Život slavnog Enca Ferarija pored ogromnog uspjeha i neprocjenjivog bogatstva, prepun je kontroverzi.
Zu glavnu ulogu u filmu "Ferari" premijerno prikazanog na filmskom festivalu u Veneciji, Adam Drajver dobio je šestominutne ovacije. Svi su ustali i gromoglasnim aplauzom pozdravili glumca koji je ovakvu čast dočekao sa suzama u očima. Mnogi tipuju da mu se za ovu ulogu smiješi Oskar. O ostvarenju Ridlija Skota se posljednjih dana puno govori, a priča prati životni Enca Ferarija, osnivača čuvene fabrike automobila.
Život slavnog Enca pored ogromnog uspjeha i neprocjenjivog bogatstva, prepun je kontroverzi. Enco je vodio intenzivan život koji je proveo putujući od Modene do Maranela, Torina i Milana sa jednim jedinim ciljem- pravljenjem trkačkih automobila.
Jak snijeg je padao u Modeni 18.feburara 1898.godine, da je Alfredo Ferari morao da čeka dva dana da prijavi rođenje svog drugog sina Enza. Porodica je živela u kući koja je više ličila na radionicu, u kojoj se danas nalazi muzej posvećen velikom graditelju. Tu su još živjeli njegova majka Adalgiza Bizbini i stariji brat Alfredo. Od ranog djetinjstva Enco je bio opsjednut automobilima, pa je odlazio na trke u Bolonju sa ocem i bratom. Ni jedan ni drugi nisu preživjeli Prvi svjetski rat, ali Enco jeste.
Posle epidemije španskog gripa, ubrzo je pušten sa fronta i u posljeratnom periodu krenuo je u Torino u potrazi za srećom. Sanjao je da radi za Fijat, ali pošto mu je molba odbijena, počeo je da radi u maloj kompaniji "Torpedo" kao test-vozač, a njegova karijera nastavila se u Milanu sve dok nije procvjetala u karijeru trkačkog vozača. Debitovao je 1919. u trci uzvrdo od Parme do Pođo di Berceta. Sljedeće godine, započela je njegova dvadesetogodišnja saradnja sa Alfa Romeom, prvo kao zvanični vozač, a potom kao direktor trkačkog odeljenja.
Nakon pobjede na stazi Savio, upoznao je grofove Baraka, roditelje avijatičara Frančeska Barake, koji su ga pozvali da korisit grb njihovog sina na svojim automobilima- konja koji skače. Ubzo zatim dobio je titulu viteza, za svoje sportske zasluge, kao i titulu komandanta. Osnovao je "Scuderia Ferrari" (Ferrari Racing Team), sportsko društvo koje je omogućilo članovima da se trkaju, a njegov simbol je takođe konj u skoku.
1932.godine Ferari, koji je upravo postao otac, zauvijek je napustio trkačku karijeru, a par godina kasnije njegova veza sa Alfa Romeom takođe se završila. Nakon teškog perioda izazvanog ratom, firma za proizvodnu automobila "Pracing Horse" bila je spremna da napravi njegov auto iz snova, poznat kao "crveni". Ferari je ubrzo debitovao u trkama, uključujući i Formulu 1, postižući nevjerovatne uspjehe, a njegovi automobili postali su sinonim za inovaciju i luksuz.
Trubulentan privatan život
Jedna bitna stvar koju treba istaći je da Ferari nije bio inženjer niti je je bio specijalno dobar mehaničar, ali njegova harizma i vođstvo inspirisali su ljude da daju sve od sebe. On je bio rođeni vođa. Pored toga, sav uspjeh koji je postizao na poslovnom planu bio je u sjenci dešavanja u Ferarijevom privatnom životu.
Dok su mu sa poslovne strane cvjetale ruže, privatan život mu je bio u poprilično lošem stanju. Punih 10 godina Enco uspeva da vodi život sa dve paralelne porodice. Bio je u braku sa Laurom Domenikom Gorel, a ovaj brak je od početka bio prilično problematičan. Stvari su postale još gore kada je Encova majka došla da živi sa njima. Laura i Adalgiza se bukvalno nisu podnosile, a Enco je konstantno bio sudija između njih. Svoj mir Ferari je tražio u svojoj najvećoj ljubavi, a to je bio automobilizam. Svega nekoliko mjeseci posle venčanja on se vratio poslu i posećivanju trka i svega što ide uz to. 1932. godine, Enco dobija sina kome daje ime po svom pokojnom bratu Alfredu (Dino) Ferariju. Mališan je od rođenja bio bolestan i dijagnostikovana mu je mišićna distrofija koja će ga vremenom polako ubijati.
Sa svega 24 godine Dino umire u svojoj kući u Modeni. Ferari je ovaj gubitak podnio veoma teško. Ljudi govore da je on od tada pa do same smrti, svako jutro pre posla najprije posjećivao Dinov grob. U čast svog pokojnog sina, Ferari od tada svim V6 i ponekim V8 modelima daje naziv Dino.
Osnivač Ferarija vodio dvostruki život PUN INTRIGA: Preživio ratove, oženio prostitutku...
Kako bi uspio da preživi, Ferari je svoju fabriku dao na raspolaganje fašistima, kako bi proizvodili potrebnu mašineriju za rat. Da bi zaštili fabriku od bombardovanja, Ferariju je data instrukcija da preseli postrojenje na bezbjednije mjesto. Enco je izabrao Maranelo. U toku selidbe fabrike, Ferari upoznaje Linu Larni, ženu koja će obilježiti ostatak njegovog života. Nepunih godinu dana poslije njihovog upoznavanja, Lina i Ferari dobijaju vanbračnog sina Pjera, tako da je sada Enco imao dvije porodice, jednu u Modeni i jednu u Maranelu. U ovom periodu, Laura saznaje za Encov dvostruki život.
1978. godine nakon 55 godina poprilično tužnog i tragičnog braka, Laura Ferari umire. Ubrzo nakon njene smrti Ferari dovodi Lenu, a i Pjero neposredno nakon toga dolazi kod njih sa svojom porodicom. Svoje pozne godine, Enco provodi kao porodični čovjek. Ipak, i sa 80 godina nije se penzionisao! Posljednje godine svog života, Ferari provodi u krugu porodice i prijatelja. Spominje se da je u poslednjih godinu dana imao ogromnih problema sa bubrezima. Loše zdravstveno stanje onemogućilo ga je da prisustvuje posjeti Pape njegovoj fabrici. Posljednja dva mjeseca proveo je vezan za krevet.
O njemu je najviše vodio brigu upravo Pjero, da bi 14. avusta 1988. godine Ferari sa svojih 90 godina, mirno umro okružen svojom porodicom i voljenim osobama. Po želji svog oca, Pjero je vijest o njegovoj smrti saopštio tek nakon sahrane, a na samoj sahrani bila je prisutna samo njegova porodica. Sahranjen je u porodičnoj grobnici pored svog oca.
(MONDO)