Tajni sveti grad sakriven među planinama Anda otkriva nestvarne ljepote i ima nevjerovatnu tradiciju.
Maču Pikču je svetigrad Inka, nalazi se na najvišem dielu istočnih Anda, na preko 2.350 metara nadmorske visine. Smatra se da su ga Inke sagradile negdje u 15. vijeku, a ostaje neistražen sve do 1911. kada ga je ponovo istražio arheolog Hiram Bingam.
Istraživanja su ponovo vršena sredinom 1940-ih, kada su pored ostataka hramova i kuća promađene i isklesane pećine. Džinovske građevine, mostovi i zidovi sagrađeni su vrlo precizno, bez oruđa i pomoćnih sredstva, pa je i danas misterija kako su to uspjeli. Nisu koristili točak, već samo ljudsku snagu za transport. Ono što je takođe veoma fascinanto je činjenica da su u tom području veoma česti zemljotresi, međutim Maču Pikču je izgrađen tako da je otporan na njih. Grad svjedoči i nevjerovatnim naporima vojske Inka da zauzimaju teritoriju, prave popločane i puteve za navodnjavanje, što dodatno govori da je narod bio ispred svog vremena.
Trud se isplati
Nije lako popeti se do vrha, treba vam dobra priprema i mnogo strpljenja, ali se na kraju stvarno isplati. Kada stignete do cilja možete da dobijete njihov čuveni pečat kao suvenir i kao znak da ste istrajali na svom putu.
Šta sve možete da vidite?
Sveti trg - kompleks građevina za koje se smtra da u bile korišćene za različite vrste rituala.
Kraljevka rezidencija - ova građevina je najveća i najbolje sagrađena. Ima privatnu terasu kao i toalet.
Hram Sunca - koristio se za važne ceremonije, a glavna zgrada je poznata kao El Toreon.
Tri portala - komplekst tri portala koji su poređani simetrično i međusobno se dodiruju
Maču Pikču često se naziva i "izgubljenim gradom Inka" zbog vjerovanja da ga Španci nikada nisu pronašli tokom svojih osvajanja. Smatra se da je izgrađen kao carski posed, religijsko utočište ili kao tajni ceremonijalni grad.
Unesko ga je uvrstio na svoju listu 1983, a nakon 24.godine proglašen je za jedno od sedam svjetskih čuda.
Arheolog Binngam je tokom svog istraživanja poneo oko pet hiljada artefakata na američki univerzitet Jejl, što je izazvalo veliko nezadovoljstvo. Peruanci su tvrdili da se predmeti ne mogu trajno oduzeti, već samo pozajmiti. Nesporazum je okončan 2011.godine vraćanjem artefakata u Peru.
Grad ima oko dvije stotine građevina, smeštenih po terasaama i raspoređenih oko središnjeg trga. Sve zgrade su napravljene od plavo-belog granita, koji potiče iz kamenoloma koji se nalazi u blizini samog grada Inka.
(MONDO/PUNKUFER)