Ima li Mihajlović rješenje za njih?

Belgijski vetar dunuo je u Premijer ligi, a osetio se i na Balkanu!

Kada je određen žrijeb za kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2014. godine najviše se pričalo o predstojećim duelima Hrvatske i Srbije. Ali, kao da su svi pomalo stavili na marginu selekciju Belgije, koja bi mogla da se svrsta u red glavnog favorita za osvajanje prvog mjesta u grupi.

Na osnovu čega? Pre svega, na osnovu trenutne forme ključnih igrača belgijskog tima. I svi oni su odigrali krucijalne role u svojim timovima u najjačoj ligi na svijetu - Premijer ligi.

Eden Azar je vodio Čelsi do trijumfa nad Viganom. Namjestio je gol Branislavu Ivanoviću, potom je nad njim načinjen penal.

Maruan Felaini je "pravio djecu" odbrani Mančester junajteda, a potom je za svoj Everton postigao odlučujući gol i zabrinuo ne samo ser Aleksa Fergusona, već i selektora srpske reprezentacije Sinišu Mihajlovića. Trener Evertona Dejvid Mojes našao je Felainiju novu ulogu - više u napadu, odmah iza špiceva, a Belgijanac marokanskog porijekla se u njoj snalazi kao riba u vodi. Ume da igra nogama, još je opasniji u vazduhu (uostalom, glavom je postigao pobjedonosni gol protiv Junajteda).

Romel Lukaku je iz Čelsija poslan na pozajmicu u Vest Bromvič Albion. Već na prvoj utakmici protiv Liverpula, Lukaku je nagovijestio da bi vrlo brzo mogao da se vrati na Stamford bridž. Učestvovao je u gotovo svim napadačkim akcijama VBA, odbrana Liverpula nije mogla da ga zadrži, a potom je glavom postigao treći gol za svoj tim.

Osim veznog i napadačkog reda, Belgijanci imaju jaku zadnju liniju. Odbrana Arsenala je sagrađena oko kapitena Tomasa Vermalena, a defanzivna linija Mančester sitija je nezamisliva bez Vensana Kompanija.

Ne smiju se zaboraviti ni Kevin Miralas, koji je pije nekoliko dana za 5,3 miliona funti potpisao za Everton, kao ni supertalentovani vezista Erik Vicel, igrač Benfike (plaćen osam miliona evra).

O Belgijancima često kruže vicevi po Evropi (forsiraju ih Holanđani i Francuzi), ta zemlja je poznata po čokoladama i Erkulu Poarou, ali nova generacija belgijskih fudbalera mogla bi da utiče na to da se o Belgiji priča o kao o zemlji fudbala.

Posljednja generacija belgijskih fudbalera koja je ostala u sjećanju je ona iz, sada već dalekih, 8'ih godina prošlog vijeka: Enco Šifo, Žan-Mari Pfaf, Erik Gerec, Jan Kulemans (igrali u finalu EP 1980. i plasirali se među četiri najbolje selekcije na Mundijalu 1986.).

Belgije dugo nema na evropskim prvenstvima, još od 2000. godine kada je bila jedan od domaćina (uz Holandiju).

Ali, zemlja od 11 miliona stanovnika ponovo ima generaciju fudbalskih znalaca koji bi mogli da vrate Belgiju na fudbalsku mapu Evrope i sveta. Sva razočaranja u prošlosti mogla bi da se pretvore u veiki uspjeh već u ovim kvalifikacijama, pod vođstvom Marka Vilmotsa, a sasvim sigurno je da Belgijanci neće propustiti priliku da budu učesnici narednog EP u susednoj Francuskoj, kada će učestvovati 24 nacionalna tima..

Belgijski fudbal je u očiglednom zamahu. I ništa se nije desilo preko noći. Recimo, Standard iz Liježa je svojevremeno uložio 18 miliona evra u svoju školu i ona se isplatila od samo jednog transfera - kada je Everton kupio Felainija 2008. godine za otprilike toliko novca (16 miliona evra).

Dolazimo do ključnog pitanja - ima li Srbija znanje i vještinu da se suprotstavi novoj i veoma talentovanoj Belgiji?

Odgovor ćemo dobiti 12. oktobra kada u Beograd dolaze Azar, Felaini, Kompani...

(MONDO - foto: AP)