Hiperhidroza može stvarno da napravi "pakao od života" onima koje od nje pate. O prekomjernom znojenju i najefikasnijim metodama liječenja, razgovarali smo sa dermatologom.
Prekomjerno znojenje ili hiperhidroza je vrlo realan i vrlo neprijatan problem, koji osobama koje od njega pate može sasvim da onemogući uobičajeno, svakodnevno funkcionisanje, što vremenom ostavlja i posljedice po mentalno zdravlje, dovodeći do anksioznosti i depresije.
Hiperhidroza je abnormalno pojačano znojenje, koje nije izazvano visokom temperaturom vazduha ili intenzivnom fizičkom aktivnošću. Osobe koje pate od prekomjernog znojenja znoje se tako da im garderoba doslovce poslije nekog vremena bude natopljena znojem, a dlanovi se mogu znojiti toliko da im ispadaju stvari iz ruku, pa su osjećaj stida i uznemirenosti dio njihove svakodnevice.
Znojenje je normalna reakcija organizma koji se trudi da izreguliše tjelesnu temperaturu, pa se kad je napolju toplo ili imamo pojačanu fizičku aktivnost aktiviraju znojne žlijezde da bi se lučenjem znoja oslobodila toplota i tjelesna temperatura regulisala. Kod hiperhidroze ili prekomjernog znojenja, nervni sistem šalje signale znojnim žlezdama da počnu da rade, iako nema posebnih uslova koji bi to zahtevali.
"Kod hiperhidroze, radi se o pretjeranoj stimulaciji autonomnog nervnog sistema, simpatikusa, tako da se pojačano znojenje javlja pri uobičajenim aktivnostima, u mirovanju, a naročito u stanjima pojačanih emocionalnih reakcija. Pri emocionalnom stresu dolazi do prekomernog znojenja u situacijama u kojima do znojenja ne bi dolazilo kod osobe koja ne pati od hiperhidroze", objašnjava za Mondo dr Slađana Cvejić specijalista dermatovenerologije.
Primarna hiperhidroza nije uzrokovana nekim drugim stanjem ili oboljenjem, i ona je najčešće lokalizovana u određenim regijama, ispod pazuha, na dlanovima i stopalima, ili nešto ređe na licu.
Sekundarna hipehidroza je prekomerno znojenje koje može da se javi kao posljedica nekih bolesti, na primjer pojačane aktivnosti štitaste žlijezde, dijabetesa, nekih tipova tumora, naročito tumora nadbubrežne žlijezde i hipofize, ili uzimanja nekih lijekova.
U takvim slučajevima, problem prekomernog znojenja rješava se liječenjem primarne bolesti ili stanja, ili, u slučaju da je izazvan lijekovima, promenom terapije pod nadzorom lekara.
Kliknite na strelicu da biste nastavili čitanje!
Uzrok primarne hiperhidroze najčešće je genetski faktor, a osobe koje od nje pate često su preosjetljive i njihov autonomni nervni sistem aktivira se u sasvim uobičajenim, svakodnevnim situacijama. Ovo stanje javlja se uglavnom u ranoj mladosti, već u pubertetu, zbog uticaja hormonskog statusa na ovaj deo nervnog sistema, objašnjava dr Cvejić.
"Hiperhidroza utiče na svakodnevni život, izaziva snažnu neprijatnost i praktično u težim slučajevima onemogućava normalan život, stvara ozbiljan problem u uobičajenim društvenim situacijama. Te osobe se stalno presvlače, stalno se tuširaju, a pošto znaju da će se oznojiti, onda emocionalna reakcija i ta uznemirenost još više pogrošavaju stanje, pojačavaju znojenje.
Pacijenti pričaju da kad se spremaju da krenu negde, posle tuširanja čekaju posljednji trenutak da se obuku, da se ne bi preznojili i morali da se presvlače, i to zaista postaje psihološki problem. Osobe koje pate od pojačanog znojenja, uglavnom su fokusirane na svoj problem, a onda taj fokus dodatno stimuliše znojenje, i pacijent je u začaranom krugu", kaže sagovornica našeg portala.
U početku, osobe koje pate od pojačanog znojenja najčešće to pokušavaju da regulišu promjenom navika. Tuširaju se češće, češće mijenjaju garderobu, biraju odjeću od prirodnih materijala, pamuka prije svega, jer on ne pospješuje znojenje.
Sljedeći korak, obično je primjena prirodnih lijekova, kakav je recimo čaj od žalfije. Žalfija može donekle da pomogne, jer ima umirujuće dejstvo, pošto je dobar izvor magnezijuma i tiamina. Ova ljekovita biljka bogata je i ruzmarinskom kiselinom koja na prirodan način inhibira lučenje znoja.
Znojenje je oslobađanje slane tečnosti iz znojnih žlijezda, čija je primarna svrha da isparavanjem rashlađuje telo. Znojenje reguliše autonomni, simpatički nervni sistem. Kada nam je toplo, nervni signali se, putem neurotransmitera acetilholina, šalju u znojne žlezde i počinjemo da se znojimo. Prosečna osoba ima između dva i četiri miliona znojnih žlezda, od kojih je najveći broj skoncentrisan na dlanovima i tabanima.
Čaj od žalfije može se primjenjivati lokalno, u vidu obloga koje se stavljaju na problematične zone, i tada se pravi tako što se dvije kafene kašike preliju sa 200 mililitara ključale vode, sud se poklopi i ostavi se da odstoji pet minuta. Ukoliko se čaj pije, preporučuje se konzumiranje četiri šolje dnevno, a čaj se tada pravi tako što se kafena kašika žalfije prelije sa 200 mililitara ključale vode, poklopi se i ostavi da odstoji pet minuta. Ipak, iako je vrlo ljekovit, čaj od žalfije ne bi trebalo piti u kontinuitetu duže od dvije nedjelje jer može doći do neželjenih efekata zbog sadržaja tujona, ketona koji u velikim količinama može biti toksičan. Takođe, ovaj čaj ne bi trebalo da piju trudnice i majke koje doje.
Osim žalfije, od koristi može biti i crni čaj. Crni čaj bogat je taninskom kiselinom koja djeluje kao prirodni antiperspirant, smanjujući prekomerno znojenje. Ako patite od hiperhidroze, možete pokušati da koristite obloge od crnog čaja. Potrebno je da skuvate jak čaj (dve kesice čaja na jednu šolju vode), a kada se ohladi, napravite obloge od čiste gaze i stavite na problematične dijelove tijela, i držite petnaestak minuta.
Čaj od lista oraha takođe se koristi kod prekomernog znojenja jer je bogat taninom, a preporučuju se dvije do tri šolje dnevno. Pravi se tako što se supena kašika lista oraha prelije sa 200 mililitara ključale vode, poklopi se i ostavi da odstoji pola sata, zatim se procedi i pije. Ovaj čaj može se koristiti i za obloge, ali se onda pravi drugačije: dvije supene kašike osušenih listova oraha preliju se sa 200 mililitara vode, zagrije se do ključanja, ostavi se da odstoji pola sata, zatim se procijedi i može se koristiti za spoljašnju upotrebu.
A ako niste ljubitelj čajeva, na raspolaganju vam je jabukovo sirće. Koristi se razblaženo sa vodom, tako što u čašu sirćeta dodate pola čaše vode, a zatim obloge stavljate na problematične zone, dlanove, stopala, pazuhe. Jabukovo sirće ima umirujući efekat, a deluje i baktericidno, pa pomaže u uklanjanju neprijatnih mirisa. Ako vas brine neprijatan miris, znajte da on ispari čim se sirće osuši.
Kliknite da biste nastavili čitanje!
Botoks kao lijek
Ipak, bez obzira na moć prirodnih lijekova, oni nervnu stimulaciju ipak ne mogu da isključe, pa samim tim ni da suštinski riješe problem. Ono što možete da uradite je da probate da koristite antiperspirante, koji mogu do neke mere da ublaže znojenje, ali kod prave hiperhidroze taj efekat je gotovo zanemarljiv.
"Znojenje na dlanovima i tabanima je najteže regulisati, i tu postoje određeni medicinski gelovi, koji mogu da se koriste ali isključivo pod nadzorom ljekara, jer se oni izdaju na recept i moraju se pravilno dozirati jer mogu da izazovu drugi problem, pretjerano isušivanje kože i zato je jako važno primenjivati ih isključivo prema uputsvima dermatologa", kaže dr Cvejić.
Medicinski tretman koji je odobren, i uvršten u protokole liječenja hiperhidroze je tretman botoksom.
"Botoks prekida prenošenje nervnog impulsa sa nervnog vlakna na znojnu žlijezdu. Ovaj tretman najefikasniji je u primeni pod pazusima, i pacijenti koji pate od hiperhidroze i jednom probaju botoks, uvijek se vraćaju. Mana botoksa je što traje relativno kratko, šest mjeseci, a zatim se postepeno ponovo javlja znojenje. Pacijenti onda obično procijene koji je to period godine kad im najviše treba, pa onda stavljaju jedanput godišnje, da pokriju taj period. Ali, zaista, ko je jednom probao, uvijek se vraća na ovaj tretman", objašnjava dr Cvejić.
Tretman botoksom se radi ubrizgavanjem botoksa iglicom, u regiji pazuha.
"Sam tretman više je neprijatan nego što je posebno bolan, a ukoliko pacijent ima niži prag tolerancije na bol, može se pre tretmana staviti i lokalni anestetik u vidu kreme. Čitava regija pokrije se 'bockanjem', na po santimetar idu ubodi, radi se vrlo površno, i gleda se da se ravnomerno pokrije cijela površina.
Posljedica nema, osoba može odmah da se vrati na posao, ne postoji nikakva reakcija na koži, a eventualno može da se stavi led, neposredno nakon tretmana, ukoliko pacijent osjeća neprijatnost.
Botoks će onda da uhvati ta nervna vlakna, i znojenje prestaje za nekih sedam dana. Ipak, pacijentima napominjemo da ovaj tretman zaustavlja prekomjerno znojenje, ali u situacijama kad se svi uobičajeno znojimo, recimo kad trčimo ili vežbamo, znojiće se i oni, samo što će to znojenje biti normalno, uobičajeno.
Mana botoksa je što će on početi da popušta, poslije šest mjeseci otprilike, u nekim ređim slučajevima, to bude i kraće, ali najveći broj pacijenata uspijeva da jednim tretmanom godišnje prekomjerno znojenje drži pod kontrolom", kaže dr Cvejić.
Neželjenih efekata praktično nema, jer se botoks u liječenju hiperhidroze stavlja sasvim plitko, u površinski sloj kože, mnogo pliće nego kad se njime tretiraju bore na licu, na primjer. Ipak, jako je važno da se tretman botoksom radi kod ljekara, i mora da ga radi dermatolog, jer je način aplikacije vrlo bitan.
"Ograničenja u korišćenju praktično ne postoje, iako uspješnost liječenja zavisi od konkretnog slučaja. U svakom tretmanu vodi se računa da se pokrije cijela regija u kojoj su smještene znojne žlijezde, da to bude ravnomjerno", objašnjava dr Cvejić.
Ipak, za liječenje hiperhidroze na dlanovima i tabanima, botoks nije toliko efikasan jer ta regija ne može sasvim da se pokrije pošto su znojne žlijezde drugačije raspoređene. Efikasnost je tu do 30%, i pacijenti se rijetko odluče da tretman ponove na ovim regijama, kaže dermatolog.
"Drugi tretman izbora, koji se češće primenjuje za hiperhidrozu na dlanovima i tabanima je jontoforeza. Tu se radi o menjaju polariteta jona uz pomoć baterije sa niskom strujom, čime se privremeno smanjuje aktivnost znojne žlijezde. Radi se posebnim aparatima, a proces se izvodi tako što se dio tijela koji se tretira, u ovom slučaju dlanovi ili tabani stave u posudu sa vodom koja je dio posebnog aparata za jontoforezu. Blaga struja zatim se sprovodi do dijelova tela potopljenih u vodu. Tretmani se ponavljaju u serijama, a i ova metoda takođe deluje neko vrijeme, a zatim se ponavlja", kaže dr Cvejić.
Pacijentima koji pate od hiperhidroze kao krajnji izbor na raspolaganju je i hirurška intervencija, presijecanje nervnih vlakana. U pitanju je nepovratna procedura, kod koje se kasnije kao neželjeni efekat može javiti preterana suvoća kože, ponekad i u mjeri koja zahteva dermatološko liječenje zbog stvaranja ekcema.