Srpska košarka obilježiće u petak deset godina od smrti legendarnog trenera Aleksandra Nikolića.
Nikolić je bio stručnjak čije su ideje, djelo i vizija presudno uticali na razvoj najtrofejnijeg srpskog sporta.
Po djelu i zaostavštini najveći među pionirima naše košarke rođen je 28. oktobra 1924. godine u Sarajevu. Studirao je pravo i medicinu i bio predavač na Fakultetu za fizičku kulturu u Beogradu.
Igračke dane proveo je u beogradskim klubovima Partizanu, Crvenoj zvezdi i OKK Beogradu, kao i Železničaru iz Čačka. Profesionalnu karijeru okončao je u 27. godini.
Po završetku igračke karijere prihvatio se posla u reprezentaciji Jugoslavije, u to vrijeme sasvim prosječnoj evropskoj selekciji, koja se na velikim takmičenjima nikako nije mogla podičiti vrednijim uspjesima.
Poslovično uporan, prepun novih ideja i želje za stalnim stručnim usavršavanjem, Nikolić je postavio temelje nevjerovatnom razvoju jugoslovenske košarke koja je, zahvaljujići u prvom redu njemu, a potom i nastavljačima njegovog djela, sa margine zbivanja u "magičnoj igri" dospjela u sam centar.
Za 15 godina koliko je proveo na klupi državnog tima "plavih" selekcija Jugoslavije je po ugledu i autoritetu u svijetu košarke dostigla nivo do tada neprikosnovenih giganata svjetske klase - SAD i SSSR.
Prve dve medalje, srebrne, jugoslovenska reprezentacija osvojila je sa Nikolićem na čelu - 1961. na Evropskom prvenstvu u Beogradu i dve godine kasnije na šampionatu svijeta u Rio de Ženeiru.
Bio je to početak uzleta srpske košarke na međunarodnoj sceni, čiji je prvi krug trijumfalno okončao Nikolić osvajanjem titula evropskog i svjetskog prvaka 1977. u Liježu i 1978. godine u Manili.
Pored čitave plejade vrhunskih asova svjetske klase koja je stasavala pod patronatom čuvenog Profesora, Nikolića je od drugih velikih stručnjaka izdvajao predani rad na podizanju i usavršavanju trenerske škole u tek stasaloj planetarnoj velesili.
Imena Željka Obradovića, Bogdana Tanjevića i Božidara Maljkovića, kao i broj najsjajnijih trofeja koje su pomenuti treneri osvajali širom Evrope pokazuju plodove upornog rada profesora Nikolića, dok vječna zahvalnost koju nekadašnjem učitelju u svakoj prilici ističe italijanski strateg Etore Mesina na najbolji način govori o uspješnosti jugoslovenskog modela košarkaške struke, koji je sa uspjehom izvožen van granica tadašnje domovine.
Gde je kao selektor stao Nikolić, produžili su njegovi nastavljači obogativši sjajan niz rezultata na velikim takmičenjima čak i nakon raspada zajedničke države.
Na klupskom planu najveće uspjehe postigao je sa italijanskom Injisom iz Varezea, timom koji je 70-tih godina prošlog vijeka dominirao u evropskim takmičenjima osvojivši tri titule prvaka Starog kontinenta.
Završni pečat izuzetno bogatoj karijeri Nikolić je udario 1992. godine kao stručni savjetnik u ambicioznom beogradskom Partizanu, koji se te sezone u Istanbulu popeo na krov Evrope.
Brojna priznanja za doprinos razvoju evropske i svjetske košarke Nikolić je dobio i od najznačajnijih košarkaških institucija. Međunarodna košarkaška federacija (FIBA) dodijelila mu je 1995. Orden časti, dok je 1998. izabran u Kuću slavnih u Springfildu. Devet godina kasnije posthumno je uvršten je u Kuću slavnih FIBA u španskom gradu Alkobendasu.
(Tanjug, foto MN Press)