Iako je do sada bilo nekoliko pokušaja dugogodišnjeg rada na filmu, eksperiment u koji se upustio režiser Ričard Linklater prvi je dvanaestogodišnji planirani projekat realizovan u filmskoj umjetnosti.
„Dječaštvo“, prati odrastanje dječaka u realnom vremenu (2002-2013) što je upravo kuriozitet ovog ostvarenja.
Veliki favorit za ovogodišnjeg Oskara film „Dječaštvo“ nahvaljen od brojnih filmskih kritičara, donosi priču o odrastanju šestogodišnjaka Masona (Elar Koltrejn) i jedne porodice koja se suočava sa brojnim problemima od razvoda roditelja.
Ako se niste prethodno uputili u nastanak filma, sigurno će vam proći kroz glavu misao koliko glumaca zapravo igra u „Dječaštvu“ i na koji način je režiser uspio da realizuje ovu priču o vremenu i njegovoj prolaznosti, tokom koje glumci rastu, debljaju se, mršave, mijenjaju frizure bez ikakvih specijalnih maski.
Priznaćete, riječ je prilično rizičnom eksperimentu Linklatera koji je svih 12 godina morao da računa na četvoro glumaca, njihovo zdravlje, ali i spremnost da nastave sa snimanjem ovog filmskog projekta. Svaka čast!
Imajući u vidu te fakte, režiseru se može oprostiti i razvučenost pojedinih scena, usporena dinamika i nedovoljan razvoj karaktera, što se posebno primjećuje kod glavnog glumca koji je uglavnom prikazan kao narator i pasivni posmatrač svih događaja u porodici. Film dokumentuje različite periode od pop kulture, politike Buša i Obame, sve do pojave modernih tehnologija – Facebooka, Skypea...
Šetaju nas i kroz muziku– od Coldplaya „Yellow“, preko „Crazy“ Gnarlsa Barklija do Arcade Fire „Deep blue“. Roditelje glume odlična Patriša Arket (nominovana za sporednu žensku ulogu za Oskara) i Itan Hok (nominacija za sporednu mušku ulogu), koji otkriva potpuno novo glumačko lice, i daje filmu „Dječaštvo“ jednu pozitivnu stranu.
Svako na svoj način gradi odnos sa djecom, kao odličnu lekciju svim roditeljima zbog čega im se ovaj film treba naći na spisku onih koje obavezno trebaju pogledati. Neki od dijaloga su izuzetno oplemenjujući i možda nedovoljno primjenjivani u stvarnom životu:
Mason mami: „Da li još voliš tatu?” Mama: “Još volim tvog tatu, ali to ne znači da je zdravo za nas da ostanemo zajedno.”
Otac Masonu:“Ne želim život preko ekrana, nego pravu interakciju”.
Zanimljivo je da Mejsonovu sestru Samantu glumi ćerka režisera Lorelai Linklater, koja danas ima 20 godina i koja je na nagovor oca pristala da glumi u njegovom filmskom poduhvatu. Uloga Samante u ovom filmu je u drugom planu, ali to nimalo ne umanjuje riječi hvale za njenu glumu. Izuzimajući hrabrost režisera i originalnost snimanja, „Dječaštvo“ ipak nema drugih posebnosti, koje bi film izdvojile među najboljim ostvarenjima protekle godine.
NAGRADE I NOMINACIJE:
Dobitnik tri Zlatna globusa: najbolji film, najbolji režiser i sporedna ženska uloga
Šest nominacija za nagradu Oskar: najbolji film, najbolji režiser, originalni scenario, sporedni glumac, sporedna glumica, montaža.
MONDO PROCJENA: Najbolji režiser i najbolja sporedna glumica