Mnoge detonacije snažnije od onih u Hirošimi i Nagasakiju: Do sada izvršeno više od 2.000 testiranja nuklearnog oružja

Testovi nuklearnog oružja su eksperimenti koji se izvode da bi se utvrdila efikasnost nuklearnog oružja, prinos i eksplozivna sposobnost. Testiranje nuklearnog oružja nudi praktične informacije o tome kako oružje funkcioniše, kako na detonacije utiču različiti uslovi i kako na osoblje, strukture i oprema utiču kada su izloženi nuklearnim eksplozijama. Međutim, nuklearno testiranje se često koristilo kao pokazatelj naučne i vojne snage. Mnogi testovi su bili otvoreno politički u svojoj namjeri - većina država sa nuklearnim oružjem javno je proglasila svoj nuklearni status kroz nuklearni test, a na Zemlju je do sada bačeno više od 2.000 nuklearnih bombi zbog ovoga.

Prvi nuklearni uređaj je detoniran kao test od strane Sjedinjenih Država na lokaciji Triniti u Novom Meksiku 16. jula 1945. godine, sa prinosom približno ekvivalentnim 20 kilotona TNT-a. S druge strane, najveće nuklearno oružje ikada testirano bila je "Car-bomba" Sovjetskog Saveza na Novoj Zemlji 30. oktobra 1961. godine, sa najvećim prinosom ikada viđenim, procijenjenim na 50 do 58 megatona.

Testovi nuklearnog oružja Sjedinjenih Država izvedeni su između 1945. i 1992. godine. Sjedinjene Države su izvršile oko 1.054 nuklearna testiranja prema zvaničnom broju, uključujući 216 atmosferskih, podvodnih i svemirskih testova. Većina testova je obavljena na poligonu u Nevadi (NNSS/NTS) i na pacifičkom poligonu za ispitivanje. na Maršalovim ostrvima i kod ostrva Kiritimati u Pacifiku, plus tri u Atlantskom okeanu. Deset drugih testova održano je na različitim lokacijama u Sjedinjenim Državama, uključujući Aljasku, Nevadu osim NNSS/NTS, Kolorado, Misisipi i Novi Meksiko.

Po broju testova nuklearnog oružja, Amerika je ubedljivo na prvom mjestu, ali odmah iza njih je tadašnji Sovjetski Savez. Probe nuklearnog naoružanja Sovjetskog Saveza izvedene su između 1949. i 1990. godine. Sovjetski Savez je izvršio 715 nuklearnih testova koristeći ukupno 969 uređaja prema zvaničnom broju, uključujući 219 atmosferskih, podvodnih i svemirskih testova i 124 testa miroljubive upotrebe. Većina testova obavljena je na južnom poligonu u Semipalatinsku u Kazahstanu i na sjevernom poligonu u Novoj zemlji. Drugi testovi su se odvijali na različitim lokacijama unutar Sovjetskog Saveza, uključujući sada nezavisni Kazahstan, Uzbekistan, Ukrajinu i Turkmenistan.

Ujedinjeno Kraljevstvo je sprovelo 12 atmosferskih testova između 1952. i 1957. na australijskim teritorijama u Maralingi, Emu Fildu i ostrvu Monte Belo. Od 1957. do 1958. usledilo je devet atmosferskih testova nad Božićnim ostrvom (Kiritimati) i ostrvom Malden u centralnom Tihom okeanu, od kojih su neki bili znatno jači od bombi bačenih na Hirošimu i Nagasaki. Preostala 24 britanska nuklearna testiranja obavljena su zajedno sa Sjedinjenim Državama na poligonu u Nevadi, a ukupno ih je bilo 45.

Daleko razornije bilo je djelovanje Francuske gdje se spisak testova nuklearnog oružja sastoji se od svih atomskih testova koje su Francuzi izvršili u oblastima Regane i In Eker u Alžiru i na atolima (koralnim ostrvima) Mururoa i Fangataufa u Francuskoj Polineziji, od 13. februara 1960. do 27. januara 1996. godine. Ukupno je bilo 210 testova sa 210 eksplozija uređaja od kojih je 50 detonirano u atmosferi.

Kina je uspostavila nuklearnu testnu bazu Lop Nur 16. oktobra 1959. uz sovjetsku pomoć u izboru lokacije, sa sjedištem u Malanu, oko 125 kilometara sjeverozapadno od Ćingira. Sproveli su 45 uklearnih testova u periodu od 1964. do 1996. godine. Čak 23 detonacije su bile atmosferske.

Indija je izvršila šest nuklearnih testiranja podzemnih eksplozija (uključujući prvu 1974.), u Pokhranu, a isti broj važi i za Pakistan koji je testirao podzemne eksplozije na brdima Ras Koh i u okrugu Čagaj. Dolazimo i do Sjeverne Koreje, jedine zemlje na svijetu koja još uvijek testira nuklearno oružje, a njihova testiranja izazvala su eskalaciju tenzija između njih i Sjedinjenih Država. Njihova posljednja nuklearna proba bila je 3. septembra 2017. godine. Za Izrael se smatra da je jedina država koja posjeduje nuklearno naoružanje, a da ga nije testirala.

Prethodno, 1963. godine, tri (Velika Britanija, SAD, Sovjetski Savez) od tadašnje četiri nuklearne države i mnoge nenuklearne države potpisale su Ugovor o ograničenoj zabrani testiranja, obećavajući da će se uzdržati od testiranja nuklearnog oružja u atmosferi, pod vodom ili u svemiru. Sporazum je dozvolio podzemna nuklearna testiranja. Francuska je nastavila sa atmosferskim testiranjem do 1974. godine, a Kina je nastavila do 1980. godine. Nijedna nije potpisala sporazum.

Podzemna testiranja u Sovjetskom Savezu nastavljena su do 1990. godine, Ujedinjenom Kraljevstvu do 1991. godine, Sjedinjenim Državama do 1992. (njihov posljednji nuklearni test), a u Kini i Francuskoj do 1996. Potpisivanjem Ugovora o sveobuhvatnoj zabrani nuklearnih testova 1996. zemlje su se obavezale da će prekinuti sva nuklearna testiranja - ugovor još nije stupio na snagu jer ga osam zemalja nije ratifikovalo. Nepotpisnici Indija i Pakistan poslednji put su testirali nuklearno oružje 1998. Sjeverna Koreja je izvela nuklearne testove 2006, 2009, 2013, 2016. i 2017. Najnovija potvrđena nuklearna proba dogodila se u septembru 2017. u Sjevernoj Koreji.

Pogledajte kako su izgledali najveći testovi nuklearnog naoružanja:

(Mondo)