Belgija je danas ušla u 250. dan nakon izbora otkada nema vlade i time zvanično postavila novi svjetski rekord.
Zemlja u kojoj se nalaze sjedišta svih institucija Evropske unije kao i glavno sjedište NATO-a, juče je izjednačila neslavni rekord koji je do tada držao Irak.
Hiljade ljudi, većinom mladih, izašlo je juče na ulice većih belgijskih gradova da na ironičan način obilježi više od osam mjeseci kako njihove političke stranke nisu u stanju da prevaziđu duboki nacionalni i politički razlaz u zemlji i sastave vladu.
Demonstranti su se organizovali posredstvom društvenih mreža Fejsbuk i Tviter, te šaljući poruke mobilnim telefonom, pod motom "Glasaj za Belgiju".
U flamanskom Luvenu, velikom univerzitetskom centru, okupili su se studenti sa obje strane jezičke barijere, zahtijevajući svoju porciju besplatnih prženih krompirića, koje svi Belgijanci, bez obzira na etničku pripadnost, smatraju svojim nacionalnim jelom.
Studenti u susjednom, frankofonom, Luven-La-Nevu okupili su se na besplatnoj čaši piva, još jednom gastronomskom specijalitetu po kojem je, uz čokoladu, Belgija poznata.
Za kraj sedmice najavljena je protestna povorka u kojoj će ulicama drugog najvećeg flamanskog grada Genta, marširati 249 golih studenata.
Iako su ova okupljanja, odmah nazvana "Pomfrit revolucija" imala podrugljiv karakter, činjenica da su u protestima učestvovali pripadnici obje jezičke zajednice, šalje političarima i jasnu poruku ogorčenja. Ovo je prvi put da se u tolikom obimu odbija poziv na odvajanje bogatog, flamanskog sjevera od siromašnije Valonije koja tek počinje da pokazuje znakove izlaska iz depresije.
Belgija je podijeljena duž "jezičke granice" koja odvaja Flandriju, u kojoj se govori holandski, od frankofone Valonije na jugu. Osim jezičke, ta granica odražava i jaku kulturološku i još izraženiju ekonomsku podjelu na bogati sjever i siromašni jug.
Paradoks te zemlje, u kojoj dvije zajednice više ne mogu da žive zajedno, ali je i nesposobna da se raspadne, najbolje ilustruje primjer glavnog grada Brisela, koji se geografski nalazi u Valoniji i čije stanovništvo je 80 odsto frankofono. Brisel ima status posebne federalne jedinice i sjedišta EU, ali je istovremeno i glavni grad Flandrije.
Reforme koje je Belgija započela šezdesetih godina prošlog vijeka, dovele su do njene federalizacije i velike decentralizacije i prenošenja upravljačkih mehanizama na niže institucije vlasti. Tako je moguće, iako neobično, da zemlja naizgled potpuno normalno funkcioniše bez izvršne vlasti. (Srna)
