U posljednjoj deceniji, od dolaska Nemanje Matića, desetorica Srba su bili u ovom timu.
Nemanja Radonjić je stigao u Lisabon!
Jedna obična transfer vijest ima mnogo dublju priču, jer dolazak srpskog fudbalera u Benfiku nikada nije obična vijest. Tokom prethodnih deset godina nagledali smo se ovakvih transfera.
S razlogom, Benfika koja je bila šampion Evrope 1961. i 1962. godine nosi epitet omiljenog inostranog kluba srpskih fudbalera. Tamo se naši reprezentativci osećaju kao svoji na svome.
Tokom istorije su za Benfiku igrali srpski fudbaleri Zvonko Živković, Jovica Simanić, Ivan Dudić, Ljubinko Drulović i Sreten Sretenović, ali u posljednjoj deceniji ovaj portugalski tim postao je omiljeni klub naših internacionalaca.
Od kako je Nemanja Matić 2011. godine stigao u Benfiku, počela je prava seoba Srba u redove lisabonskih ''Orlova''. Čak desetorica naših igrača bili su dio seniorskog tima Benfike u posljednjoj deceniji.
Bilo je velikih uspjeha, karijera koje su dodirnule zenit, nekoliko promašaja, ali i spektakularnih transfera iz ovog portugalskog kluba. Prisjetimo se srpskih fudbalera u dresu Benfike, od 2011. godine do danas...
Nemanja Matić
Između dva boravka u Čelsiju sprski vezni fudbaler proveo je dvije i po godine u Portugalu. Kada je iz Slovačke, odnosno Košica, stigao u Premijer ligu, nije bio dovoljno iskusan da se nametne, pa je nakon pozajmice Viteseu prodan u Portugal - u leto 2011. godine. Igrajući za Benfiku pokazao je sav svoj kvalitet i ubijedio tim iz Londona da mu je mjesto u njihovom dresu. Kupili su ga u januaru 2014. godine.
Usledila je nova avantura u Engleskoj, ali Benfika ostaje izuzetno važan dio Matićeve karijere. Tokom dvije i po godine odigrao je 98 utakmica i postigao devet golova. Osvojio je titulu, kup i dva Liga kupa u Portugalu.
Miralem Sulejmani
Bio je Ajaksova rekordna kupovina, a pet godina kasnije kao slobodan igrač stigao je u Lisabon. Za dve sezone, koliko se zadržao u klubu, Sulejmani je odigrao 34 meča, sporadično pokazivao talenat i mučio ogromnu muku sa povredama.
Zbog problema sa ramenom dobar dio boravka u Portugalu bio je van terena, pa ne može da se formira pravi utisak. Dres Benfike nosio je u sezonama 2013/14 i 2014/15, a u tom periodu klub je osvojio pet domaćih trofeja!
Ljubomir Fejsa
Vječiti šampion, u Partizanu, Olimpijakosu i na kraju u dresu Benfike. Fejsa je u klub stigao u ljeto 2013. godine, a u januaru 2020. napustio je klub, nakon 13 osvojenih trofeja.
Pet puta je bio šampion, po tri puta osvajač kupa i Superkupa, a dva puta je Benfika sa njim u timu osvojila Liga kup. Brojke su mu impresivne, a odigrao je 169 mečeva za tim - najviše od Srba koji su nosili dres portugalskog kluba.
Filip Đuričić
Neobična je bila karijera srpskog ofanzivnog veziste u Portugalu. Iako je tri i po godine bio član Benfike, on je sakupio samo 24 nastupa za tim. Bio je na čak četiri pozajmice - u Majncu, Sautemptonu, Anderlehtu i Sampdoriji, da bi se na kraju i preselio u taj italijanski tim.
Iako u klubu nije ostavio dubok trag, sadašnji fudbaler Sasuola osvojio je pet trofeja sa Benfikom.
Stefan Mitrović
Mnogi se ne sjećaju, ali i snažni štoper koji povremeno nosi kapitensku traku u nacionalnom timu Srbije bio je član Benfike. Mitrović je u klub stigao u ljeto 2013. godine, šest mjeseci kasnije otišao na pozajmicu i nikada se više nije vratio.
Tokom boravka u Portugalu samo dva puta bio je u konkurenciji za tim, ali nisu uspio da upiše debitantski nastup za tim iz Lisabona. Ipak, napravio je odličnu karijeru. Put ga je preko Španije, Njemačke, Belgije i Francuske ponovo doveo u Španiju, gde danas igra za Hetafe.
Lazar Marković
Talenat pokazao u Partizanu, ali najbolji fudbal u karijeri igrao noseći dres tima iz Lisabona. Bio je brz i konkretan, pa ne čudi što se nakon samo jedne sezone u klubu za njega zalijepio Liverpul.
Kasnije se ispostavilo da je odlazak u Premijer ligu bio promašaj, ali ostaje sjećanje Lazara Markovića na fantastičnu sezonu u Portugalu. Na početku novog prvenstva kod Aleksandra Stanojevića na trenutke podsjeća na najbolje dane karijere, a navijači se odmah sjete kako je cela Evropa pričala o njemu kada je nosio dres portugalskog tima.
Za godinu dana je odigrao 49 mečeva, postigao sedam golova, upisao pet asistencija, osvojio tri trofeja i finale Lige Evrope propustio zbog suspenzije.
Luka Jović
Nije išlo, mučio se i on sa fudbalom u Portugalu i Portugalci sa njim. Selio se u B tim giganta, dobijao šansu tek na kašičicu i procvjetao tek kad je otišao iz kluba. Zvanično - odigrao je samo 40 minuta za prvi tim Benfike, prije nego što se preselio u Ajntraht koji je bio raj na zemlji za njega.
Iz Njemačke je stigao u Real Madrid, ove sezone pokušava da se nametne i dobio je šansu protiv Levantea u meču koji Madriđani nisu uspeli da riješe u svoju korist. Da je dosuđen penal nad Jovićem...
Andrija Živković
Često se u Srbiji Benfika pominje u negativnom kontekstu, kao klub koji uništava karijere srpskih igrača. Ima mnogo primjera zbog kojih to nije tačno, a Andrija Živković je vjerovatno fudbaler koji je najviše patio u Portugalu. Za razliku od Luke Jovića koji je ubrzo otišao kad je vidio da ne ide, Živković se dugo mučio.
Više od četiri godine bio je dio tima, ali dobar dio tog vremena proveo je kao rezerva ili igrač na kog se ne računa ozbiljno. Šanse su mu davali sporadično, pa im se osvetio čim je prešao u PAOK. Bio je jedan od ključnih igrača u izbacivanju Portugalaca iz evropskih kvalifikacija. U Grčkoj pokazuje sav kvalitet, pa na osnovu onoga što gledalo u crno-bijelom dresu svi možemo da žalimo za boljom karijerom Nišlije.
Mile Svilar
Tek od prije nekoliko dana ga i zvanično računamo u srpske fudbalere, jer je postao reprezentativac. Golman koji je čuvar gol Belgije u mlađim kategorijama, sin legendarnog Ratka Svilara, našao je mjesto na spisku selektora Dragana Stojkovića.
Trenutno je prvi golman rezervnog tima Benfike, ali je svoj debi u najjačoj ekipi imao prije skoro četiri godine. Tada je postao rekorder, pošto je bio najmlađi golman u istoriji Lige šampiona i najmlađi golman koji je odbranio penal u tom takmičenju. Možda ga već tokom septembra vidimo i u dresu Srbije.
Nemanja Radonjić
Stigao je juče, a u sezoni koja je već počela pokušaće da pronađe mjesto u timu. Nekadašnji omladinac Partizana i prvotimac Crvene zvezde imaće priliku da raskošan talenat pokaže na višem nivou od domaćeg fudbala.
Avantura u Olimpiku iz Marseja ne može se opisati kao uspješna, nešto bolje je bilo u berlinskoj Herti koja je htjela da ga sačuva, a Portugal bi, zbog stila fudbala koji se tamo gaji, mogao da mu prija. Nemanja Radonjić će imati priliku da koristi svoj glavni adut, brzinu.
(MONDO)