Iako je časopis "Tajm" svojevremeno "trabant" uvrstio u "50 najgorih automobila ikada napravljenih", on je voljen i dan-danas - 67 godina kasnije.
Na današnji dan je počeo da se proizvodi legendarni istočnonemački automobil "trabant" u fabrici u Cvikauu.
Prema podacima iz različitih izvora, u proizvodnji je bio od 1957. do 1991. i u tom periodu proizvedeno je 3,7 miliona komada.
Trabanti, mali automobili istočnonemačkog porekla, nekada su važili za predmet podmijeha zbog svog izgleda, ali su danas dočekali svojih pet minuta.
Za ovaj model, koji je kasnije postao simbol pada Berlinskog zida, kolekcionari su spremni da izdvoje oko 7.300 evra.
"Prosečna cena dobro očuvanog trabanta 601 je premašila 7.000 evra, a vrijednost im samo raste", izjavio je stručnjak Gerd Hajneman iz konsultanske firme "BBE Automotive".
To je izuzetan preokret za automobilčić koji je nekada bio poznat po oblacima izduvnih gasova, 23 konjske snage, maksimalnoj brzini od 100 kilometara na sat i plastičnoj karoseriji. Njegova najsimpatičnija strana bila su prednja svjetla koja su mu pružila prepoznatljiv izgled.
Trabant - ljubimac komunističkih zemalja
Trabant je automobil koji je proizvodila bivša istočnonjemačka fabrika automobila. Bio je najčešće vozilo u Istočnoj Njemačkoj, a masovno je izvožen u zemlje komunističkog bloka, ali i van njega, u Holandiju, Grčku, Veliku Britaniju, Belgiju, Jugoslaviju, pa čak i neke zemlje Afrike.
U vrijeme uvođenja u proizvodnju, glavne prednosti su mu bile solidan prostor za četiri odrasle osobe i prtljag u kompaktnoj, lakoj i izdržljivoj karoseriji, brzina i trajnost. Vremenom je u kolektivnoj svijesti postao simbol Istočne Evrope.
Iako je automobil bio izuzetno popularan u cijelom istočnom bloku, u SSSR-u je bio rijetkost jer faktički nije postojao izvoz u njegove republike. Međutim, tamo gde se pojavio, imao je veliku popularnost.
Na trabant se čekalo i godinama
Tokom više od trideset godina proizvodnje, automobil je pretrpio sitne, uglavnom kozmetičke izmene, pa je u odnosu na većinu modela svog vremena postao zastareo i neefikasan. Dvotaktni motor nije imao dovoljnu snagu da odgovori zahtjevima vremena i proizvodio je preterane količine izduvnih gasova.
Ipak, u uslovima nedovoljne ponude putničkih vozila i ovakav automobil je bio veoma poželjna imovina u zemljama SEV-a, a oni kojima je odobrena kupovina „trabanta” su nakon uplate čekali i po više godina na isporuku. Zato se „trabant” često navodi kao primer nedostataka planske ekonomije i centralizovanog planiranja.
Model je bio u proizvodnji, bez značajnijih promena skoro 30 godina, i za to vrijeme je proizvedeno 3.096.099 komada.
Časopis "Tajm" je uvrstio "trabant" u svoj spisak 50 najgorih ikada napravljenih automobila, što je možda tačno sa aspekta zapadnih kritičara, ali ne uzima u obzir realnost Istočne Evrope u vreme kada je ovaj automobil bio aktuelan.
Pored svojih očiglednih nedostataka, "trabant" je bio jednostavan i jeftin za proizvodnju i održavanje, a za uslove istočnoevropske proizvodnje tog vremena i veoma kvalitetno napravljen. Važio je za svestrano i pouzdano vozilo, a može se vidjeti na putevima i dan-danas, decenijama nakon prestanka proizvodnje.
(EUpravo Zato/Yahoo news/Politika magazin)