Rođeni smo da se smijemo: naučnici tvrde da bebe znaju da se smjju čim se rode, dok se plakanje uči.
Naučnici kažu da je smijanje kad nas neko golica, ili kad čujemo dobru šalu instinktivna reakcija, ali da se plakanje uči. Iako vam to možda zvuči nevjerovatno, bebe kad se rode moraju da "nauče" da plaču.
Za razliku od smijeha koji je urođen, plakanje kao reakcija na tugu, ili erupcije emocija koje su tako česte kod beba, uče se nakon samog rođenja.
Nekoliko trenutaka nakon rođenja bebe plaču zbog šoka od samog dolaska na svijet i refleksne potrebe za kiseonikom, kažu stručnjaci.
Holandski naučnici zamolili su 16 dobrovoljaca, od kojih je polovina bila gluva od rođenja, da zvukovima dočaraju različite emocije, od tuge i straha, preko olakšanja, do sreće bez korišćenja riječi.
Snimci njihovih interpretacija zatim su puštani grupi od 25 dobrovoljaca koji normalno čuju, i od njih je traženo da prepoznaju emocije. Ispostavilo se da se samo smijeh i zvukovi kojima je dočaran osjećaj olakšanja bez greške prepoznaju, čak i kada su u pitanju snimci gluvih osoba, navodi se u studiji koja je objavljena u časopisu New Scientist.
Sa druge strane, zvukove koji treba da dočaraju plakanje ili tugu druga grupa ispitanika prepoznavala je mnogo lakše kada su bili u pitanju snimci ljudi koji normalno čuju.
S obzirom na to polovina ispitanika nikada nije čula ljudski smijeh, ali da nije bilo razlike u njihovoj interpretaciji smijanja u odnosu na interpretaciju ljudi koji čuju, naučnici su zaključili da je smijanje urođeno, a da se plakanje uči kroz iskustvo.
(MONDO)