Godinu na izmaku u sportu Bosne i Hercegovine bez ikakve sumnje obilježio je plasman “zmajeva” na Svjetsko prvenstvo u Brazilu.
U 2013. godini, fudbalska reprezentacija BiH izborila je nastup na prvom velikom takmičenju u istoriji - Svjetskom prvenstvu.
Iako je BiH bila (složićete se) u najlakšoj grupi kvalifikacija sa Grcima i Slovacima kao najozbiljnijim rivalima i uz dužno poštovanje prema svim ostalim sportovima, ovaj uspjeh je dosad najveći u bosanskohercegovačkom sportu otkako se prva krpenjača zakotrljala između Drine i Neretve, odnosno Save i Jadranskog mora.
Edin Džeko, Zvjezdan Misimović, Vedad Ibišević, Ognjen Vranješ, Asmir Begović i ostali “zmajevi” su osim sportskog uspjeha u dobroj mjeri popravili ono ružno što većini ljudi na planeti predstavlja država BiH, uključujući i njene građane odnosno konstitutivne narode…
S tom ocjenom se složio i veliki broj medija u regionu i što je još važnije, većina običnih smrtnika, kojima su dosadile samo negativne vijesti iz BiH vezane za ratnu prošlost, zločine, mržnju, kriminal, korupciju, nepotizam, "bezobrazno bogate i nepristojno siromašne"…
Cijelom posadom komandovao je legendarni Safet Sušić! Nekada najbolji fudbaler u Sarajevu i Jugoslaviji, a onda i u istoriji BiH, u istoriji Pari sen Žermena i najbolji inostrani igrač u francuskoj Ligi 1 ikad. A poslije plasmana u Brazil se ostvario i kao trener i to kao najmanje plaćen selektor u Evropi. Dakle, nije ni u šoldima sve…
Nagrađen je popularni Pape titulom najboljeg trenera u tradicionalnom izboru “Nezavisnih novina” i BHRT-a, Miske je bio laureat za sportistu godine, a selekcija “zmajeva” najbolji tim.
Koliko su obradovali ljude u BiH, malo su nagrađeni, ali opet zasluga dobrim dijelom pripada i Ivici Osimu, koji je od Komiteta za normalizaciju, čije ime jelte, sugeriše da je stanje nenormalno, napravio respektabilan Savez, na čije čelo je došao mladi (za funkcionera) i ambiciozni Dino Begić.
Njemu u radu su pomagali, a i dalje pomažu Banjalučanin Darko Ljubojević, ali i istinske fudbalske veličine poput Duška Bajevića, Seada Kajtaza… pa je napredak ove godine bio više nego evidentan. Naravno, u radu Saveza postoje još neki “elementi” kojima tu nije mjesto, ali vjerujemo da vrijeme šibicarenja, huliganizma, nekulture i mešetarenja prolazi i da svakim danom fudbal u BiH ide naprijed…
Još ako “zmajevi” prođu Grupu F u kojoj se nalazi Argentina, Nigerija i Iran, onda će i Novu godinu obilježiti Sušićeva ekipa. A nije nerealno! Jasno je da su “gaučosi” favoriti, a uz malo sportske sreće moguće je da će “zmajevi” igrati osminu finala Mundijala.
S druge strane, klupski fudbal je poprilično “u banani”…
Željezničar je uspio da odbrani titulu, ali je u Evropi prošao poprilično nezapaženo iako je barem “muški poginuo” u dvoboju sa češkom Viktorijom iz Plzenja, koja je učesnik grupne faze Lige šampiona.
Kratak izlet na evropskoj sceni imali su i ostali predstavnici BiH, ali ne i banjalučki Borac, koji je na terenu izborio međunarodna takmičenja, ali nije igrao zbog brojnih problema u banjalučkom klubu s akcentom na finansije.
Odlazeći predsjednik “Velikana iz Platonove” Srđan Šuput je na posljednjoj sjednici saopštio novinarima da klub duguje 17 miliona KM!
Ipak, plasman reprezentacije BiH na Mundijal će u dobroj mjeri “podići” i klubove, što pokazuje i činjenica da je malezijski milijarder Vinsent Tan, inače vlasnik Kardif sitija, kupio FK Sarajevo iako nije baš siguran zbog čega “golman ne daje previše golova”.
Uprkos gore izrečenoj tezi da “lova nije sve”, jer ima “nešto i u zlatu”, ljubitelji fudbala vjeruju i nadaju se da će putem privatizacije krenuti i ostali timovi u BiH, kako bi se popravila prvenstveno infrastruktura, a s njom i kvalitet same igre…A nije da talentovane djece nemamo…
Ni košarkaški "zmajevi" nisu bili loši…Igrali su na Evrobasketu u Sloveniji i ostvarili tri pobjede, ali je izabranicima Aleksandra Petrovića, koji je u međuvremenu napustio klupu i preuzeo Lijetuvos Ritas, izmakla druga faza zbog koš-razlike. Ekipi kapitena Mirze Teletovića, čija je "trojka s parkinga" postala hit na društvenim mrežama, nedostajala su samo četiri poena.
U klupskoj košarci nema ništa posebno novo jer i dalje dominira Igokea i Široki, dok su ostali poprilično u zapećku. Aleksandrovčani su ove godine napravili iskorak osvojivši ligaški dio regionalnog ABA prvenstva, ali su poklekli u polufinalu plej-ofa od Partizana, kasnijeg osvajača šampionskog prstena. Zato je u tradicionalnom izboru “Glasa Srpske” za sportistu Republike Srpske proglašen plejmejker “igosa” Filip Adamović, koji je u međuvremenu prešao u Asesoft.
Što se tiče rukometa, BiH je ove godine veoma uspješno organizovala Svjetsko prvenstvo za juniore u četiri grada (Sarajevo, Banjaluka, Zenica i Ljubuški) i od IHF-a dobila najbolje moguće ocjene i pohvale.
Seniorski tim BiH nije nastupio na prvenstvu Evrope u Srbiji početkom godine, neće ga biti ni na EP početkom 2014. u Danskoj, ali je krajem godine na izmaku ostvario nekoliko pobjeda u kvalifikacijama i ima šanse da se plasira barem u baraž za Mundijal u Kataru 2015. godine.
Od pojedinačnih sportista najvrijedniji uspjeh ostvario je bacač kugle Hamza Alić, koji je na dvoranskom EP u Geteborgu osvojio srebrnu medalju. Tu je kao i gotovo svake godine džudistkinja Larisa Cerić, koja je treći put izabrana za sportistkinju godine poslije titula u 2009. i 2010.
Osvajala je medalje na gotovo svim takmičenjima na kojima je nastupala - bronze na Mediteranskim igrama u Mersinu, gran pri u Rijeci, a zlata na evropskim kupovima u Sarajevu i Beogradu. Uspješnu godinu začinila je zlatnom medaljom sa Evropskog univerzitetskog prvenstva u Portugalu.
Sve u svemu, nije loše za jednu malu, siromašnu i podijeljenu državu…Eh, kad bi i ostali bili kao sportisti, gdje bi nam bio kraj?
(N. Šatara/MONDO, foto: FS BiH, A. Čavić/Glas Srpske, N. Uglješa/Nezavisne novine)