Jugoslavija je igrala protiv moćnih Boston Seltiksa bez priprema, po NBA pravilima i bez svog najboljeg igrača, Dražena Petrovića. Ali znali su izabranici Dušana Dude Ivkovića kako da zadaju udarce velikom favoritu.
U jesen 1988. godine, pola godine nakon što su izgubili finale plej-ofa Istočne konferencije protiv Detroit Pistonsa, Boston Seltiksi bili su dio revijalnog "Mekdonalds" turnira u Evropi. Slavni tim koji je pod vođstvom Larija Birda u Španiji se sreo sa reprezentacijom Jugoslavije, koju je predvodio Dušan Duda Ivković, tada svježi nasljednik Krešimira Ćosića i ispostaviće se - posljednji selektor velike države.
Meč je odigran 21. oktobra 1988. godine i završen je ubjedljivom pobjedom Boston Seltiksa, 113:85. Meč je protekao u ravnopravnoj borbi u prvom dijelu meča, poslije kojeg su slavni Bird (27 poena) i Kevin Mekhejl (21 poen, 11 skokova) pokazali koliok su moćan tim.
Važno je istaći nekoliko stvari koje su doprinijele da tadašnji sastav Jugoslavije ne bude u punoj snazi. Kao prvo, reprezentacija je ušla u meč bez zajedničkih treninga i šanse da se uigra. Igralo se po NBA pravilima i trojka je bila postavljena na NBA daljinu od 7,24 metara, a ne evropskih 6,25. I jako važno - Dražen Petrović, tada dvostruki šampion Evrope sa Cibonom, nije igrao za reprezentaciju, već je nastupao za Real Madrid na tom turniru.
Uz sve te otežavajuće faktore, i američki izvještači pisali su o hrabroj i konkretnoj borbi jugoslovenskih košarkaša..
"Jugosloveni su pokazali izvrsne skakačke sposobnosti i koristili su svoju agresivnost da prodiru kroz sredinu odbrane Seltikove odbrane, iako je im je veoma nedostajao najbolji strelac, Dražen Petrović. Krilni košarkaš Žarko Paspalj, čiji su brzi prodori ka košu zbunili Birda u prvom dijelu, bio je predvodnik Jugoslavije sa 18 poena", navedeno je u izveštaju američkog novinara Roba Glostera, koji je izvještavao za agenciju Asošijeted Pres.
"Shvatili smo da ne možemo tako sa Jugoslovenima"
Iako se Boston Seltiksima nije putovalo u Evropu, Amerikanci su željeli da na svaki način potvrde svoju košarkašku dominaciju. Na Olimpijskim igrama u Seulu 1988. njihova reprezentacija posljednji put je nastupila bez profesionalaca i završila je na trećem mjestu, iza Sovjetskog Saveza i Jugoslavije.
Tada izuzetno mladi košarkaši tek su počinjali reprezentativnu karijeru u dresu Jugoslavije- Vlade Divac (20), Dino Rađa (21) i Toni Kukoč (20)) bili su članovi tima koji je godinu ranije u Bormiju senzacionalno postao šampion svijeta u svom uzrastu pod vođstvom Svetislava "Karija" Pešića. Ipak, klinci u belim dresovima nisu se uplašili, Rađa je bio prvi strelac Jugoslavije sa 17 poena, a nije bilo straha ni kod onih tek malo starijij poput Žarka Paspalja (22), koji je ubacio 16 poena.
Boston Seltiksi su "sporo" ušli u meč, pa su donekle bili iznenađeni kada su vidjeli hrabre Jugoslovene od starta, koji su trojkom Danka Cvjetićanina (25) i košem Paspalja u polukontri preko Birda stekli prednost 15:13. Do poluvremenasu Seltiksi poveli šest poena, a onda su odlučili pobjednika furioznim naletom u trećoj četvrtini, 30:13.
"U poluvremenu smo sjeli u svlačionici i shvatili da je potrebno da imamo drugačiji pristup. Svi smo bili izazvani i morali smo da se prilagodimo", kazao je trener Džimi Rodžers, koji je insistirao na brzoj igri moćnih Seltiksa.
- JUGOSLAVIJA: Komazec 3, Radulović, Čutura 1, Kukoč 7, Paspalj 16, Obradović 6, Zdovc 7, Vranković 4, Divac 7, Rađa 17, Cvjetićanin 17), Alilhodžić.
- BOSTON: Periš 20, Džonson 4, Pakson 6, Vinsen 2, Šou 2, Padio 4, Grandison 2, Mekhejl 21, Bird 27, Luis 10, Ejkrest 5, Ejndž 6, Rivas, Lokhaus 4.
U drugom polufinalu Real je pobijedio Skavolini 108:96, a u finalu je Boston osvojio trofej trijumfom 111:96 protiv Reala. Jugoslavija je bila treća zahvaljujući pobjedi protiv Skavolinija 100:91, a Dražen Petrović i Lari Bird bili su najbolji strijelci turnira sa po 56 poena.
Da je ovaj meč bio odigran bar godinu kasnije i da je Jugoslavija imala Dražena Petrovića u svom timu, sigurno je da bi se Boston mnogo više oznojio. Jugosloveni su pod Ivkovićevim vođstvom uspostavili malo kada viđenu dominaciju osvojivši Eurobasket 1989. i 1991. godine, kao i Svjetsko prvenstvo 1990. Nažalost, zbog rata u Jugoslaviji ta ekipa nikad nije dobila priliku da igra protiv Drim tima.