"Životna priča ovog ratnika mogla bi poslužiti kao scenario za film o suludim vremenima u kojima živimo..."
U listu Svet, u oktobru '95. objavljena je neobičnu priča o životu i pogibiji Omera Čehaje, srpskog gardiste iz okoline Zavidovića. Iako (nepotpisani) tekst djeluje na momente prilično nategnuto i "plastično", uz priču je objavljena i Omerova ratna fotografija, istovremeno mračna ali i sugestivna, koja na svoj vizuelni način kao da potvrđuje glavne elemente priče.. koju vam prenosimo u cjelini:
Svet 30. oktobra 1995. - JEDNA RATNIČKA SUDBINA: ŽIVOT I SMRT SRPSKOG GARDISTE OMERA ČEHAJE
U "Svetu" broj 88. uz tekst o Arkanovim "tigrovima" greškom je objavljena fotografija ratnika kako sa podignutom puškom leži na travi. Reč je o Omeru (Alije) Ćehaji, vojniku Lainovićeve Srpske garde koji je poginuo u borbama na Majevici još 1992. godine. Životna priča ovog ratnika mogla bi poslužiti kao scenario za film o suludim vremenima u kojima živimo.
Rođen je u Bosni u malom selu blizu Zavidovića i roditelji su ga kao novorođenče ostavili pokraj potoka gde su ga pronašli Srbi iz susednog sela i usvojili. Dečak nije znao za svoje prave roditelje, a novo ime bilo mu je Obrad (Branke) Čelić. Kada je pošao u školu, Obrada (Omera) odvode u dom za nezbrinutu decu. Tu za njega saznaje njegov pravi otac Alija Čehaja i odvodi ga iz doma u svoju kuću da mu radi kao sluga, ne govoreći da mu je on otac. Kada je u 16. godini od ostalih seljana slučajno saznao da kao sluga radi u kući rođenog oca, Omer beži u Vojvodinu gde se zaposlio kod jednog Mađara na salašu u blizini Novog Sada. Uskoro se i oženio sa gazdinom kćerkom i sa njom dobio kćerkicu.
Godine 1991. Omer se prijavljuje kao dobrovoljac u JNA i odlazi na vukovarski front. Posle izbijanja rata u Bosni prijavijuje se u Srpsku gardu. Učestvovao je u žestokim okršajima na Majevici kod releja "Stolice". U borbama koje su tih dana trajale 36 sati bez prekida Srpska garda je izgubila šest svojih boraca. Jedan od njih bio je i Omer. Poginuo je kod sela Kušila. Muslimani su našli njegovo telo i zapalili ga. Kada je Srpska garda u protivudaru povratila taj teren, zatekli su samo Omerovo ugljenisano telo. Bio je komandir Prvog voda Majevičke čete. Dva dana pred pogibiju dobio je Obilića medalju...
(Mondo)