je kasnije pridodao knjigu o sevdalinci, dvije zbirke pjesama iz NOB-a i knjigu "Ravna pjesma".
"Iako introvertan, bio je veseo i duhovit čovjek, britkih zapažanja, inspirativan sagovornik, odličan poznavalac mentaliteta našeg naroda. Podjednako su ga poštovali svi ljudi dobre volje. Svojim životom, radom i djelima muzički bard Vlado Milošević obogatio je srpsku i sveukupnu jugoslovensku muzičku kulturu", prisjetio se Milorad Kenjalović velikog muzičkog barda, u tekstu za "Puteve".
Za izuzetne doprinose u svim oblastima svog rada, Vlado Milošević je dobio više državnih nagrada, a bio je i član Akademije nauka i umjetnosti BiH. Na širem prostoru nekadašnje Bosanske krajine, Milošević je svojim djelovanjem obilježio dvadeseti vijek.
Umro je 6. februara 1990. godine u Banjaluci, a sahranjen je na pravoslavnom groblju Sveti Pantelija u Boriku. U čast ovog velikog pregaoca na kulturnom i muzičkom polju, nekadašnjeg direktora i profesora Muzičke škole u Banjaluci, ova škola 23. februara 1990. godine mijenja ime i od tada nosi ime Vlade Miloševića.
Posljednje godine života Vlado Milošević proveo je u jednoj od vila u današnjoj Ulici kralja Petra Prvog Karađorđevića, u kojoj je bila njegova spomen-soba. Danas je u toj kući smještena Zadužbina "Petar Kočić Banjaluka - Beograd".