Odgovor je kratak i jasan.
U jeku jedne od najvećih kriza u istoriji sporta dogodio se jedan od najvećih transfera u istoriji američkog fudbala.
Posle 20 godina u dresu Nju Ingland Petriotsa, tokom kojih je osvojio rekordnih šest Superbol trofeja i tri puta bio najkorisniji igrač lige, a četiri puta finalne utakmice, Tom Brejdi (42) brzo se odlučio za ugovor sa Tampa Bej Bakanirsima - franšizom koja je, poput Mančester junajteda, u vlasništvo porodice Glejzer.
Šta je verovatno najvećeg kvoterbeka ikada nateralo na put od krajnjeg severo-istoka SAD, iz Masačusetsa, na krajnji jugo-istok - Floridu?
Odgovor je prilično jasan i očekivan, novac.
Prema prvim informacijama, Brejdi će u 43. godini života potpisati ugovor vredan 30 miliona dolara godišnje, kakav u ovom trenutku - uprkos njegovom zasluženom GOAT statusu - nije bio spreman da ponudi nijedan vlasnik NFL franšize.
Insistirajući na tome da nastupa samo za "patriote", a radio je to gotovo polovinu života - od 2000. do 2020. godine - Brejdi je "debelo" udario sebe po džepu, odbijajući da status prve zvezde američkog sporta naplati ugovorima koji bi to dokazali i u banci.
Za dve decenije u Bostonu, Brejdi je od vlasnika franšize za vernost dobio 235 miliona dolara, tek nešto više od deset miliona po sezoni. To što je njegova supruga Žizel Bundšen i dalje ispred njega po zaradama, sa preko 400 miliona dolara ličnog bogatstva, pretpostavljamo da imponuje vanserijskom kvoterbeku, ali sumnjamo da isto razmišlja kada pogleda podužu listu igrača koji su za manje vremena zaradili "debelo" više od njega igrajući američki fudbal.
Izgleda da je vreme da Brejdi naplati sve što je radio pod vođstvom trenera Bila Beličika, s kojim je zajedno gradio i izgradio najveću dinastiju u istoriji omiljenog sporta u SAD.
Sa platom kakvu je dobio od sinova i kćerki pokojnog Malkoma Glejzera, čoveka koji je Bakanirse kupio 1995. za 192 miliona dolara , a Junajted kupovao pune dve godine pozajmicama i investicijama vrednim 790 miliona, Brejdi bi hipotetički sumu zarađenu za 20 godina u Bostonu mogao da dostigne za sedam i po godina u Tampi.
Srećno!