U Torinu je otvoren Muzej serijskih ubica, drugi te vrste u Italiji, koji posjetioce vodi kroz mračni svijet najpoznatijih zločinačkih umova savremenog doba.
Poslije Firence, i u Torinu je otvoren drugi italijanski Muzej serijskih ubica, koji će se nalaziti u Galeriji Tirena.
Za posjetioce obilazak muzeja traje oko 50 minuta, a publici obećava putovanje u najmračnije dubine zločinačkih umova kroz scenografske rekonstrukcije, audio-vodiče i multimedijalne instalacije.
Italija, iako daleko od američkih brojki, jer Sjedinjene Države drže svjetski primat sa 58 odsto dokumentovanih slučajeva, nalazi se na drugom mjestu sa šest odsto poznatih serijskih ubica.
Podatak koji potvrđuje koliko je ova tema ukorijenjena i u kriminalnoj istoriji ove zemlje, danas često oživljena u televizijskim serijama i audiovizuelnim proizvodima koji pojačavaju medijski odjek.
Inicijativu je pokrenuo Expo bez granica (Expo Senza Frontiere), organizacija koja od 2005. godine radi na razvijanju ovog projekta, već predstavljenog u Meksiku i Firenci.
"Doveli smo Muzej serijskih ubica u Torino i zbog Čezarea Lombroza", objašnjava Luka Pianesi, predstavnik organizacije.
Prema njegovim riječima, izložba je nastala 2006. kada serijske ubice nisu bile u modi, sa ciljem ozbiljnog informisanja javnosti.
"Danas je interesovanje poraslo, ali naš cilj nije njihova glorifikacija", kazao je on.
U čast pionira moderne kriminologije
Nije slučajno što se torinska postavka otvara omažom Čezareu Lombrozu, pioniru moderne kriminologije.
Poseban kutak prati njegove teorije i metode, stavljajući ih u istorijski kontekst i u odnos sa predstavljenim slučajevima. Ne kao slavljenje, već kao polazna tačka za razumijevanje razvoja proučavanja izvršilaca kriminalnih djela.
Nakon tog uvodnog djela, posjetilac prolazi kroz galeriju deset slučajeva serijskih ubica, u kojoj dominiraju američki počinioci: Ed Gini, inspiracija za lik Hanibala Lektora; Džon Vejn Gejsi, poznat kao "Ubica klovn"; Džefri Damer, "čudovište iz Milvokija"; Ričard Ramirez, "noćni stoker"; Albert Fiš i Čarls Menson, simboli kolektivnog užasa šezdesetih godina.
Postavku dopunjava Kolumbijac Luis Alfredo Garavito i tri zloglasne žene: Ejlin Vurnos, Leonarda Čančuli i Eržebet Batori, "Krvava grofica" iz srednje Evrope.
Obilazak počinje statuom od smole koja prikazuje Teda Bandija, postavljenu pored replike automobila koji je koristio da namami žrtve.
Svaka prostorija nudi rekonstrukcije ambijenta, natpise i integrisani sistem audio i arhivskih video materijala.
Naraciju vodi glas Đankarla De Anjelija, poznatog italijanskoj televizijskoj publici.
Sve veće interesovanje za crnu hroniku
Muzej se uklapa u širi kontekst sve većeg interesovanja za crnu hroniku, posebno kada je riječ o serijskim zločinima. Televizijske emisije, podkasti, knjige i dokumentarne serije svjedoče o ambivalentnoj, često morbidnoj privlačnosti koja, ako se ne kontroliše, rizikuje da preraste u spektakl.
Iz toga proističe jasno naglašena namjera organizatora: informisati, a ne veličati.
Torino, grad u kome već postoji Lombrozov muzej, postaje mjesto susreta između sjećanja, istorije kriminologije i naučno-popularne naracije.
Muzej serijskih ubica biće otvoren svakog dana, nudeći posetiocima iskustvo koje postavlja pitanja o korijenima užasa i njegovom odjeku u savremenom društvu.
(EUpravo zato/rts.rs)