Hlamidija - moderna i tiha prenosiva bolest

Zaraza hlamidijom trahomatis danas je, uz genitalne HPV infekcije, najčešća "moderna tiha" seksualno prenosiva bolest u svetu, o čemu svedoče testiranja na hlamidiju koje mladi obavljaju nakon letovanja i godišnjih odmora.

Procenjuje se da je kod nas hlamidijom zaraženo od sedam do 15 odsto seksualno aktivnih osoba, a posebno zabrinjava porast obolevanja mladih osoba.

Godišnje se u svetu registruje oko sto miliona novih slučajeva, koje su 2003. godine rezultirale sa 600 hiljada upala jajovoda, od kojih je 120 hiljada završilo neplodnošću. Odgovorne za niz bolesti muškog i ženskog urogenitalnog trakta, ali i upala drugih organa, sićušne gram negativne bakterije iz porodice Hlamidijakee (Chlamydiaceae) dugo su pogrešno smatrane virusima.

Do danas je otkriveno 18 stereotipova koji uzrokuju trahom, polne i neonatalne infekcije - upale mokraćne cevi, cerviksa, prostate, redje upale sluznice oka, rektuma, ždrela, upale pluća i uha kod novorodjenčadi.

Za vreme infekcije često dolazi do uspostavljanja posebne ravnoteže izmedju hlamidije i njenog "domaćina" i nastaju uporne infekcije koje daju simptome slične virusu.

Nelečene infekcije mogu uzrokovati teške komplikacije - kodžena su to začepljenje jajovoda, vanmaterične trudnoće koje mogu biti opsane po život, upala male karlice, prekid trudnoće i prevremeni porodjaj, neplodnost, povećan rizik od nastanka karcinoma grlića materice, dok kod muškarca može doći do smanjenja plodnosti, reaktivnog autoimunog artritisa, povišenog rizika od raka prostate.

Važno je istaknuti da nakon prebolele i izlečene hlamidijske infekcije organizam ne stiče otpornost, odnosno svakog ko je lečen može iznova inficirati zaraženi partner. Seksualni odnos i prenos sa zaražene porodilje na novorodjenče dva su glavna načina prenošenja hlamidije.

Najbitnija pravovremena dijagnoza

Kod većine žena u početnom stadijumu infekcija se ne vidi, dok su kod manjeg dela inficiranih mogući simptomi medju kojima su neuobičajeno vaginalno krvarenje ili sekret, bolovi u trbuhu, bolovi pri polnom odnosu, povišena telesna temperatura, bolovi u predelu bešike i učestalo mokrenje.

Kod većine muškaraca simptomi najčešće izostaju, a sumnju na infekciju pobudjuju pečenje i nelagoda pri mokrenju, iscedak iz uretre, bol, otok i nelagoda u testisima sa ili bez povišene telesne temperature.

Kod mladjih seksualno aktivnih muškaraca, do 50. godine života, poslednjih godina se sve češće kao uzrok akutnih i hroničnih prostatitisa susreće upravo hlamidijska infekcija.

Kod manjeg dela obolelih, posebno muškaraca, bolest se od zarazne može pretočiti u autoimunu bolest koja zahvata zglobove, kožu i oči, pri čemu period inkubacije varira i u proseku traje od 10 do 14 dana.

Stručnjaci ukazuju da najnovije studije potvrdjuju sumnju da hlamidijska infekcija grlića materice povećava rizik od nastanka invazivnog karcinoma cerviksa, posebno kod žena koje imaju dvostruku infekciju cerviksa - hlamidijsku i HPV infekciju tipovima visokog rizika i kod žena koje puše.

Prema rečima ginekologa, zato je pravovremena i precizna dijagnoza u slučaju hlamidijske infekcije izuzetno značajna.

Prema preporukama Svetske zdravstvene organizacije, evropskih i svetskih stručnih udruženja za polno prenosive infekcije i američkog Centra za kontrolu bolesti, potrebno je testirati sve seksualno aktivne adolescente, kao i one koji nemaju simptome.

Jednom godišnje sve seksualno aktivne žene izmedju 20 i 25 godina, kao i žene starije od 25 godina u slučaju promene partnera, ako su inače promiskuitetnog ponašanja i ne koriste kondom, trebale bi preventivno da se testiraju.

Testiranje se takodje savetuje svim ženama koje imaju upalu cerviksa, trudnicama na prvom pregledu u trudnoći i muškarcima kod kojih postoji sumnja na genitalnu infekciju hlamidijom.

Hlamidije su osetljive na antibiotik, tako da je lečenje vrlo uspešno, pod uslovom da se leče oba partnera.

(Tanjug/www.mtsmondo.com)