Zlatno olimpijsko odličje blistalo je na grudima fudbalera koji je obilježio jednu epohu Fudbalskog kluba Borac
Jedna od ulica u strogom centru Banjaluke, u neposrednoj blizini Gradskog stadiona i dvorane Borik, nosi ime po Olimpijskim pobjednicima, ljudima koji su iz našeg grada otputovali na najveću svjetsku smotru sporta – i vratili se sa zlatnom medaljom oko vrata.
Takvih velikana banjalučkog sporta ima osam, a prvi od njih koji je imao tu čast da duh olimpizma donese u Banjaluku je Tomislav-Tomo Knez, od čijeg se osvajanja najsjajnijeg olimpijskog odličja danas navršava tačno šest decenija! Dogodilo se to u Rimu, davne 1960. godine, kada je Tomo, kao fudbaler banjalučkog Borca, tada jugo-drugoligaša, bio član reprezentacije Jugoslavije.
Knez, rođen 1938. godine u Banjaluci, obilježio je jednu epohu "crveno-plavih", te je bio član one generacije koja je 1961. godine po PRVI put, na 35. godišnjicu postojanja kluba, odvela Borac u elitni rang jugoslovenskog fudbala.
Prošao je sve klupske omladinske selekcije, te sa prvim timom počeo da trenira sa 16 godina.
Sjajne igre u Borcu odvele su ga prvo u jugoslovenski nacionalni tim, a potom u zagrebački Dinamo, odakle je, nakon četiri godine, dalje krenuo put Austrije, gdje je i završio karijeru 1975. godine.
Što se tiče samog turnira, koji je i povod cijele priče, učestvovalo je 16 ekipa, a Jugoslavija se nalazila u grupi A, zajedno sa selekcijama Bugarske, Ujedinjenih Arapskih Emirata i Turske.
"Plavi" su se u prvom kolu, 26. avgusta, lako obračunali sa Arapima – trijumfovali su rezultatom 6:1, a Borčev napadač bio je strijelac četvrtog gola za jugoslovenski tim. Ništa bolje nisu prošli ni Turci tri dana kasnije – bilo je 4:0, a ponovo je Knez bio jedan od strijelaca, postigavši gol za 3:0.
U posljednjem kolu, u direktnom sudaru za plasman u polufinale, Jugosloveni i Bugari su remizirali (3:3), ali su se Knez i drugovi, zbog bolje gol-razlike (Jugoslavija +9, Bugarska +5), plasirali u završnu borbu za trofej, a u polufinalu su se namjerili na Italijane.
Meč je igran 5. septembra 1960. godine u Napulju, nakon 90 minuta nije bilo pogodaka, a onda je, u produžecima, postignut po jedan na obje strane.
Jugoslavija je povela u 107. minutu pogotkom legende beogradskog Partizana Milana Galića (najboljeg strijelca turnira sa sedam golova), izjednačio je Paride Tumburus dva minuta kasnije i postavio konačnih 1:1, a kako tada nije postojalo pravilo izvođenja jedanaesteraca, o putniku u finale morao je da odluči – žrijeb.
Osim Tome Kneza, zlatno olimpijsko odličje osvojili su i rukometaši Abas Arslanagić, Milorad Karalić, Dobrivoje Selec i Nebojša Popović 1972. godine u Minhenu, te bokser Anton Josipović i rukometaši Zlatan Arnautović i Zdravko Rađenović na Igrama 1984. godine u Los Anđelesu.
Sreća je bila na strani Jugoslovena, koji su u finalu, na današnji dan prije 60 godina, ukrstili koplja sa Dancima.
Već u ranoj fazi meča danski nacionalni tim nije znao šta ga je snašlo na stadionu "Flaminio".
U prvom i 11. minutu su pogađali Milan Galić i Željko Matuš, od čega Skandinavci, daljim tokom meča, nisu uspjeli da se oporave.
"Dotukao" ih je legendarni ofanzivac Crvene zvezde Bora Kostić u 69. minutu, a poraz je danski tim ublažio u smiraj utakmice, zahvaljujući pogotku Fleminga Nilsena.
Bila je to prva i JEDINA zlatna olimpijska medalja jugoslovenskog fudbala, a osvojena je nakon tri vezana srebra.
1948. godine u Londonu su prejaki bili Šveđani (3:1), četiri godine kasnije u Helsinkiju Mađari (2:0), a zatim 1956. godine u Melburnu i Sovjeti (1:0)...
Pratite Mondo.ba na Facebooku, Instagramu i Twitteru. Aplikacija je dostupna za IOS i Android telefone.
Preuzimanje teksta, vijesti, fotografija i video snimaka dozvoljeno uz vidljivo navođenje izvora i linka ka MONDO portalu.