Deveti septembar 1995. godine zabilježen je kao datum kada je NATO započeo drugu seriju bombardovanja Republike Srpske i kao dan kada je sa američkog broda "Normandija" u Jadranskom moru lansirano 13 krstarećih raketa "tomahavk" na ciljeve u okolini Banjaluke.
Na položaje Vojske Republike Srpske, NATO avijacija bacila je ukupno 1.026 bombi, od kojih 708 vođenih, a ukupna težina bačenog eksploziva iznosila je oko 10.000 tona.
Prema odluci Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova, kao Dan sjećanja na žrtve NATO bombardovanja u Srpskoj određen je 9. septembar.
NATO avioni koristili su radioaktivnu municiju sa osiromašenim uranijumom, uz obrazloženje da "ona treba Srbe u BiH da dovede za pregovarački sto".
Bombardovanje Republike Srpske, pod kodnim imenom "Namjerna sila", kao i operacija "Mrtvo oko", predstavljalo je vojnu intervenciju snaga NATO-a, sa SAD na čelu, tokom rata u BiH i sprovedeno je od 30. avgusta do 20. septembra 1995. godine.
Avijacija NATO-a bombardovala je položaje Vojske Republike Srpske u takozvanim zonama bezbjednosti UN /Sarajevo i Goražde/, ali i druge položaje Vojske Republike Srpske i relejne uređaje /Banjaluka, Ozren.../.
Zvanični razlog za bombardovanje bilo je nikada potvrđeno "granatiranje" sarajevske pijace Markale 28. avgusta 1995. godine, kada je od eksplozije pet granata navodno poginulo 37 civila.
Vojna komisija UN nije mogla da optuži Srbe da su ispalili granatu jer za to nije bilo nikakvih dokaza.
Prethodno, 2. juna 1995. godine protivvazdušna odbrana Republike Srpske oborila je američki avion tipa "F-16S".
Obaranje aviona američkog ratnog vazduhoplovstva nad Srpskom u potpunosti je promijenilo gledišta komande NATO-a na vođenje vazdušnih kampanja, što se posebno odrazilo primjenom nove taktike tokom bombardovanja SR Jugoslavije 1999. godine.
Od tada su lovci letjeli na velikim visinama, te tako nisu ulazili u zonu dejstva raketnih sistema "KUB" i "S-125".