My Rainey's Black Bottom: Muzika kao identitet i način života

Piše: Vedran Grahovac

Prema jednoj od tih drama 2016. godine snimljen je poprilično uspiješan film „Fences“. Šest godina kasnije drama iz ovog ciklusa opet je poslužila kao temelj za filmsku adaptaciju, a producent je opet slavni Denzel Vošington.

U pitanju je „My Rainey's Black Bottom“ koji je jedan od nekoliko ovogodišnjih filmova nominovanih za Oskara( pet nominacija), a koji se bavi muzikom i Afroamerikancima u Americi.

Radnja filma smještena je u Čikago dvadesetih godina proslog vijeka. Većina radnje odvija se u muzičkom studiju gdje bluz bend poznate pjevačice koju zovu „Majka bluza“ treba da snimi nekoliko pjesama. Problem među članovima benda nastaje onoga trenutka kada se mladi muzičar Livi sukobi sa ostatkom benda.

Naime, on zajedno sa menadžerom benda želi da se numera iz naslova ovog filma snimi po njegovom aranžmanu dok ostali članovi benda na čelu sa „Majkom bluza“ žele pjesmu snimiti u totalno drugačijem izvođenju. To naizgled samo bezazleno neslaganje dovešće do raznih posljedica i niza nepredviđenih i ozbiljnih okolnosti.

Polazeći od muzičke numere koja se bar u početku filma pojavljuje kao centralni motiv filma reditelj stavlja akcenat na mnoge druge stvari kojih se dotiče u toku filma. Naime, pitanje sporne pjesme, odnosno njenog aranžmana, mnogo je više od same muzike. Dok je aranžman koji zagovara mladi muzičar Livi, jedan od dva glavna lika filma zabavan, neopterećujući i treba da opusti publiku, drugi je ozbiljan sa totalno drugačijom namjerom koju pjesma ima.

Zapravo, ovaj muzički aranžman sukob je dva svijeta i dvije životne i muzičke filozofije. U pozadini priče oko aranžmana nedvosmisleno nam postaje jasno da je između ostalog u pitanju polemika llikova opoložaju Afroamerikanaca u Americi.

Sukob članova benda reditelj koristi samo kao povod i okvir u kojem će se dotaći pitanja koja se tiču muzike ali i mnogih drugih društvenih tema karakterističnih za jedan period Amerike.

Postepeno, kroz dijaloge u studiju, upoznajemo se i sa životnom pričom glavnog lika,a u kojoj u velikoj mjeri leže razlozi njegovih stavova koji se tiču muzike, Afroamerikanaca, religije i Boga. Film koji ima vrlo zanimljivu premisu i ideju o dva načina izvođenja iste pjesme prerasta u socijalnu i društveno angažovanu priču. Ta priča stara je koliko i sama Amerika i govori o grupi ljudi čiji je položaj marginalizovan i čije je postojanje zapravo osuđeno na društvenu marginu.

Pored društveno istorijskog konteksta, a koji je ovdje primaran, „My Rainey’ s Black Bottom“ govori i o mladosti, njenoj energiji i spremnosti da se mijenja svijet. Promjena tog svijeta kreće od nas samih, odnosno naših najintimnijih i najličnijih nivoa. U ovom slučaju od jedne samo naizgled banalne stvari kao što je aranžman pjesme.

Prikaz te energije vjerno je prenesen kroz lik Livija koji uz Violu Dejvis „nosi“ ovaj film. Priča koja kreće jednim laganim tonom postepeno kroz dijaloge prerasta u ozbiljnu, mračnu i tešku dramu.

Uz sjajnu muziku dva najjača segmenta filma jesu dvije glavne uloge. U ulozi mladog Livija našao se Čedvik Bouzman koji je za ovu ulogu posthumno nagrađen Zlatnim globusom i jedan je od kandidata za Oskara u kategoriji nabolje muške uloge.

Takođe, treba spomenuti da je film snimao bolestan što mu nije smetalo da da svoj maksimum i na filmsko platno prenese posebnu energiju. Pored njega, u ulozi „Majke bluza“ sjajno se snašla Viola Dejvis koja je takođe nominovana za Oskara u kategoriji najbolje ženske uloge.

I, koliko god da su ova dva lika različiti i drugačijih pogleda zapravo su suštinski slični. Oni žive bluz i žive za bluz. Muzika im je puno više od tezgarenja i posla, odnosno, ona im je ljubav i način života.

„My Rainey' s Black Bottom“ načinom na koji je sniman podsjeća na pozorišnu predstavu. Akcenat je na vrlo mali i ograničeni prostor, likove i njihove dijaloge. Kroz spoj muzike, drame i dvije dobre glumačke izvedbe pokreće temu koja je obrađivana mnogo puta do sada. Emotivan i zabavan „My Rainey' s Black Bottom“ je nalik rolerkosteru koji nas voza kroz žanrove i emocije koje osjećamo tokom filma. Film koji svakako vrijedi pogledati.

Godina: 2021.
Država: Amerika.
Režija: George C. Wolfe.
Scenario: Ruben Santiago-Hudson, August Wilson.
Uloge: Viola Davis, Chadwick Boseman, Glynn Turman, Colman Domingo, Jonny Coyne.
Žanr: Drama.
Trajanje: 94 minuta.