Naučnicima je uspjelo da dođu do otkrića kojim se omogućava bolje razumijevanje reumatske artroze.
Naučnicima sa Maks Plank Instituta za autoimunologiju i epigenetiku u Frajburgu uspjelo je da dođu do otkrića kojim se omogućava bolje razumijevanje reumatske artroze.
Zglobovi trnu i gore, ruke i noge natiču, pokretljivost popušta. Uzrok nastajanja reumatskog artritisa jeste uništavanje vezivnog tkiva do kojeg dolazi reakcijom imunog sistema oboljelog pacijenta.
Naučnici pod vođstvom molekularnog biologa Mihaela Reta, otkrili su da ćelije brže reaguju na signale za stimulaciju/nadražaj, koji vode nastavku bolesti kakva je artritis. Oni te signale lakše šire ukoliko tijelu nedostaje protein PTP1B koji spada u grupu B-limfocita. Ukoliko ti proteini nisu prisutni u obimu koji je uobičajen i normalan, to dovodi do žestoke reakcije autoimunološkog sistema, kojom tijelo počinje da napada prethodno zdravo vezivno tkivo.
"Iznenađenje je predstavljala činjenica da su tzv. B-ćelije na taj način bile uključene u nastanak oboljenja", izjavio je Ret u intervjuu za Dojče vele.
"Do sada smo polazili od pretpostavke da one, čim se aktiviraju, proizvode antitijela. Sada smo otkrili da one u osnovi imaju jaku funkciju koja reguliše procese u imunološkom sistemu."
PTP1B je tzv. Gatekeeper – neka vrsta vratara. Ukoliko je prisutan u punom obimu, sprječava širenje toksičnih signala. Tako taj protein sprječava tijelo da napadne svoje sopstveno tkivo, što je slučaj sa pacijentima sa reumom i oboljenjima zglobova.
"Pronaći način djelovanja tog proteina veoma je važno otkriće", kaže Mihael Ret. Ali ono ne vodi direktno do pronalaska metode izlječenja artritisa. U tu svrhu naučnici bi morali da vještački simuliraju taj protein, ali metodu za tako nešto još nisu pronašli.
"U farmakološkoj industriji razvijene su mnoge supstance koje sprječavaju rast i razvoj ćelija", objašnjava mikrobiolog Mihael Ret i dodaje: "Ali, stimulisati nastanak proteina u tijelu pacijenta sasvim je druga priča". Ometati ili zaustaviti dejstvo ili rast ćelija je za mnoge naučnike sastavni dio posla, svakodnevica. Ali pojačati rad i aktivnost jednog proteina veoma je težak i komplikovan zadatak".
Postoji previše proteina da bi naučnici bili u stanju da svaki od njih istraže i ispitaju da li je u stanju da spriječi rast ili razvoj određenog oboljenja, odnosno da li je u stanju da zaustavi supstance koje su zadužene za hemijsku komunikaciju i zaustavi upale. Protein PTP1B su Mihael Ret i njegov tim otkrili sasvim slučajno.
Korisna svojstva proteina PTP1B otkrili su zahvaljujući specijalnim miševima, koje je uzgojila posebna grupa naučnika. Miševi su tako genetski izmjenjeni da je naučnicima uspjelo da unište protein PTP1B iz njihovih B-ćelija i istraže posljedice toga po miševe. "Onda smo rekli, hajde da vidimo šta će se sada dogoditi", objašnjava Ret.
(MONDO, Foto: Guliver/Getty/Thinkstock)