Novinar i književnik Teofil Pančić preminuo sinoć poslije duge i teške bolesti u 60-oj godini života
Bio je novinar, politički komentator radija Slobodna Evropa i kolumnist beogradskog lista "Vreme". Svoje kritičke i analitičke tekstove objavljivao je u brojnim listovima iz Srbije, i područja bivše Jugoslavije, kao i u publikacijama iz SAD, Rusije i više evropskih zemalja. Bio je član Nezavisnog društva novinara Vojvodine (NDNV). Živo je u Zemunu i Novom Sadu.
Bio je jedan od najvećih intelektualaca s ovih prostora.
Objavio je knjige: Urbani Bušmani (2001), Čuvari bengalske vatre (2004), Osobeni znaci (2006), Na hartijskom zadatku (2006), Famoznih 400 kilometara (2007), Kroz klisurine (2007), Peščani sprud (2006), Pepeo bez bašte (2008), Kamen traži prozor (2009), Vremeplov na remontu (2010), Blesava pevačica (2010), Plavušina dilema (2011), Stanica fantomskih vozova (2011), Privođenje Bube Erdeljan (2013), Nosorozi sa šeširima (2013), Aleja Viktora Bubnja (2013), 39 dana lipnja (2014), Pilule protiv zaborava (2016)…
Pored niza drugih priznanja, Pančić je u 2010. godini dobio nagradu "Dušan Bogavac" za etiku i hrabrost. U obrazloženju nagrade Nezavisno udruženje novinara Srbije pisalo je da je "Pančićevo dosljedno zastupanje progresivnih, demokratskih i anifašističkih stavova.
(Jutarnji list/MONDO)
