Reprezentaciju ove zemlje nekada je vodio Bora Milutinović, a u posljednjih petnaest godina izrasli su u jednu od najjačih centralnoameričkih selekcija. Predstavljamo vam Kostariku...
Reprezentacija Srbije prvu utakmicu na Svjetskom prvenstvu 2018 u Rusiji igraće protiv Kostarike, selekcije iz Centralne Amerike koja je jedan od redovnijih učesnika Svjetskog prvenstva, bar u posljednje dvije decenije.
Biće ovo drugo uzastopno učešće Kostarikanaca i čak četvrto na posljednjih pet Mundijala, što govori o kontinuitetu kojeg je napravila ova selekcija.
Plasman u Rusiju reprezentacija Kostarike, koju sa klupe vodi Oskar Ramirez, a na terenu predvodi iskusni kapiten Brajan Ruiz, obezbijedila je kolo prije kraja kvalifikacija u CONCACAF zoni.
Pogotkom Kendala Vastona duboko u sudijskoj nadoknadi Kostarika je stigla do remija 1:1 protiv Hondurasa i obezbijedila drugo mjesto na tabeli centralnoameričkih kvalifikacija, iza prvoplasiranog Meksika.
Kostarikanci su u posljednjem kolu sebi dozvolili luksuz da budu poraženi Paname rezultatom 2:1, koji Kostariki nije značio ništa, a Panami jeste plasman u Rusiju.
Meksiko, Kostarika i Panama plasirali su se na Svjetsko prvenstvo, a Honduras je na kraju „izvisio“ i morao je u interkontinentalni baraž u kojem je eliminisan od Australije.
Tokom kvalifikacija Kostarika je ostvarila četiri pobjede i četiri remija, a jedina dva poraza su doživjeli od Meksika i pomenuti poraz od Paname kada je već sve bilo gotovo.
Plasmanom na Svjetsko prvenstvo u Rusiju selekcija Kostarike nastavila je kontinuitet učešća na Svjetskim prvenstvima koji je počeo 1990. godine u Italiji, kada je ovu selekciju predvodio srpski stručnjak Bora Milutinović.
Iako je ovu reprezentaciju vodio tek dva mjeseca, prije i tokom Mundijala 1990. Milutinović je udario temelje ovoj selekciji i već u njenom debitantskom nastupu postigao izuzetne uspjehe kojim se ova selekcija nametnula kao jedan od lidera u CONCACAF zoni.
Već u prvoj utakmici Kostarika je savladala Škotsku 1:0 i tako postala prva selekcija iz Centralne Amerike koja je ostvarila trijumf na svjetskim prvenstvima.
Nakon poraza 1:0 od Brazila u drugom kolu selekcija koju je predvodio Milutinović savladala je i Švedsku 2:1 i plasirala se u šesnaestinu finale u kojem je porazom 4:1 od Čehoslovačke završila debitantski nastup.
Propustila je Kostarika naredna sva Mundijala u SAD i Francuskoj, a onda se pod vođstvom Aleksandrea Gimaraeša 2002. godine vratila na veliku scenu, na kojoj je do danas, uz izuzetak Svjetskog prvenstva 2010. godine.
Nastupima u reprezentaciji fudbaleri iz Kostarike gradili su reputaciju i krčili polako put ka Evropi, a neki od njih stigli su i do najjačih liga „petice“, poput Pauola Vančopa, nekadašnjeg fudbaler Vest Hema i Mančester Sitija, Vinstona Parksa, koji je nastupao za Udineze ili Žilberta Martineza koji je stigao do Breše, Sampdorije i Rome, za koju doduše nikada nije zaigrao.
Broj Kostarikanaca u Evropi danas je mnogo veći, a najpoznatiji je Kejlor Navas, golman koji se proslavio na Svjetskom prvenstvu u Brazilu 2014. i izborio za ugovor sa slavnim Real Madridom.
Sa njim na golu Kostarika je stigla do najvećeg uspjeha u istoriji - četvrtfinala Mundijala i postala prva centralnoamerička ekipa kojoj je to uspjelo.
Prvo ime ove reprezentacije je ipak Brajan Ruiz, ofanzivni vezista i po potrebilažni špic koji je svoju evropsku karijeru krenuo da gradi u Belgiji igrajući za Gent i Tvente, da bi kasnije igrao u Fulamu i PSV-u, a od 2015. godine nastupa za Sporting iz Lisabona.
On je ujedno i fudbaler sa najviše nastupa za nacionalnu selekciju od trenutno aktivnih. Odigrao je 107 mečeva i dao 23 gola, a iza njega su Selso Borhes sa 106 i Majkl Umana sa 103.Rekord drži Valter Senteno koji je od 1995. do 2009. godine sakupio 137 nastupa za Kostariku.
Brajan Ruiz je mozak sadašnje ekipe Kostarike koja se oslanja na čvrstu odbranu koju često čini čak pet igrača, uz centralni bedem koji najčešće čine „ostrvljani“ Kristijan Gamboa (Seltik) i Brajan Ovijedo (Sanderlend) te Fransisko Kalvo (Minesota junajted).
Uz Ruiza je tu uglavnom Celso Borhes, a ispred napadački trio uglavnom čine Markos Urena (Minesota), Johan Venegas (San Hoze) te Džoel Kempbel, momak koji je nekada mnogo obećavao, ali na kraju nije ostvario karijeru kakva se predviđala.
Prije šest godina stigao je kao supertalenat u londonski Arsenal, čiji je član i danas, ali je nakon samo pola godine poslan prvo u Lorijen, da bi iz sezone u sezonu uslijedila serija pozajmica koja seže do Betisa, čiji dres danas nosi.
Kostarika i Srbija nikada se nisu sastajali, a samo jedan meč odigrali su olimpijske selekcije na OI 1980. godine u SSSR-u. Tadašnja Jugoslavija slavila je 3:0 golovima Zlatka Vujovića (dva) i Bore Primorca.
Reprezentacija Kostarike je u seriji od tri vezana poraza, pošto je nakon poraza od Paname u posljednjem kolu CONCACAF kvalifikacija savladana i u prijateljskim mečevima koje je odigrala prošlog mjeseca.
Španija je slavila sa 5:0, a u posljednjoj utakmici pobijedila ju je i Mađarska rezultatom 1:0.