Nevjerovatna priča legende jugoslovenskog sporta.
Dvije zlatne medalje sa Olimpijskih igara, četiri puta najbolji na Svjetskim prvenstvima i devetostruki šampion Evrope. Zvuči gotovo nemoguće!
Tri puta je proglašavan za najboljeg sportistu Jugoslavije, a po mišljenju mnogih najbolji je i sportista u istoriji velike države. Nakupio se medalja, a do njih je stigao neobičnim putem.
Danas rođendan proslavlja Miroslav Cerar, jedan od najboljih gimnastičara koje je svijet vidio i čovjek koji je jugoslovenskom olimpizmu dao potpuno drugačiji izgled.
Rođen u Ljubljani 1939. godine, Cerar je odrastao u teškim uslovima, a kao dječak je bio sitan i bolešljiv. Zbog toga su u porodici dobijali instrukcije od ljekara da ga dobro hrane i paze kako ne bi slučajno dobio neku težu bolest.
Mršavi dečak bio potpuno nezainteresovan za sport i gimnastiku sve do jednog časa fiskulture, u trećem razredu. Tada je probao, ništa mu nije polazilo za rukom, a iz sale za vježbanje je otišao uplakan, uz smijeh ostale djece koja su samo gledala njegovu nemogućnost da izvede lake vežbe.
Zarekao se - postaće gimnastičar!
Sa ove tačke gledišta, djeluje da je uspio. Ispunio je ono što mu je predvideo prvi trener, Tomaž Savnik.
''Miro će postati dobar gimnastičar, možda čak i šampion'', rekao je on već na početku zajedničke saradnje.
Svu slavu pokupio je na Evropskom prvenstvu u Luksemburgu 1961. godine. Godinu dana kasnije osvojio je svijet u Pragu, a 1963. godine je u Beogradu potvrdio evropsku dominaciju. Uslijedile su Olimpijske igre u Tokiju i prva zlatna medalja na njima, zatim Anvers, Dortmund, Ljubljana, Meksiko siti, gdje je po drugi put uzeo olimpijsko zlato...
Takmičenja je bilo mnogo, trofeja još više, pa je Miro Cerar sasvim validan kandidat za najvećeg jugoslovenskog sportistu svih vremena.
O tome koliko su njegovi nastupi bili značajni u tadašnjoj državi govori i akcija da se skupi novac za njegovo takmičenje.
Kako bi otputovao na Svjetsko prvenstvo u Dortmund 1966. godine, preduzeća i građani iz cijele države su uplaćivali novac. Čak i oni koji su od svojih primanja jedva sastavljali kraj sa krajem željeli su da se oduže Miroslavu Ceraru za najveće sportske uspjehe.
(mondo.rs)