Jedan dvomeč je indirektno pokrenuo čitav proces koji je doveo do modernog fudbala kakav danas poznajemo, a prva ideja za Superligu Evrope nastala je baš krajem 80-ih godina.
Fudbal je i dalje uzdrman od šoka koji je nastao prije desetak dana, kada je 12 bogatih klubova željelo da se odmetne i osnuje sopstvenu Superligu Evrope.
Ovi klubovi su željeli da naprave skoro pa zatvoreno takmičenje, van okrilja UEFA, unutar kojeg bi mogli da značajno podignu svoju finansijsku dobit i praktično napravi novi fudbalski poredak.
Od toga nije bilo ništa, kao što je poznato, pošto je već poslije 48 sati ideja o Superligi Evrope propala, ali ta ideja uopšte nije nova.
Nastala je još krajem 80-ih godina prošlog vijeka i od tada se na svakih nekoliko godina pominje kao mogućnost, a za neke i neizbježnost.
Zapravo, čovjek koji je prvi želio da u evropskom fudbalu vidi svojevrsnu Superligu, takmičenje u kojem bi nastupali samo najveći i najbogatiji klubovi, neprekidno igrajući između sebe i tako privlačeći najveći mogući broj navijača, bio je Silvio Berluskoni.
Legendarni predsjednik Milana i nekadašnji premijer Italije bio je prvi zagovornik ove ideje.
Sve je počelo u sezoni 1987/88, kada je u tadašnjem Kupu evropskih šampiona žrijeb želio da se već u prvom kolu sastanu Napoli Dijega Maradone i slavni Real Madrid.
U prvoj rundi tadašnjeg KEŠ, Real je savladao Napoli 2:0 u prvom meču, u revanšu je bilo 1:1, pa su Maradona i drugovi ispali iz takmičenja, dok su se za to vrijeme igrali dvomeči irskog Šamroka i kiparske Omonije, kao i norveškog Lilestroma protiv sjevernoirskog Linfilda.
Berluskoni je uvidio da je potpuno bespotrebno da jedan od takva dva kluba ispadne već na startu takmičenja samo zbog žrijeba, pa je godinama pritiskao UEFA da napravi promjene u njenom glavnom takmičenju.
I tada je postojala bojazan od osnivanja Superlige Evrope, pošto je medijski tajkun Berluskoni prijetio UEFA da će klubovi napustiti tu organizaciju.
Berluskoni je zaposlio Aleksa Flina, člana jedne marketinške agencije, da napravi plan o Superligi na osnovu tradicije, fudbalskih uspjeha, ali i televizije, kako bi se stvorilo moderno takmičenje za velika televizijska tržišta.
UEFA je odbila ovaj prijedlog za osnivanje svojevrsne Superlige, ali je šteta već bila načinjena. Berluskoni je uspio da ostvari pritisak na Evropsku fudbalsku uniju, koja je polako postajala sve otvorenija za modernizaciju Kupa šampiona.
Nekoliko godina kasnije, stvari su došle dotle da je fudbal počeo da se komercijalizuje, TV prava su počela da postaju sve veća i UEFA i je riješila da napravi novi brend - Ligu šampiona.
Tako je i sada Fabio Kapelo otkrio za "Skaj" da je Berluskoni još prije više od tri decenije počeo da planira Superligu Evrope.
"Berluskoni je o tome razmišljao još 1988. godine. Radio je na tome sa advokatom Travaljom. Berluskoni nije mogao da razmišlja o eliminaciji nakon samo jedne utakmice Lige šampiona. Znao je da kaže: 'Želim da gledam najveće klubove na San Siru, želim drugačiji fudbal’", ispričao je Kapelo.
Dvomeč Real Madrida i Napolija natjerao je Berluskonija da započne proces koji je doveo do osnivanja Lige šampiona kakvu danas poznajemo, a taj proces postepeno kao da vodi ka osnivanju Superlige Evrope.
Silvio Berluskoni u tome nije uspio prije više od 30 godina, ni 12 klubova nije u tome uspjelo pre desetak dana, ali to ne znači da će odustati...