Fraza koju je na tabli u svlačionici napisao Svetislav Pešić postala je prepoznatljiv moto košarkaške reprezentacije Srbije.
Selektor košarkaške reprezentacije Srbije potiče iz Pirota gdje je i odrastao. Mjesto na istoku Srbije po mnogo čemu je specifično. Najviše po nadaleko poznatom pirotskom ćilimukoji je pod zaštitom UNESKO-a i jedan je od prepoznatljivih, autentičnih proizvoda iz Republike Srbije.
Na Svjetskom prvenstvu u košarci na Filipinima jedan od lajtmotiva reprezentacije Srbije bila je Pešićeva poruka ispisana na tabli u svlačionici, prije utakmice: "Svi za jednog, jedan za svi".
Pešić u svom srpskom jeziku (ne)namjerno koristi pirotski govor, tačnije, timočko-lužnički dijalekt.
Predsjednica Udruženja lektora Republike Srpske Aleksandra Savić kaže da je pirotski govor nastao na ivičnim, perifernim predjelima srpskog jezika, gdje je geografija stvorila nepogodnije uslove za komunikaciju.
"Tu se čuva staro stanje jezika i nisu se modernizovali kao centralne teritorije. Imaju osobine (jezika) do nekog 11. vijeka. Nemaju infinitiv, imaju smanjen broj padeža, samo dva padeža: nominativ i akuzativ".
Objašnjava da se zbog toga često koristi jedan padež za sve oblike kao npr. selo je selo u svim oblicima (isto kao "svi" u "jedan za svi"). Oni kažu dlgo (dugo), vlna (vuna), dal a ne dao, slnce umjesto sunce. Takođe: debel, pepel...
"Uopšte nemaju glasa h i f (zato kažu Vilip, venjer, vlaša). Ponekad imaju potpuno izbacivanje glasova (slično nama) Ranđel imjesto Aranđel, ve ga (evo ga, eve ga)", dodaje Savićeva.
Košarkaški stručnjak, kao i mnogi iz tog kraja, i dalje koristi dijelove autentičnog dijelekta. Zbog načina korištenja riječi, odnosno, izostanka padeža u frazi koju je napisao, igrači i novinari su ga zadirkivali.
Kasnije se sve pretvorilo u suprotnost i "jedan za svi" je sada nezvanični moto repezentacije Srbije u košarci.
A ako vas put nanese u ovaj dio Srbije ne zaboravite da svratite u grad podno Stare planine u kojem čudno pričaju, pletu ćilime i peglaju kobasicu!
(MONDO)