Siniša Mihajlović je sa ekipom Vojvodine osvojio šampionsku titulu u Jugoslaviji, a novosadski tim se saopštenjem oprostio od legendarnog fudbalera.
Svjetski fudbal danas se oprašta od legende, Siniše Mihajlovića! Nekadašnji fudbaler i trener preminuo je u 54. godini, a vijest o njegovoj smrti šokirala je navijače u Italiji i Srbiji. Svjetsku popularnost stekao je u Italiji, gdje je godinama nastupao nakon osvajanja najvećih priznanja u dresu Crvene zvezde, ali njegov trofejni put ka peharima krenuo je u Novom Sadu. Pomalo iznenađujuće, Vojvodina je sa veoma mladom ekipom Ljupka Petrovića u kojoj je i on bio stigla do druge šampionske titule.
Zbog toga se i u Novom Sadu opraštaju od legendarnog fudbalera. Vojvodina podsjeća da se je Siniša Mihajlović dva puta uspješno izašao na kraj sa leukemijom, ali da za treću pobjedu nije uspio da se izbori. U međuvremenu, fudbalski fanatici širom svijeta mogli su da ga vide na klupi Bolonje, kojoj se vraćao čim bi postao dovoljno snažan da ga iz bolnice pošalju na kućno liječenje. I tada je, kao trener u Seriji A, jednim dijelom sebe mislio na Vojvodinu u kojoj je proveo početak seniorske karijere.
Siniša Mihajlović je u Vojvodinu stigao u ljeto 1988. godine, u trenucima kada je klub bio na velikoj prekretnici. Otišao je trener Ivica Brzić, a za njim i važni igrači - Beganović, Skakić, Popović, Toković, a dozvolu da ode u inostranstvo dobio je Zovko, dok se na odsluženje vojnog roka spremao Đuričić. Sportski direktor Milorad Kosanović odlučio je da napravi ključan rez i napravi momentalno snažan tim sklopljen od mladih igrača, a prvi u redu bio je - Siniša Mihajlović, koji je tada kao tršavi dječak stigao iz svog Borova, a za njim dolaze i Punišić i Joksimović iz Crvene zvezde, Jokanović i Muhić iz Novog Sada i mnogi drugi.
Novi trener Ljupko Petrović odmah je u vatru gurnuo mladog Mihajlovića i Siniša je to znao da vrati na pravi način. Bio je jedan od ključnih igrača u pohodu ka šampionskoj tituli, iako su svjedoci tog doba, kao i ljudi unutar kluba čak i otvoreno govorili da je sredina tabela objektivan rezultat.
Vojvodini donio titulu, pa i u bolesti mislio na nju! Dječak tršave kose, gospodin u kopačkama i IDOL jedne generacije!
Miha, Jokan, predvođeni iskusnijim igračima poput Šestića, mislili su drugačije. Vojvodina je osvojila svoju drugu šampionsku titulu i posljednju do današnjeg dana. Siniša Mihajlović je u dresu Vojvodine upisao 90 zvaničnih nastupa i postigao 19 pogodaka, a kasnije je nastupajući za Crvenu zvezdu, Romu, Sampdoriju, Lacio i Inter osvojio sve moguće trofeje do 2006. godine kada se i penzionisao.
Koliko su mu Vojvodina i Novi Sad bili u srcu, najbolje pokazuje i Mihina odluka da svoj oproštajni meč odigra baš na "Karađorđu“. U spektakularnom susretu 28. maja 2007. godine pred ispunjenim tribinama "Karađorđa“, na teren su istrčali legendarni Mihini saigrači iz Intera - Figo, Zlatan Ibrahimović, Valter Samjuel, Marko Materaci, Dejan Stanković, Santijago Solari, Patrik Vijeira, Manćini, Ivan Kordoba, Maksvel, kao i brojni Sinišini prijatelji i saigrači iz ostalih klubova - Hristo Stoičkov, Predrag Mijatović, Dragan Stojković Piksi, Fernando Kouto, Anđelo Peruci, Vinćenco Montela, braća Filipo i Simone Inzagi.
Siniša je kasnije kao trener vodio Kataniju, Fiorentinu, Sampdoriju, Milan, Torino i Bolonju, a na klupi reprezentacije Srbije sjedio je tokom 2012. i 2013. godine.
"Ipak, gdje god je bio, uvijek mu je i Vojvodina bila u srcu, što je pokazao i divnim gestom kada je ljetos među prvima preko svog prijatelja Miroslava Tanjge čestitao Dragoljubu Zbiljiću na izboru za novog predsjednika i poželio mu da 'staroj dami' vrati zasluženi sjaj. Mihajlović neće biti upamćen samo po svojim golovima, asistencijama i maestralnim fudbalskim potezima, već i kao gospodin u kopačkama, idol jedne generacije, ratobornog karaktera koji je u svima nama uvijek budio ponos i želju da makar na dan budemo kao on. Siniša, u ime FK Vojvodina i svih vojvodinaša, možemo da ti zahvalimo na svemu što si uradio za naš klub i što si se uvijek rado vraćao u naš grad", navodi se u saopštenju na klupskom sajtu novosadskog tima.
Vojvodini donio titulu, pa i u bolesti mislio na nju! Dječak tršave kose, gospodin u kopačkama i IDOL jedne generacije!