Predstojećeg ljeta u Francuskoj biće održano Evropsko prvenstvo u fudbalu na kojem neće biti Bosne i Hercegovine.
"Zmajevi" od samostalnosti BiH nisu nikad bili učesnici završnog turnira najboljih selekcija "Starog kontinenta", ali je kroz istoriju bilo mnogo fudbalera iz BiH koji su tokom EP-a branili boje bivše Jugoslavije.
Od prvog kontinentalnog takmičenja 1960. godine do početka rata, plavi su bili učesnici samo četiri Evropska prvenstva, dva puta u Francuskoj, 1960. i 1984, potom u Italiji 1968. i u Zagrebu i Beogradu 1976. godine.
Prvo prvenstvo pod nazivom "Kup nacija" održano je u Francuskoj 1960. godine na kojem je Jugoslavija osvojila vicešampionsku titulu. Plavi su do finala stigli pobijedivši domaću selekciju u sred Pariza rezultatom 5:4, da bi u velikom finalu izgubili od Sovjetskog Saveza (2:1).
U ekipi koje je s klupe predvodila stručna komisija (Aleksandar Tirnanić, Ljubomir Lovrić i Dragomir Nikolić) nije bilo igrača iz BiH, ali jeste u ekipi koja se iste godine na Olimpijskim igrama u Rimu okitila zlatnom medaljom. Riječ je o nedavno preminuloj legendi banjalučkog Borca Velimiru Sombolcu.
Osam godina kasnije, na trećem šampionatu po redu u Italiji, Jugoslavija je u polufinalu savladala tadašnje svjetske prvake Engleze, koji su bili na vrhuncu moći sa tadašnjim zvijezdama Bobijem Čarltonom i Džefom Harstom.
Ipak, plavi su golom Dragana Džajića u 86. minutu otišli u finale, a od bosanskohercegovačkih fudbalera članovi ekipe bili su Mirsad Fazlagić, Ivica Osim, Vahidin Musemić i Boško Antić.
Finale je igrano na rimskom "Olimpiku" protiv Italije i Jugoslavija je ponovo imala prednost golom Džajića, ali su "azuri" u finišu utakmice stigli do izjednačenja pogotkom Anđela Domenđinija iz slobodnog udarca.
Prema tadašnjim propocizijama, igran je novi dvoboj i u njemu Jugosloveni nisu imali snage da se ozbiljnije suprotstave domaćinu, pa je Italija golovima Luiđija Rive i Pjetra Anastasija osvojila titulu.
Za svoj treći nastup na Evropskom prvenstvu, Jugoslavija je morala da pričeka 1976. godinu kad je bila domaćin šampionata u Beogradu i Zagrebu, ali je uprkos snažnom timu pod vođstvom selektora Ante Mladinića morala da se zadovolji četvrtim mjestom.
Plavi su u polufinalu poslije produžetaka izgubili od Zapadne Njemačke (2:4), tadašnjeg šampiona svijeta predvođenog "Kajzerom" Francom Bekenbauerom i Gerdom Milerom, da bi u borbi za bronzu poraženi od Holandije (3:2) takođe u produžecima.
Interesantan podatak za tadašnje plave da je nastupilo šest igrača iz BiH, od čega čak četiri iz mostarskog Veleža - Enver Marić, Džemal Hadžiabdić, Vahid Halilhodžić i Franjo Vladić, uz Josipa "Škiju" Katalinskog i Edhema Šljivu.
Četvrti put bivša država je ponovo nastupila u zemlji "galskih pijetlova" 1984. godine i propisno se obrukala iako je važila za jednog od favorita za osvajanje titule, doduše iz "sjenke".
Četa selektora Todora Veselinovića je uknjižila sva tri poraza u grupi (Belgija - 0:2, Danska 0:5 i Francuska 2:3), ali su malo popravili utisak protiv "trikolora" budućeg šampiona Evrope.
Petorica Bosanaca su igrala na ovom šampionatu uključujući i aktuelnog selektora BiH Mehmeda Baždarevića. Plavi tim su činili Faruk Hadžibegić, Sulejman Halilović, Mirsad Žvaka Baljić i bivši kormilar "zmajeva" Safet Sušić.
Jugoslavija je i 1992. godine osigurala nastup na EURO u Švedskoj, ali zbog rata koji je uveliko razorio državu je vraćena sa aerodroma. Uskočili su Danci, koji su kasnije postali prvaci Evrope...
U tadašnjem timu plavih, koji je s klupe predvodio Ivica Osim, igrali su Hadžibegić, Baždarević, Fahrudin Omerović i Meho Kodro.
Poslije raspada zemlje u tragičnom ratu, Hrvatska je prva uzela učešće 1996. godine, četiri godine kasnije su u Belgiji i Holandiji nastupile SR Jugoslavija i Slovenija, da bi "kockasti" od tada preuzeli primat i bili redovni učesnici šampionata Evrope 2004, 2008, 2012 i predstojećeg ljeta po treći put u Francuskoj.
Ostalih eksjugoslovenskih republika nije bilo u završnicama šampionata Evrope.