Legendarni košarkaš smatra da bi korisniji bio u otadžbini u radu sa mladim sportistima nego u Briselu.
Šarunas Marčuljonis izabran je u deveti saziv Evropskog parlamenta kao predstavnik Unije litvanskih seljaka i "zelenih", ali je prema pisanju tamošnjih medija odbio selidbu u Brisel i mandat prosledio stranci na odlučivanje.
Legendarni košarkaš, član NBA i FIBA "kuće slavnih", rekao je da se tokom kampanje uverio da će primarni cilj EP biti rad na jačanju jedinstva unutar Evropske unije i da je za to potreban iskusniji političar, baš kao što se tokom iste kampanje uverio da bi bio korisniji u otadbžini radeći sa mladima na brojnim projektima koje je njegova stranka pokrenula u međuvremenu.
"Tokom kampanje, LVZS pokrenuo je nekoliko projekata posvećenih mladim sportistima, kao i sportistima koji se bore za svoje karijere, kako bi privukli pažnju svojih nacionalnih saveza", objasnio je 54-godišnji Marčuljonis ovu odluku.
Levoruki plejmejker ušao je u biznis još dok je sa uspehom nastupao za Golden Stejt Voriorse, 1992. otvorio je hotel u rodnom Viljnusu, a naredne godine posle raspada SSSR bio osnivač i prvi predsednik Litvanskog košarkaškog šampionata - takođe, kao aktivan NBA košarkaš.
Marčuljonis je na Evrobasketu 1995 izabran za najkorisnijeg igrača, ujedno i prvog strelca turnira sa prosekom od 22,5 poena po meču. U sezoni 1991/92 beležio je prosečno 18,9 poena za Golden Stejt, ali su Voriorsi izbačeni u prvoj rundi plej-ofa posle serije sa Supersoniksima. Za olimpijsko zlato u Seulu nagrađen je i najprestižnijom individualnom nagradom u evropskoj košarci - Mr. Europa.
On je 1999. godine osnovao Severno-evropsku košarkašku ligu u kojoj su učestvovali timovi iz Litvanije, Letonije, Estonije, Švedske i Finske. Ova liga nije opstala dugo, ali je ostala upamćena kao prva takve vrste u evropskoj košarci i preteča nekolicine projekata koji su zaživeli širom kontinenta - poput ABA ili NLB lige, čiji predstavnici idu direktno u Evroligu i Evrokup.
U američku "Kuću slavnih" izabran je 2014, naredne godine uradila je isto i FIBA.
Marčuljonis je bio lider i poslednje generacije košarkaša SSSR i prve generacije košarkaša Litvanije, sa Sovjetskim savezom osvojio je zlato na Olimpijskim igrama u Seulu 1988. godine i imao važnu ulogu u polufinalnoj pobedi nad SAD (82:76) i finalnoj nad SFRJ (76:63).
Međutim, posle raspada Varšavskog pakta, Marčuljonis i njegovi legendarni saigrači Arvidas Sabonis, Rimas Kurtinaitis i Arturas Karnišovas nisu osvojili nijedno litvansko zlato najviše zahvaljujući reprezentaciji SR Jugoslavije, odnosno Aleksandru Đorđeviću, Predragu Daniloviću, Vladu Divcu, Dejanu Bodirogi, Željku Rebrači, Saši Obradoviću i ostalim velikanima naše košarke koji su bili bolji u oba evropska "klasika" sa sredine 90-ih.
Naš tim savladao je Litvaniju u finalu Evropskog prvenstva u Atini 1995. godine rezultatom 96:90, kada je u duelu plejmejkera Đorđević nadigrao Marčuljonisa "rezultatom" 41:32, a potom i u polufinalu Olimpijskih igara u Atlanti 1996. godine, u utakmici sa znatno manje poena i još manje neizvesnosti, završenoj rezultatom 76:63.
Levoruki trojkaš nastupao je od 1981. do 1989. godine za Statibu, koja je kasnije preimenovana u Lijetuvos Ritas, a potom kao 127. pik na draftu (po starom sistemu) otišao u NBA i postao važan igrač Voriorsa sve do 1994. godine, nakon čega je u tri sezone do završetka karijere promenio tri tima (Sijetl Supersoniks, Sakramento Kings i Denver Nagets).