Mondov kolumnista Nemanja Savanović donosi detaljnu najavu 70. izdanja filmskog festivala u Kanu.
Kanska pijaca ostaje doslijedna svojim stalnim imenima uz koje se povremeno provuče pokoje novo. Ove godine, imam osjećaja, da su se zvijezde poklopile više nego obično pa su dosta autora koji imaju više-manje prolaz na samo ime izbacili filmove u isto vrijeme i time napravili ovogodišnju smotru jednom od zanimljivijih u zadnjih nekoliko godina.
U glavnoj selekciji lično me najviše raduju dva imena. Michael Haneke se vraća nakon sedam godina i filma ''Amore'' kojim je, zasluženo, pokupio sve osim olimpijskih medalja. Ni ''Zlatna palma'' mu nije promakla i samim prisustvom je u startu jedan od glavnih favorita i ove godine. Sa druge strane Bong Joon-ho teško da ima šanse za glavnu nagradu mada bi mene lično to učinilo najsretnijim. Bong je autor iz Koreje, one manje sulude, koji iza sebe nema ni jedan loš film. Pogledajte ''Memories of Murder'' da vidite kako se snimaju filmovi.
Amerika je uvijek prisutna. Ove godine tu je ponovo Sofia Coppola i njen rimejk ''The Beguiled''. Collin Farrell i Sofia su zamijenili ''Dirty Harry'' tim iz originala tj. Eastwooda i Siegela, pa ćemo da vidimo. Todd Haynes se vraća nakon što je prije dvije godine ''Carol'' elegantno prošetala Kroazetom osvojivši usput poneku nagradu. Ovaj put se radi o ekranizaciji autora ''Huga'' kojeg je Scorsese ekranizovao prije par godina. Noah Baumbach je oduvijek bio miljenik kritike i onih festivalski, recimo intelektualnih krugova ali ja to nikada nisam vidio.
U koordinativnom sistemu gdje su samo dvije opcije, dobro i loše, naklonio bih se onoj dobroj ali meni je ovo jednostavno dosadnjikavo. Kao onaj poznanik kojeg sretneš uvijek u situacijama u kojima si prinuđen biti, a on je pošten ali dosadan. Ne možeš da se naljutiš na njega ali nekako izbjećeš ga kada možeš. U novom filmu Noah nam priča priču o otuđenoj porodici koja se skuplja u Njujorku da bi svi proslavili umjetničko stvaralaštvo oca. Ko voli...
Od autora za koje bi se, na osnovu prethodnih filmova moglo očekivati zanimljivi filmovi tu su Sergey Loznitsa koji se vraća igranoj formi nakon sedam godina i vjerovatno najboljeg ratnog filma u zadnjih dvadeset godina. Yorgos Lanthimos je postao miljenik Kana zbunivši sve ''The Lobster-om'' i u novom filmu nastavlja saradnju sa Collinom Farrellom. Andrey Zvyagintsev je pokorio Veneciju još sa svojim prvim filmom ali Palma mu uporno izmiče. Svaki film je težak, a i hladan kao ruska zima. Domaćini konstantno i neopravdano polažu nade u Michel Hazanaviciusa još od kada nas je sve prevario ''The Artist-om''. U očajničkom potezu ovaj put se odlučio za ''Redoubtable'', film o francuskoj svetinji, Jean-Luc Godardu i njegovom braku sa mladom glumicom. Film koji je sam Godard nazvao idiotskim. Tiha Azija Kan roni.
Naomi Kawase je uvijek prisutna u Kanu, a ako je suditi po istoriji i ovaj put šačica Japanaca pati dok vjetar njiše travu. Slično je i sa Sang-soo Hongom, samo u njegovom slučaju pate Korejci, na plaži, često po kiši. Šalu na stranu i Naomi i Sang-soo imaju odlične filmove. Lynne Ramsay je imala donekle mejnstrim izlet sa ''We need to talk about Kevin'' koji mene i izgleda samo mene nije kupio, pogotovo u odnosu na njene prethodne filmove tako da me ''You Were Never Really Here'' interesuje, da vidim na da li će se vratiti starim gadostima. Samim tim sto je Joaquin Phoenix glavna uloga ja sam polu kupljen. Fatih Akin se vratio, bez da ga je neko i tražio preterano ali dočekao je da imigranti ponovo budu trendi tema pa donekle i ima smisla. Tu je i Kornel Mundruczo, još jedan od onih ja-ne-vidi-ali-ljudi-vole-pa-neka reditelja sa svojim ''Jupiter's Moon'', ponovo imigranti, samo ovaj put lete.
Un Certain Regard će biti zanimljiv i kao uvijek možda izrodi zanimljivijih filmova nego glavna selekcija. Jedna od novina će biti prezentacija Alejandra G. Inarritua i njegovog direktora fotografije, velikog Emmanuela Lubezkog, nešto što opisuju kao eksperiment virtuelne stvarnosti. Doživljaj od nepunih sedam minuta bavi se, pogađate, temom migranata. Ja sam svoje migrantske doživljaje imao prije više od dvadeset godina i trajali su više od par minuta, hvala Alejandru ali neka hvala, neka migriraju bez mene. Kao što mi nije trebalo da bježim od penisa prečnika pet metara u tri dimenzije kada nas je Gaspar Noe odlučio počastiti svojom seksualnom 3D ekstravagancom. Sve što nije glavna selekcija će ostati u sjeni ''Twin Peaks'' premijere. Serija koja je stekla kultni status prvom sezonom, napatila nas drugom i umalo upropastila sve onim nečastivim filmom koji je čak bio u glavnoj selekciji Kana te 1992. godine.
Festivali ove veličine nemaju puno mjesta za manevrisanje van datih okvira. Kan je pijaca, žurka, sastanak, ponegdje se provuče i film. Ove godine ako je suditi po imenima možda se i potkrade bar jedan mali-veliki film. Kako stvari stoje većina se bacila na migrantske teme, samo se nadam da aktuelnost nije tu na uštrb kvalitete. U nastavku kompletna lista filmova.
Film koji otvara festival – van konkurencije:
Les Fantômes d’Ismaël (dir: Arnaud Desplechin)
Takmičarska konkurencija
(BPM) Beats Per Minute (dir: Robin Campillo)
The Beguiled (dir: Sofia Coppola)
The Day After (dir: Hong Sang-soo)
A Gentle Creature (dir: Sergei Loznitsa)
Good Time (dirs: Benny & Josh Safdie)
Happy End (dir: Michael Haneke)
In the Fade (dir: Fatih Akin)
Jupiter’s Moon (dir: Kornél Mundruczó)
The Killing of a Sacred Deer (dir: Yorgos Lanthimos)
Redoubtable (dir: Michel Hazanavicius)
Loveless (dir: Andrey Zvyagintsev)
The Meyerowitz Stories (dir: Noah Baumbach)
Okja (dir: Bong Joon-ho)
Radiance (dir: Naomi Kawase)
Wonderstruck (dir: Todd Haynes)
You Were Never Really Here (dir: Lynne Ramsay)
Un Certain Regard
Barbara (dir: Mathieu Amalric) – opening film
April’s Daughter (dir: Michel Franco)
Beauty and the Dogs (dir: Kaouther Ben Hania)
Before We Vanish (dir: Kiyoshi Kurosawa)
Closeness (dir: Kantemir Balagov)
The Desert Bride (dir: Cecilia Atan and Valeria Pivato)
Directions (dir: Stephan Komandarev)
Dregs (dir: Mohammad Rasoulof)
Jeune Femme (dir: Léonor Serraille)
L’Atelier (dir: Laurent Cantet)
Lucky (dir: Sergio Castellitto)
The Nature of Time (dir: Karim Moussaoui)
Out (dir: György Kristóf)
Western (dir: Valeska Grisebach)
Wind River (dir: Taylor Sheridan)
Izvan konkurencije:
Blade of the Immortal (dir: Takashi Miike)
How to Talk to Girls at Parties (dir: John Cameron Mitchell)
Visages, Villages (dirs: Agnès Varda & JR)
Ponoćne projekcije:
A Prayer Before Dawn (dir: Jean-Stéphane Sauvaire)
The Merciless (dir: Byun Sung-hyun)
The Villainess (dir: Jung Byung-gil)
Specijalne projekcije:
12 Jours (dir: Raymond Depardon)
24 Frames (dir: Abbas Kiarostami)
An Inconvenient Sequel (dir: Bonni Cohen & Jon Shenk)
Claire’s Camera (dir: Hong Sang-soo)
Demons in Paradise (dir: Jude Ratman)
Napalm (dir: Claude Lanzmann)
Promised Land (dir: Eugene Jarecki)
Sea Sorrow (dir: Vanessa Redgrave)
They (dir: Anahita Ghazvinizadeh)
Top of the Lake (dir: Jane Campion)
Twin Peaks (dir: David Lynch)
Virtuelna stvarnost:
Carne y Arena (dir: Alejandro G Iñárritu)
Nemanja Savanović za mondo.ba