Mali trik za bujno zelenilo: Kako sumpor i fosfor iz običnih šibica hrane vaše biljke

Ukoliko vam sobne biljke ne uspevaju, iako im obezbeđujete dovoljno svjetla i toplote, razlog može biti nedostatak esencijalnih minerala u tlu ili štetočine koje napadaju biljke.

Postavljanje šibica u zemlju oko biljaka u saksijama može stvoriti okruženje koje odvraća štetočine, ali i hrani biljku važnim mineralima.

Šibice sadrže fosfor seskvisulfid, kalijum-hlorid, kao i male količine magnezijuma i oksida gvožđa. Neke vrste šibica sadrže i crveni fosfor.

Sumpor iz šibica pomaže u borbi protiv štetočina bez upotrebe agresivnih hemikalija, koje mogu biti štetne po zdravlje ukućana. Kalijum-hlorid i crveni fosfor djeluju kao dezinfekciona sredstva i blagi pesticidi, a smatraju se bezbjednim za upotrebu, navodi Ask Prepper.

Zamjena za đubrivo

Često je teško procijeniti koliko đubriva je biljkama zaista potrebno. Biljke najbolje reaguju na manje, ali redovne količine hranljivih materija, što zahteva stalnu rutinu prihranjivanja.

Određene biljke, poput bamije, patlidžana i paprike, posebno zavise od kvaliteta zemljišta, ali su i izuzetno osjetljive na poremećaj ravnoteže hranljivih materija.

Previše azota iz hemijskih đubriva može dovesti do bujnog rasta lišća, ali bez formiranja pupoljaka i plodova. Takva đubriva često stimulišu samo zeleni dio biljke, ostavljajući useve bez roda.

Korišćenje šibica kao prirodnog đubriva za biljke u saksijama može da riješi ovaj problem. Prilikom redovnog zalivanja, vlaga u tlu postepeno otapa glavice šibica, oslobađajući sumpor, fosfor i magnezijum, koji hrane biljku.

Fosfor i fosforni seskvisulfid iz šibica posebno podstiču razvoj pupoljaka. Preporučuje se da se u zemlju zabode 10 do 20 šibica, vodeći računa da glavice budu dobro zakopane, dok cijela šibica ne mora biti u tlu.

Najbolje mjesto za postavljanje šibica je na pola puta između ivice saksije i stabljike biljke. Izbjegavajte postavljanje preblizu stabljike, jer možete oštetiti korijenje.

Superžena/ Lepa&Srećna