Rezolucije koje usvaja Generalna skupština Ujedinjenih nacija nisu pravni akti i ne obavezuju države članice skupštine po bilo kom osnovu.
Profesor Ustavnog prava Milan Blagojević, povodom prijedloga rezolucije o Srebrenici, za Mondo pojašnjava da je rezolucija Generalne skupštine UN (GS UN) politički akt i upravo zato nema pravnu snagu te ne može pravno obavezivati.
"Prema Statutu Međunarodnog suda pravde, pravno obavezujući akti su Povelja Ujedinjenih nacija i međunarodni ugovori, pri čemu ugovori mogu biti pod tim nazivom, ali i pod nazivom sporazuma, konvencija, paktova, jer su i to nazivi koji označavaju ugovore po svojoj pravnoj prirodi".
Blagojević dodaje da je u GS UN uspostavljena praksa donošenja rezolucija pa zbog te prakse taj akt ja mogu nazvati samo tako - rezolucija.
"Nigdje u Povelji UN ne piše riječ rezolucija, da Generalna skupština UN donosi akte pod tim nazivom", naglasio je Blagojević.
Generalna skupština UN u Njujorku danas će raspravljati i odlučivati o prijedlogu rezolucije o Srebrenici koja je podigla mnogo prašine i stvorila političke tenzije, prije svega u Bosni i Hercegovini i Srbiji.
U Generalnoj skupštini UN 193 države imaju pravo glasa. Pretpostavka je da će sada već famoznu rezoluciju podržati skoro sve zemlje zapadnog bloka i veliki broj islamskih zemalja, ali i da će veliki broj zemalja biti uzdržan prilikom glasanja jer i u nekim muslimanskim zemljama rezoluciju vide kao politički čin i "skretanje pažnje" sa stradanja u Gazi.
Političko tumačenje deklarativno ideoloških rezolucija nije novo. U novembru prošle godine je treći komitet Ujedinjenih nacija usvojio rezoluciju o borbi protiv glorifikacije nacizma i neonacizma, a Zlatko Lagumdžija, ambasador BiH u UN je glasao protiv usvajanja!
Rezolucija je usvojena sa 112 glasova za, 50 protiv i 14 suzdržanih. Lagumdžija nije podržao borbu protiv glorifikacije nazicma i neonacizma svrstavši se uz Ukrajinu, SAD, Veliku Britaniju, Kanadu, Njemačku i druge zemlje ЕU. Razlog? Rezoluciju je predložila Rusija.
U Srbiji i BiH je povodom rezolucije o Srebrenici stvorena politička atmosfera koja ne odgovara stvarnom značaju i snazi rezolucije koju usvaja Generalna skupština UN. Ali, suštinski i veći problem je motiv, način iniciranja, sponzorisanja i lobiranja za donošenje rezolucije koji je očigledno zaobišao ustavne i zakonske procedure koje Ustav BiH predviđa u vođenju spoljne politike i samim tim je narušio (krhke) političke odnose u RS i FBiH.
Predsjedništvo BiH ili ministar inostranih poslova koji bi trebalo da su nadređeni ambasadoru u Njujorku nisu bili prvi koji su rezoluciju predstavili i spomenuli i teško se oteti utisku da ovaj potez nije iniciran iz Bosne i Hercegovine već je manifestacija nečijeg uticaja i moći kroz politički i diplomatski sistem BiH.
(MONDO)