Na današnji dan, tadašnja generacija Borca osvojila je Srednjeevropski kup!
Na današnji dan, prije 31 godine, Fudbalski klub Borac, osvojio je evropski trofej – bio je to Mitropa kup!
Srednjeevropski kup (ili Mitropa kup) takmičenje je koje je formirano 1927. godine, a sve do 1992. godine, kad se trofej našao u rukama tadašnje Borčeve generacije, osvajali su ga, između ostalog, Bolonja (tri puta), bečki Rapid (dva puta), a po jednom Fiorentina, Milan, Torino...
Do nastupa u Mitropa kupu, Borac je stigao zahvaljujući četvrtom mjestu u prvenstvu Jugoslavije, razdvojivši "veliku četvorku", a na Mitropa turniru u Fođi, trijumfovao je nad domaćinom i mađarskim Vašutašom – oba puta nakon izvođenja jedanaesteraca.
Na put po trofej, Borac je krenuo sa aerodroma Mahovljani za Tivat, odakle se autobusom nastavili za Bar. Potom se, iz crnogorske luke, trajektom krenulo za Bari, a potom ponovo autobusom za Fođu...
A što se tiče povratka – avion koji je poletio sa Mahovljana po Borčevu trofejnu generaciju bio je posljednji koji je krenuo iz Banjaluke prije podjele vazdušnog prostora na teritoriji SFRJ, obzirom da se "rasplamsavao" rat...
U Banjaluci je čak kružila informacija da na aerodromu uopšte nisu znali ko treba da sleti. Mislilo se, naime, da je u pitanju "neki neprijateljski avion", pa je postojala opasnost da PVO napadne avion sa crveno-plavima. Srećom, saznalo se vrlo brzo da se radi o šampionima!
U polufinalu, Borac je, rekosmo, trijumfovao nad domaćinom.
Poslije 90 minuta, bilo je 2:2 (golove za Borac postigli Fuad Šašivarević i Zvonko Lipovac), da bi penal-lutrija pripala crveno-plavima rezultatom 4:2, zahvaljujući sjajnom golmanu Milanu Simeunoviću, koji je odbranio udarce Roberta Rambaudija i Dana Petreskua.
U finalu, 29. maja 1992. godine, izabranici Zorana Smileskog odmjerili su snage sa Mađarima, koji su u polufinalnom duelu nadigrali Dunajsku Stredu iz Čehoslovačke.
Bilo je 1:1 u regularnom vremenu (strijelac za Borac bio je Zvonko Lipovac), dok su penali završeni rezultatom 5:3. Za Banjalučane su pogađali Fuad Šašivarević, Vitomir Štavljanin, Almir Filipović, Milorad Bilbija i Milan Simeunović, koji je u četvrtoj seriji odbranio udarac Zoltana Garasa.
Takmičenje je, inače, ugašeno te 1992. godine, pa se, eto, spletom okolnosti trofej i dan-danas nalazi u Trofejnoj sali Gradskog stadiona.