Njegove građevine su "kost i koža"

Van der Roe rođen je 27. marta 1886. godine u Ahenu. Ovog arhitektu smatraju začetnikom moderne arhitekture skupa sa Valterom Gropijusom i Le Korbizjeom.

On je bio u potrazi za arhitekturom koja će biti ogledalo života u dvadesetom vijeku. Njegove građevine odlikuju se čistim formama i dominantnom upotrebom stakla, čelika i betona.

Rad ovog arhitekte doprinio je pojavi zgrada sa staklenim fasadama internacionalnog stila. Govorio je da su njegove građevine "kost i koža".

Njegov otac je posjedovao klesarsku radnju, gdje je Van der Roe stekao osnove za kasnije zanimanje. Od 1897. do 1900. godine pohađao je crkvenu školu. Preselio se 1905. godine u Berlin, gdje se zaposlio kao arhitekta i dizajner namještaja "Bruno Paula".

Prvu građevinu projektovao je 1907. godine, kada je imao samo 21 godinu. Bila je to drvena zgrada u stilu 18. vijeka na koju je uticala engleska arhitektura.

Od 1908. godine sarađivao je sa Peterom Behrensom. Posvetio se studijama arhitekture Fridrih Šinkela i Frenk Lojd Rajta.

Na projektu njemačke ambasade u Sankt Peterburgu radio je od 1911. do 1912. godine i projektovao je porodičnu kuću supružnika Kronelovih u Hagu.


Godine 1938, s obzirom na političku situaciju u Njemačkoj, emigrirao je u SAD. Iste godine je postao upravnik Odjeljenja za arhitekturu na "Armur institutu", kasnije "Tehnološkog instituta" u Čikagu za koji je predložio areal i nekoliko zgrada.

Glavni znak njegovih radova u SAD jeste čelični skelet sa pravilnom osnovom koji je modulisan. U ovom modulu sagradio je vikendicu Edite Fransvort, koji je shvatio kao otvoreni paviljon. Dalje građevine koje su upotrebljavali i iskoristili skeletnu konstrukciju bili su zgrada Fakulteta "Kraun hol" za koju je iskoristio ideju velikog društvenog prostora ispod spuštene tavanice na ramovima, stambene zgrade "Lejk šor drajv" u Čikagu.

Narodna galerije u Berlinu predstavlja posljednje djelo ovog arhitekte.

Umro je 1969. godine u Čikagu.

(Srna)