Legendarni trubač rodom iz Jajca, koji je u svojoj nevjerovatnoj karijeri sarađivao sa velikim imenima kao što su Chet Baker, Miles Davis, Dizzi Gillespie, Stan Getz, Oscar Pettiford, itd. danas slavi svoj 90. rođendan...
Duško Gojković rođen je u Jajcu 14. oktobra 1931. godine, od oca Vuksana i majke Kristine, kao jedno od njihovo četvoro djece. Neposredno nakon Drugog svjetskog rata doživio je porodičnu tragediju - izgubio je oca koji je strijeljan kao pripadnik četničkog pokreta i, praktično, brata koji je doživotno izbjegao u Australiju.
Ostavši bez porodice on se 1946. godine obreo u Beogradu, kao gimnazijalac, i učenik u Muzičkoj školi Stanković u Beogradu, koja je bila pod neprestanom kontrolom ondašnjih komunističkih vlasti zbog sviranja zabranjivananog džeza na javnim mjestima.
"Na prijemnom ispitu u Muzičkoj školi Stanković otpjevao sam neku rusku pjesmu uz klavir i napomenuo im da želim da učim da sviram trubu jer imam taj instrument kući i da u školskom orkestru sviram džez. Direktor škole je sumnjičavo vrtio glavom zbog tog džeza, ali su me ipak primili i konačno sam počeo da sviram trubu. Moje improvizacije na trubi nijedan komesar nije mogao da kontroliše. Džez je sloboda", ispričao je u jednom intervjuu Gojković.
Muziku je studirao na Muzičkoj akademiji u Beogradu od 1948. do 1953. godine, a još kao student sa 18 godina svirao je trubu u mnogim džez i diksland bendovima i sa velikim orkestrom Radio Beograda. Poslije pet godina provedenih u Jugoslaviji, prerastao je nivo balkanskog muziciranja i odlučio da nastavi svoju karijeru u zapadnoj Njemačkoj.
Godine 1956. snimio je svoj prvi LP kao član grupe Frank All Stars. Sljedeće četiri godine proveo je kao prvi trubač i član Kurt Edelhagenovog orkestra. Tokom godina svirao je sa značajnim džezerima kao što su Chet Baker, Stan Getz i Oscar Pettiford.
Prvi put se obreo u Americi sa Evropskim omladinskim orkestrom 1958. u Njuportu na džez festivalu na Istočnoj obali, i svojim stilom muziciranja privukao veliku pažnju sa obje strane okeana.
Godine 1961. ponuđena mu je stipendija za studije u oblasti komponovanja i aranžiranja u Berkliju, u vrsti muzike za koju teško da su tada drugde u svijetu postojale neke škole. Trebala mu je preporuka i - dobio ju je. Od Stena Geca, Arta Farmera i Oskara Petforda koji su je napisali i potpisali na masnom jelovniku nekog kafića u Frankfurtu u kome su doručkovali.
Prihvatio je ponudu i završio studije.
Nakon studija u Berkliju pozvao ga je kanadski vođa benda Mainard Ferguson da se pridruži njegovom bendu. Gojković je nastupao kao druga truba u ovom sastavu sve do pauze benda 1964. Njegov rad sa Fergusonom omogućio je Gojkoviću reputaciju odličnog i velikog muzičara i izvanrednog soliste.
Vratio se u Evropu, i formirao svoj sekstet 1966. godine, sa kojim je snimio svoj prvi album Svinging Macedonia, u produkciji Eckart Rahn, sa muzikom koju je on izvorno komponovao inspirisan muzikom Balkana. Album se generalno smatra kamenom temeljscem balkanskog džeza.
U narednim godinama pratio je i svirao sa velikim imenima kao što su Miles Davis, Dizzi Gillespie, Oscar Pettiford, Gerri Mulligan, Sonni Rollins, Duke Jordan, Slide Hampton itd.
Godine 1968. nastanio se u Minhenu i formirao svoj veliki bend sa umjetnicima kao što je Rolf Ericsson koji je trajao sve do 1976. godine.
1986. osnovao je još jedan orkestar sa kojim radi do danas radi. Njegovo očekivano povratak džez sceni došao je sa albumom Soul Connection iz 1994. godine sa kojim je osvojio brojna priznanja.
Gojković je 2003. godine otvorio novo poglavlje u karijeri svojim albumom Samba do Mar, u kojem prvi put komponuje inspirisan brazilskom muzikom.
Njegov album Samba Tzigane izašao je 2006. godine, sa kojim je Gojković proslavio svoj 75. rođendan na velikom koncertu u Beogradu.
(Mondo)