Memorijalni centar Republike Srpske objavio je svjedočenje Mare Beader iz Drniša koja je u zločinačkog akciji hrvatske vojske i policije "Oluja" izgubila supruga Milorada i oca Petra.
Prisjećajući se dešavanja u "Oluji", Beaderova je ispričala da su tada krenuli u izbjegličkoj koloni - ona, suprug Milorad Beader (1954), njihovo dvoje djece, njena sestra i otac Petar Mileta (1936), ali da im se kod Knina pokvario automobil.
Mara je, radi bezbjednosti djece, uspjela da zaustavi drugi prevoz i krene dalje sa sestrom i djecom, dok su suprug Milorad i njen otac ostali da pokušaju popraviti vozilo ili da pronađu pomoć.
Put spasavanja vodio je Maru preko Bosanskog Petrovca do Banjaluke, zatim u Beograd, Kraljevo, Beočin i najzad u Banovce, gdje je 1996. godine pronašla novi dom.
Ona je rekla da se, dok su još bili u Bosanskom Petrovcu, pričalo o upadima i napadu.
"U meni se javio neki instinkt, osjetila sam da se desilo ono najgore, što se na kraju i obistinilo", rekla je ona.
Neizvjesnost o sudbini njenog supruga i oca trajala je godinama, potraga koju je pokrenula prolazila je kroz duge periode tišine, bez odgovora, traga i nade, saopšteno je iz Memorijalnog centra Republike Srpske.
Prva nada pojavila se 2001. godine, kada su započele ekshumacije na kninskom groblju. Tri godine kasnije, 2004. godine, identifikovani su posmrtni ostaci njenog supruga Milorada, a već naredne godine i njenog oca Petra.
Mara i njena porodica su konačno dobili priliku da ih dostojno sahrane i tako okončaju dugogodišnju agoniju neizvjesnosti.
Direktor Memorijalnog centra Srpske Denis Bojić rekao je da Marina priča podsjeća koliko je važno njegovati kulturu pamćenja, jer svako pojedinačno sjećanje gradi mozaik kolektivnog identiteta i čuva istinu od zaborava.
(Mondo)
