Geni odgovorni za ekstremnu mršavost

Stručnjaci s londonskog Imperijalnog koledža su ustanovili da su osobe koje imaju višak kopija izvesnih gena pod znatno većim rizikom da budu veoma mršave, izvijestila je francuska novinska agencija AFP.

Kod jedne od 2.000 osoba deo hromozoma 16 je dupliran, što muškarce čini 23 puta, a žene pet puta sklonijim da budu izuzetno mršavi.

U mnogim slučajevima višak ili manjak u nekom dijelu hromozoma nema nikakvog efekta, ali ponekad oni mogu da budu uzročnici nekih poremećaja ili bolesti, napomenuo je Filip Frogel, profesor na Imperijalnom koledžu, koji je učestvovao u istraživanju.

Analizirajući DNK preko 95.000 osoba, Frogel i njegove kolege su tragale za genetskim uzorkom koji može biti doveden u vezu s ekstremnom mršavošću.

Naučnici su utvrdili da je udvostručavanje dela hromozoma 16, koji sadrži preko dva tuceta gena, u čvrstoj vezi s nedovoljnim indeksom tjelesne mase (BMI) od ispod 18,5.

Normalni BMI se kreće od 18,5 do 25, BMI osoba s viškom kilograma je 25 do 30, a BMI gojaznih osoba je viši od 30.

Polovina djeca obuhvaćene istraživanjem, kod koje je utvrđena rečena genska anomalija, je patilo od sindroma neuspješnog napredovanja, što znači da rastući ona nisu normalno dobijala na kilaži.

S druge strane, osobe kod kojih postoji manjak kopija u delu hromozoma 16, imaju 43 puta veće izglede da budu morbidno debele, utvrdio je isti britanski tim u istraživanju objavljenom prošle godine.

Kod neke djece, naročito dječaka, se dešava da četvorogodišnjak ima težinu djeteta od godinu i po dana.

Za to je dosad pretežno krivljen nemar roditelja, ali je britanski tim utvrdio da je često u pitanju genetika.

Inače, osim mršavosti, ovaj višak duplikata u delu hromozoma 16 kod četvrtine osoba koji ga imaju izaziva mikrocefaliju, odnosno smanjenu glavu, što povlači i neke neurološke defekte i kraći očekivani životni vijek.

Ranija istraživanja su identifikovala veliki broj genetskih promjena koje su odgovorne za gojaznost, ali je ovo prvo koje je utvrdilo genetske uzroke preterane mršavosti.

Britanski stručnjaci ističu da bi njihovi nalazi mogli da predstavljaju osnovu za razvoj novih načina liječenja gojaznosti i poremećaja apetita.

(Tanjug)