Lako je sada šegačiti se sa Murinjom, ali on zaslužuje svako poštovanje.
Prvi deo sezone 2015-16, kada je Premijer liga u pitanju, protekao je uglavnom u obračunu svih i svakoga sa Žozeom Murinjom, prekim i nepokolebljivim čovekom, koji je na kraju izgubio bitku.
Ali, verujte, ne i rat.
U danu kada je u modi šegačiti se sa učinkom temperamentnog trenera u svom drugom pokušaju u Čelsiju, mogli bismo malo da zagrebemo po površini i zapitamo se gde je, istorijski gledano, njegovo mesto u Premijer ligi, u konkurenciji sera Aleksa Fergusona, Arsena Vengera i ostalih velikih fudbalskih umova koji su radili ili rade u Engleskoj.
Znate li gde?
NA VRHU!
Čovek, koji se sa "Bridža" povukao tiho, u noći, pokušavajući da sakrije svoje uveliko naborano lice, povukao se kao menadžer koji je od osnivanja Premijer lige 1992. godine, u dva navrata u Čelsiju, osvajao rekordan broj bodova po utakmici, više od Fergusona, daleko više od Vengera i više od pojedinih ljudi koji se pominju kao njegovi mogući naslednici, poput Karla Anćelotija ili Brendana Rodžersa.
Murinjo je u periodu od 2004. do 2007, pa 2013. do 2015. godine vodio Čelsi 211 puta u Premijer ligi, tokom sedam različitih sezona i osvojio je ukupno 464 boda, što je prosek od 2,20 bodova po utakmici! Ništa manje uspešan, "Specijalni" nije bio tokom karijere. Kada se "saberu i oduzmu" njegovi rezultati iz perioda kada je vodio Porto, Inter i Real Madrid - dolazi se do zaključka da prosečno osvaja 2,19 bodova, gde god da radi.
U bilo kojoj zemlji, kulturi, po bilo kojim pravilima, uslovima, itd.
Čelsi je do Murinjovog dolaska na leto 2004. godine jednom bio šampion Engleske. Samo s njim – tri puta! Murinjo je bio šampion Portugalije, Engleske, Italije, Španije i ponovo Engleske, nije vodio klub a da nije osvojio nacionalno prvenstvo, dva puta osvajao je Ligu šampiona i to sa klubovima koji taj uspeh nisu ostvarivali decenijama unazad – Portom i Interom.
Jako je važno napomenuti i sledeće: Murinjo je vodio Čelsi samo u pet punih sezona, smenjen je u prvom delu sezone 2007/08 i 2015/16. U pet punih sezona TRI puta je bio šampion, jednom drugi i jednom treći!
Ako bi se za prve tri pozicije dodeljivale medalje, kao na velikim nadmetanjima, zaključili bismo da je Murinjo završio engleski maraton pet puta u karijeri i, u konkurenciji 20 takmičara, svaki put završavao na postolju.
No, vratimo se Premijer ligi. Ko može da prati tempo od 2,20 bodova po meču? Od aktuelnih menadžera samo možda Manuel Pelegrini iz Mančester sitija.
Naime, iza Murinja, nalazi se penzionisani ser Aleks Ferguson, koji je sa Mančester junajtedom osvojio 13 titula u 21 sezoni od osnivanja Premijer lige, ali koji do Murinjovog dolaska nije imao pravog takmaca na Ostrvu (osim Vengera u jednom kratkom dobu "nepobedivih" Arsenalovih fudbalera).
Ferguson se povukao posle 810 premijerligaških utakmica u 21 sezoni na "Old trafordu" i osvojenih 1.752 bodova, što je prosek od 2,16 po meču. Pelegrini je trenutno treći sa 92 utakmice u tri sezone i 197 bodova, što čini prosek od 2,14, a četvrti je mogući povratnik u Premijer ligu, Anćeloti, koji je za dve sezone u Čelsiju odigrao 76 premijerligaških utakmica, osvojio 157 bodova (i titulu), što je bilo dovoljno za prosek od 2,07.
Pretpostavljamo da čekate Vengera, ali on nije ni peti – peti je Roberto Manćini, koji je vodeći Mančester siti na 133 utakmice tokom četiri sezone osvojio 273 boda, za prosek od 2,05.
Tek šesti je Venger, koji vodi Arsenal u 20. sezoni i koji, za sada, ima iza sebe 730 mečeva i 1.451 bod, a to je bilo dovoljno za svega 1,99 bodova po meču.
Top 10 čine još Rafael Benitez (Liverpul, Čelsi), Klaudio Ranijeri (Čelsi, Lester), Luj van Gal (Mančester junajted) i Andre Viljaš-Boaš (Čelsi, Totenhem), a osnovni preduslov prilikom sačinjavanja ove prestižne liste bio je da jedan menadžer vodi klub najmanje 50 puta u ligi.
Prvi ispod Top 10 društva je Đanluka Vijali (Čelsi), iza njega je Keni Dalgliš (Liverpul, Njukasl, Blekburn), a tek onda, na 13. poziciji, nalazi se prvi Englez – Roj Evans, koji je vodeći Luverpul na 183 utakmice tokom šest sezona osvojio 311 bodova, odnosno 1,70 po meču. Na 14. i 15. poziciji su još dvojica bivših menadžera Liverpula, Žerar Ulije i Brendan Rodžers, koji je u Premijer ligi radio i kao menadžer Svonsija i koji ima prosek od 1,66 bodova po meču.
Za kraj, malo ćemo se i našaliti sa Murinjovim arhi-neprijateljem Vengerom, koji ga je dva puta dočekao i dva puta ispratio iz Londona, a da ga je pritom samo jednom pobedio. Jednom.
Evo i šale: Od kada je Venger poslednji put osvojio titulu prvaka Engleske sa Arsenalom, Murinjo je došao u Englesku, bio dva puta prvak sa Čelsijem, otišao, bio dva puta prvak Italije i jednom Evrope sa Interom, osvojio Primeru sa Realom, vratio se u Englesku i osvojio još jednu titulu prvaka sa Čelsijem.
Čisto da ne preteramo sa neslanim šalama na račun jednog od najvećih fudbalskih trenera svih vremena – Žozeom Murinjom!