Tanjugu je iz više izvora prenijeto da je "vrlo uticajni" vladika tuzlanski Vasilije Kačavenda ozbiljan kanidat za novog patrijarha SPC.
U susret Svetom arhijerejskom saboru SPC, najavljenom za 22. januar, grupa episkopa oko vladike tuzlanskog Vasilija Kačavende nastoji ovih dana da obezbijedi da vladika Kačavenda bude među tri kandidata od kojih će jedan žrijebom biti izabran za patrijarha, navode dobro upućeni u zbivanja u banjalučkoj eparhiji.
Tanjugu je iz više izvora prenijeto da je "vrlo uticajni" vladika tuzlanski "jedna od veoma značajnih ličnosti koju ne treba previdjeti" u pripremama za izbor novog patrijarha i oko koga se "duhovno okuplja grupa episkopa koja nastoji da ostvari većinu u Saboru i presudno utiče na izbor kandidata za poglavara SPC".
Vasilije Kačavenda je ličnost koga neki već vide kao budućeg patrijarha srpskog i zasigurno najjačeg favorita. Dobro upućeni, međutim, opreznije navode da je sigurno toliko da će od njegovog uticaja zavisiti ko će biti među kandidatima za patrijaršijski prijesto.
Tuzlanski vladika je, kako su navodili mediji, posebno blizak sa nekolicinom episkopa koji su česti gosti u njegovom dvoru u Bijeljini, a među njima su banjalučki episkop Jefrem, istočnoamerički Mitrofan i vladika Longin iz Nove Gračanice (SAD).
Upućeni objašnjavaju da mediji te vladike pogrešno označavaju kao „bosanski lobi", jer ih ne zbližava porijeklo, već pogledi na Crkvu i budućeg poglavara.
Na to upućuje i to što su među onima čije uvažavanje uživa vladika Vasilije i episkop mileševskog Filaret, kao i vranjski vladika Pahomije.
Kačavenda i episkopi njemu sličnih pogleda važe za "tradicionaliste", nesklone pretjeranom uvažavanju evropskih procesa i tokova u Srbiji, pa i "obrazovanijim vladikama" suviše otvorenim ideji da je Srbiji mjesto u Evropi.
Umjesto toga, Vladika tuzlanski i njemu bliski po gledištima namjerni su da, umjesto toga, Crkvu učine središtem nacionalnog okupljanja.
To znači, prema tumačenjima poznavalaca zbivanja unutar SPC, da se suzbije uticaj savremene teologije na teološkom fakultetu u Beogradu, posebno mitropolita Amfilohija i Irineja Bulovića, kao i mlađih episkopa „savremenijih pogleda".
Otuda, navode upućeni, i pokušaji vladike Vasilija da uspostavi posebno jake veze sa pojedinim uticajnijim ruskim episkopima, posredstvom vikarnog vladike Antonija u Moskvi, takođe čestog gosta u Bijeljini.
Podršku krugu oko Vasilija mogao bi da da i vladika raško-prizrenski Artemije, koji je duže vrijeme u sukobu sa članovima Sinoda, koji sada, pored niškog Irineja, vode i dvojica nekada mu bliskih "justinovaca", Amfilohije i Irinej bački.
Vladika Vasilije se smatra sposobnim episkopom koji je podigao više desetina crkava u svojoj eparhiji i manastir - rezidenciju u Bijeljini.
Mediji su ga predstavili kao sklonog raskošu, ali je sigurno da bi kao patrijarh posebnu pažnju posvetio obnovi crkvenog života, kao i kadrovskim promjenama u Beogradu.
(Tanjug)
