Legendarni Filip Filipović odlučio se za krupnu odluku, na kraju sezone završiće karijeru.
Nakon dvije decenije velike karijere došlo je vrijeme za kraj, Filip Filipović (35) igra posljednju sezonu! Trofejni srpski vaterpolista, jedan od najboljih igrača u istoriji, objavio je to tokom razgovora vaterpolista Olimpijakosa i predstavnika grčkih medija.
Dugogodišnji kapiten Srbije imaće u toku tekuće sezone najviše moguće ambicije sa crveno-bijelima iz Pireja, a zatim okačiti kapicu o klin i prestati sa aktivnim igranjem. Tako će biti stavljena tačka na jednu od najimpresivnijih vaterpolo karijera svih vremena jer je Filipović tokom prethodne dvije decenije osvojio sve što je moglo da se osvoji.
"Ovo je moja posljednja sezona u igračkoj karijeri. Imamo najviše ambicije u ovoj sezoni, želimo što dalje u Ligi šampiona, želimo do finalnog turnira, polufinala, trona, zašto da ne. Imamo pravo da se nadamo. Pripremali smo se zajedno, možemo da budemo optimisti“, rekao je legendarni srpski reprezentativac, a prenio total-waterpolo.com. Podsjećamo, nedavno je u čast njega i još petorice vaterpolista koji su se oprostili od reprezentacije organizovan meč nakon kojeg je Filip zaplakao. Pogledjate atmosferu sa tog susreta:
Na klupskom nivou Filipović je osvajao trofeje u Srbiji, Mađarskoj, Italiji i Grčkoj. U sve četiri zemlje bio je šampion i osvajač trofeja u kupu, a na međunarodnoj sceni dominirao je sa Pro Rekom čiji je igrač godinama bio. Kao član italijanske ekipe tri puta je bio šampion Evrope, dok je u kapici Radničkog iz Kragujevca i Solnoka osvajao Evrokup. O trofejima sa reprezentacijom trebalo bi da se piše danima...
Dvije zlatne i dvije bronzane medalje sa Olimpijskih igara, dve zlatne, jedna srebrna i jedna bronzana medalja sa Svjetskih prvenstava, šest zlatnih, jedna srebrna i jedna bronzana medalja sa Evropskih prvenstava! Pa zatim, trofeji na FINA Svjetskom kupu ili Svjetskoj ligi, dva zlata sa Mediteranskih igara. Za sve ono što je uradio kroz karijeru, Filip Filipović dobio je potvrdu kada je izabran da na Olimpijskim igrama u Tokiju ponese zastavu Srbije, a na kraju tog turnira se - sa zlatom oko vrata i uz pjesmu "A sad adio" oprostio od nacionalnog tima.