Trinaestog oktobra 1998. godine tadašnji "pivari" oborili su na pleća veliki Dukato (kasnije Montepaski), čijih pet igrača (svi iz SAD) "nije smoglo snage" da se te večeri nađe u dvorani Borik...
Tadašnji Košarkaški klub Borac Nektar, za mnoge sinonim za košarku u Republici Srpskoj čiji je bio sedmostruki šampion, u tri navrata je igrao na evropskoj sceni.
Dva puta je učestvovao u Kupu Radivoja Koraća a jednom u Kupu Rajmonda Saporte, nakon što je postao šampion prve zajedničke lige BiH 2000. godine. Debitovao je u septembru 1998. godine, u kvalifikacionoj fazi KRK, kada je upisao i prvu evro-pobjedu, a prvi trijumf u grupnoj fazi evropskih kupova "pivari" su uknjižili na današnji dan prije 23 godine!
U devetom mjesecu 1998. godine, Borac Nektar je preko austrijskog Kapfenberga izborio pravo nastupa u grupnoj fazi Kupa Radivoja Koraća, a žrijeb u Minhenu ga je spojio sa turskim Tuborg Izmirom, italijanskim Dukatom (kasnije Montepaski Sijena) i hrvatskim Benstonom.
Meč sa Dukatom počeo minutom ćutanja u znak sjećanja na Milana Tošića – Prleta, nekadašnjeg igrača i trenera Borca, dugogodišnjeg košarkaškog radnika i bivšeg direktora dvorane Borik, koji je preminuo tog 13. oktobra u ranim jutarnjim časovima.
Takmičenje je, 7. oktobra, otvoreno porazom od Hrvata u Zagrebu (58:56), da bi šest dana kasnije igrači kojima je tada komandovao Drago Karalić prvi put bili domaćini.
I stigli su do prve pobjede!
U Banjaluku je došao Dukato Sijena, klub koji je u ovom vijeku pod imenom Montepaski četiri puta bio polufinalista Evrolige (2003, 2004, 2008. i 2011.), a na megdan Borac Nektaru tada su stigli sa – samo šest igrača!
Već je u to vrijeme NATO alijansa pod kontrolom Sjedinjenih Američkih Država prijetila "demonstracijom sile" i bombardovanjem Savezne Republike Jugoslavije (koje je i uslijedilo nekoliko mjeseci kasnije, op.a.). Plašeći se, kako je saopšteno, "odmazde Srba" sa ove strane Drine, čak pet američkih košarkaša odbilo je da doputuje na ovaj meč!
Bili su to, imenom i prezimenom, Kris Korkijani, Rejmond Ouz, Leri Midlton, Peris Brajant i Džon Tarner.
Jedan je ipak "smogao snage i hrabrosti" da se pojavi u banjalučkom hramu sporta – bio je to veteran Bred Rajt, kojeg je publika u Boriku znala da nagradi.
Na kraju, meč je završen pobjedom Banjalučana rezultatom 55:52, a do pobjede ih je predvodio proslavljeni kapiten Zoran Kukić sa 13 poena.
Strijelci su još bili Vasilj Ševo i Tomica Zirojević sa 10, Miodrag Babić sa sedam poena, Saša Vujasinović sa šest, Boris Blagojević sa pet, te Saša Vuleta sa četiri poena.
Do kraja takmičenja u grupi, Borac Nektar je upisao po tri pobjede i poraza, što nije bilo dovoljno za mjesto u eliminacionoj fazi takmičenja...
EVROPSKE UTAKMICE KOŠARKAŠKOG KLUBA BORAC NEKTAR
Kup Radivoja Koraća 1998/1999
Kvalifikaciona runda:
16. septembar 1998. Borac Nektar - Kapfenberg 92:56
23. septembar 1998. Kapfenberg – Borac Nektar 65:64
Grupna faza:
7. oktobar 1998. Benston – Borac Nektar 58:56
13. oktobar 1998. Borac Nektar – Dukato Sijena 55:52
22. oktobar 1998. Tuborg Izmir – Borac Nektar 85:75
4. novembar 1998. Borac Nektar - Benston 77:60
11. novembar 1998. Dukato Sijena – Borac Nektar 77:56
19. novembar 1998. Borac Nektar – Tuborg Izmir 73:69
Kup Radivoja Koraća 1999/2000
Kvalifikaciona runda:
16. septembar 1999. Levski – Borac Nektar 72:57
22. septembar 1999. Borac Nektar - Levski 86:81
Kup Rajmonda Saporte 2000/2001
Grupna faza:
17. oktobar 2000. Anvil – Borac Nektar 87:83
24. oktobar 2000. Telindus – Borac Nektar 102:84
31. oktobar 2000. Borac Nektar – Luhta Lahti 111:69
7. novembar 2000. Borac Nektar - Slovakofarma 94:76
14. novembar 2000. Linelteks Imola – Borac Nektar 80:83
5. decembar 2000. Borac Nektar - Anvil 90:74
12. decembar 2000. Borac Nektar - Telindus 72:78
19. decembar 2000. Luhta Lahti – Borac Nektar 85:83
9. januar 2001. Slovakofarma – Borac Nektar 81:68
16. januar 2001. Borac Nektar – Linelteks Imola 87:70
Osmina finala:
30. januar 2001. Borac Nektar – KEO Keravnos 89:74
6. februar 2001. KEO Keravnos – Borac Nektar 91:73