Istraživanje češkog festivala Ji.hlava pokazalo da su istočnoevropski filmovi skoro pa nevidljivi na zapadnoevropskim filmskim festivalima
Da li su istočnoevropski filmovi nedovoljno zastupljeni na zapadnoevropskim filmskim festivalima?
Zabrinutost da bi to mogao biti slučaj potaknuo je ove godine češki Festival dokumentarnog filma Ji.hlava, koji je sproveo istraživanje kako bi otkrio koliko je dokumentarnih filmova iz istočne Evrope prikazano na zapadnim festivalima i obrnuto.
Komentarišući ovu studiju, direktor festivala Ji.hlava Marek Hovorka je rekao da su cifre zaista potvrdile nedovoljnu zastupljenost istočnoevropskih filmova na zapadnoevropskim festivalima dokumentarca.
Prema ovom istraživanju, 60 odsto festivalskog sadržaja na pariškom Cinema du Reel festivalu 2019. godine činili su zapadnoevropski filmovi, a samo pet odsto iz Istočne Evrope i 18 odsto iz Sjeverne Amerike.
Na CPH:Dox-u 2019. u Kopenhagenu, ovaj broj je iznosio 52 odsto za filmove iz zapadne Evrope, sedam odsto iz istočne Evrope i 20 odsto iz SAD.
Na holandskom festivalu dokumentarnog filma IDFA u 2018. ove cifre su iznosile 43, 16 i 12 odsto, a na švajcarskom Vision du Reel 60, 9 i 7 odsto u 2019. godini.
U međuvremenu, njemački DOK Leipzig zabilježio je najveći udio filmova iz istočne Evrope - 24 odsto, u poređenju sa 55 odsto iz zapadne Evrope i osam odsto iz sjeverne Amerike u svom programu za 2018. godinu.
Međutim, istraživanje je pokazalo da je i među istočnoevropskim festivalima veća pristranost bila prema filmovima iz istočne Evrope, iako su oni imali mnogo veći udio filmskog sadržaja iz zapadne Evrope od udjela istočno-evropskih filmova na festivalima u zapadnoj Evropi.
Program festivala Ji.hlava za 2018. godinu sastojao se od 41 odsto dokumenataraca iz istočne Evrope, nasuprot 26 odsto iz zapadne Evrope i 14 odsto iz sjeverne Amerike. Krakovski filmski festival u Poljskoj izabrao je 49 odsto filmova iz Istočne Evrope, 28 odsto iz zapadne Evrope i 12 odsto iz sjeverne Amerike.
Hovorka je rekao da ga rastužuje osjećaj da u posljednjih četiri ili pet godina istočna i zapadna Evropa nisu nužno postale bliže, već su krenule svojim zasebnim putevima, a da je ovo istraživanje pokazalo upravo to.
"Mnogi istočnoevropski filmski stvaraoci žele da imaju svjetske premijere na zapadnim festivalima. Oni osjećaju da će biti prepoznati i postići uspjeh uglavnom ako su prepoznati u zapadnoj Evropu", rekao je Hovorka.
Cijeli članak pročitajte OVDJE...