Procjenjuje se da se dvije trećine srpskih prezimena završava na -ić.
Prezime je za Srbe uvijek bilo "porodično ime", ono koje pokazuje porijeklo, pripadnost, nekog drevnog pretka koji je danas udaljenim ljudima bio zajednički.
Većina srpskih prezimena prepoznatljiva je po sufiksu - ić. Procjenjuje se da se oko dvije trećine srpskih prezimena završava ovako.
Najveći broj je nastala po muškom pretku – patronimi, mada ima i prezimena koja porijeklo vode od neka davne prabake – matronimi.
Ima i onih koja su označavala lični izgled ili karakter, ali i nadimak i bivše mjesto boravka i zanimanje. Tako dolazi do toga da veliki broj porodica nosi ista prezimena, iako uopšte nisu u međusobnom srodstvu.
Nastanak današnjih prezimena u Srbiji vezuje se za kneza Aleksandra Karađorđevića koji je 1851. godine jednim aktom naredio uspostavljanje trajnih prezimena po najstarijim i najznačajnijim precima, prenosi National Geographic Srbija.
Ipak, zahvaljujući sačuvanim manastirskim, carskim i kraljevskim poveljama i spisima iz prošlosti, prije svega iz srednjeg vijeka, danas znamo da su se i naši preci prezivali slično kao i mi danas.
Većina potiče iz 13. vijeka
Radogostić, Zarubica, Trzin, Hreljić, Zaklan, Bujak samo su neka od najstarijih srpskih prezimena. Većina srpskih prezimena se spominje u pisanim istorijskim izvorima iz 13, 14. veka, poput Dečanske hrisovulje (darovnice) kojom je Stefan Dečanski dio svojih posjeda poklonio istoimenom manastiru.
Na ovom dokumentu su, naime, popisana imena svih ljudi (u nekim slučajevima i tri, četiri generacije potomaka) koji su tada živjeli na tom posjedu. Srpska prezimena su većinom nastajala po muškom pretku (patronimi), pa su potomci Jovanovi, Radogostovi, Petrovi, Nikolini, postali Jovanovići, Radogostovići, Petrovići, Nikolići…
Marići, Stanići i Jelići po ženskom pretku
Prezimena po ženskom pretku (matronimi) su ređa, a vezuju se za žene koje su se istakle u borbi ili su, prosto, ostale udovice. To su Marići, Stanići, Jelići – kaže etnolog Miroslav Niškanović, jedan od retkih koji se bavi ovom problematikom i autor jedinstvene knjige "Srpska prezimena", prenoseNovosti.
Prema njegovim rečima, pored prezimena koja odražavaju vezu sa nekom drugom osobom (obično vezu roditelj – deca), imamo i ona koja označavaju lični izgled ili karakter, ali i nadimak osobe po kojoj je nastalo prezime: Slijepčević, Ćosić (ćosav), Brkić (brkat), Mudrinić, Divljak, Bujak (brz, hitar), Guzina, Ubiparip, Vrtikapa…
Koja su najstarija?
Izuzetno stara srpska prezimena u najvećem broju su sačuvana u onim krajevima gde se najviše polagalo na tradiciju, poput Crne Gore i Hercegovine. Njihovom nastanku u velikoj mjeri je kumovao odnos prema drugim bratstvima, kao i činjenica da su nastala u ratničkom društvu.
"U ovim krajevima i bivšoj Vojnoj krajini, imamo prezimena kao što su Grdinić, Grubanov, Jovanda… Ovo posljednje je, recimo, izvedeno od imena Jovan. Nazvati tada nekoga Jovicom, u tim krajevima, bila je najveća uvreda. Jovanda, sa druge strane, zvuči silno, snažno i trebalo je da zaplaši neprijatelja, po principu: Kako ćeš ti takav na Jovandu ili Vidi ga, Grdnog", objašnjava Niškanović.
On dodaje da u ovu grupu spadaju i prezimena u kojima se vidi veza sa određenom životinjom, poput Vukotića, Međedovića ili Drakulića. Snaga vuka, medvjeda ili zmaja, trebalo je da se prenese na nosioca i zaštiti ga od neprijatelja i zlih sila.
Pri tom, treba reći da Drakulići ili Drakulovići, nemaju nikakve veze sa najpoznatijim vampirom. Riječ je o starobalkanskom imenu, dok se prezime u Srbiji koristi još od 11. vijeka, mnogo prije vremena Vlada Cepeša. Opet, ima prezimena koja su nam danas smiješna, iako su im u prošlosti pridavana druga značenja.
Takva su, primera radi, prezimena Gaće, Karagaća, Kura(j)ica… Gaće su u prošlim vremenima bile naziv za čakšire ili pantalone, a ne za gaće koje se nose ispod "gaća".
(MONDO)