Prvostepeno vijeće Suda BiH osudilo je Predraga Bastaha na 22, a Gorana Viškovića na 18 godina zatvora.
Oni su optuženi za zločin protiv čovječnosti počinjen na području Vlasenice.
Sudsko vijeće je zaključilo da su u periodu od aprila do septembra 1992. godine Bastah, kao rezervni policajac Stanice javne bezbjednosti (SJB) Vlasenica, i Višković, kao pripadnik vojske Srpske Republike BiH, učestvovali u širokom i sistematičnom napadu "usmjerenom protiv nesrpskog civilnog stanovništva" te opštine, prenosi Balkanska istraživačka mreža (BIRN).
"Optuženi su proglašeni krivim za zločine protiv čovječnosti, jer je Vijeće ustanovilo da je Tužilaštvo tokom dokaznog postupka dokazalo opšte elemente tog djela, te da je u tom periodu postojao širok i sistematičan napad vojske i policije Srpske republike BiH, kao i da su žrtve i oštećeni imali status civila, dakle zaštićene kategorije", naveo je predsjedavajući Sudskog vijeća Zoran Božić.
Bastah je proglašen krivim po devet od ukupno 16 tačaka optužnice za učešće u "nezakonitim zatvaranjima, prisilnim nestancima i preseljenju stanovništva", kao i za ubistva civila Muje Klance, te Tife i Zejne Ambešković.
Nepravosnažnom presudom Višković je proglašen krivim za 11, dok je oslobođen osam tačaka optužnice.
Višković je osuđen za silovanja svjedokinje O8 i Jasmine Huremović, dok je oslobođen optužbe za silovanje zaštićene svjedokinje O6.
Bastah i Višković su proglašeni krivim i da su u junu 1992. godine u selu Jarovlje (opština Vlasenica) zarobili Ibrahima Lelu, kojeg su potom odveli iz logora Sušica od kada mu se gubi svaki trag.
Određujući visinu kazne, Sud je kao olakšavajuće okolnosti cijenio činjenicu da su obojica optuženih "familijarne osobe", kao i to što su tokom ratnog perioda "pružali pomoć licima Bošnjačke nacionanosti“.
Suđenje Bastahu i Viškoviću počelo je u junu 2008. godine.
Nakon izricanja presude Sud je Bastahu produžio pritvor za još devet mjeseci, te odredio pritvor Viškoviću, koji se branio sa slobode od jula 2008. godine.
Sudsko vijeće je Bastaha i Viškovića oslobodilo plaćanja troškova postupka, ocijenivši da bi se time "ugrozio opstanak njihovi porodica", dok je oštećene Sud uputio sa imovinskopravnim zahtjevima na parnicu.
(Srna)
