U avgustu je navršeno deset godina od imenovanja Željka Buvača na mjesto selektora reprezentacije Republike Srpska, koja od tog perioda još nije odigrala niti jedan meč.
Decenija je prošla, a reprezentacija Republike Srpske pod vođstvom Željka Buvača nije odigrala niti jedan meč.
Sredinom avgusta 2013. godine Buvač je "pobijedio" konkurenciju - Iliju Petkovića i Nebojšu Gudelja, te postao novi selektor Republike Srpske, naslijedivši na ovom mjestu Borčeta Sredojevića, koji takođe za vrijeme svog mandata nijednom nije predvodio reprezentaciju s klupe.
Dakle, postavlja se pitanje: Ima li svrhu reprezentacija Republike Srpske, odnosno njen selektor?
Dugogodišnji saradnik Jirgena Klopa u Majncu, Borusiji Dortmund i Liverpulu, nekadašnji fudbaler Borca i Rudar Prijedora, rijetko je davao izjave za medije, ali je te 2013. godine, nakon imenovanja, poručio da je "reprezentacija Republike Srpske ozbiljan projekat". Međutim, deceniju kasnije, i dalje čekamo na njegov debi na klupi Srpske.
"Buvač je zvanično imenovan za selektora seniorske reprezetnacije, kao što smo imali i selektore u mlađim selekcijama. Poznato je da smo tada igrali protiv Udinezea, Ksantija, mlađe selekcije nastupale su na raznim turnirima, ali naša želja je bila da odigramo utakmicu A selekcije", počeo je razgovor za MONDO Rodoljub Petković, dugogodišnji generalni sekretar Fudbalskog saveza Republike Srpske (FSRS).
Prije i poslije Buvačevog imenovanja Fudbalski savez Republike Srpske pregovarao je o odigravanju prijateljske utakmice sa selekcijom Srbije, dobio je i odobrenje Fudbalskog saveza BiH, ali se ispriječila FIFA i zabranila Republici Srpskoj da nastupi.
"U nekoliko navrata smo pokušavali i imali određene razgovore, međutim nismo imali mogućnost da se to realizuje. Jedan od takvih pokušaja bio je odigravanje prijateljske utakmice sa reprezentacijom Srbije. Mi smo to željeli, Srbija je takođe željela i htjeli su da imaju ekskluzivitet odigravanja prve utakmice u Banjaluci. Orijentisali smo se na prava koja su imali selekcije Katalonije, Andaluzije, Kanarskih ostrva... koji su dobijali takvo pravo od Evropske i Svjetske federacije. Međutim, nismo tada nailazili na razumijevanje u fudbalskim institucijama", dodao je Petković.
Buvač trenutno obavlja funkciju sportskog direktora moskovskog Dinama.
"Kada je Buvaču ponuđeno selektorsko mjesto, on je konsultovao rukovodstvo Borusije Dortmund, gdje je tada radio kao pomoćnik. Pretpostavljam da su i oni razgovarali sa Fudbalskim savezom Njemačke i tu je postojala maksimalna spremnost svih. Sve je bilo regularno i korektno. Ja s njim imam dobru privatnu konekciju, ali pretpostavljam da je on češće tada razgovarao sa predsjednikom (tada je na čelu FSRS bio Mile Kovačević, prim. aut.) i oni su češće razgovarali na tu temu. Ne sumnjam da bi na najbolji mogući način odradio svoj posao. Što se tiče organizacije, ona bi bila na organima Saveza. Nikada nije bio problem da se organizuje nešto, pa ne bi ni tada", tvrdi Petković.
UTAKMICE SA SRPSKOM KRAJINOM
Osnivanjem Fudbalskog saveza Republike Srpske 1992. godine, koji je postao prvi registrovani sportski savez na teritoriji Srpske, došlo se do ideje i o formiranju reprezentacije Republike Srpske.
Prvi meč reprezentacija tadašnje Srpske Republike odigrala je 20. decembra 1992. godine na Gradskom stadionu u Banjaluci protiv selekcije Srpske Krajine. Iako rezultat u ovom meču nije bio u prvom planu, ostaće zabilježeno da pobjednika nije bilo - 1:1. Zoran Nešković bio je strijelac za vođstvo Republike Srpske, dok je Tihomir Žorić iz reprezentacije Srpske Krajine postavio konačan rezultat.
Za reprezentaciju Srpske tada su igrali: Nikola Čobanović, Stojan Malbašić, Milan Miladinović, Jovica Lukić, Borče Sredojević, Stojan Janjetović, Borislav Tonković, Zoran Nešković, Vlado Jagodić, Nedo Zdjelar i Filip Trivan, nastupili su još: Dragan Marković, Sretko Vojkić, Zoran Vranješ, Veljko Salamić, Ljubiša Kukavica, Danijel Pajić, Enver Ališić, Mićo Gračanin, Aleksa Marić, Predrag Šobot, Boris Gluhović, Drago Lukić i Miro Šarac.
Prvi selektor RS bio je Miloš Đurković, nekadašnji golman Sarajeva i Bešiktaša, dok mu je u radu pomagao trener Mladen Katić. Meč u Banjaluci posmatralo je oko 2000 gledalaca, a sudio ga je Ilija Gigović.
Nakon tog susreta, odigran je i svojevrsni revanš u Kninu, kada je domaća reprezentacija Srpske Krajine slavila 2:0. Reprezentacija Republike Srpske igrala je još 1998. sa Slavijom u Istočnom Sarajevu (2:2), godinu dana kasnije tri meča u Banjaluci: sa Kozarom iz Gradiške (2:2), ugljevičkim Rudarom (2:1), te U-21 reprezentacijom Republike Srpske (4:1), a iste godine gostovala je u Dvorovima, gdje je domaći Proleter savladala 4:0.
Godinu dana kasnije ponovo je odigran meč između seniorske i mlade reprezentacije Srpske, kada su omladinci u Banjaluci stigli do trijumfa 2:1, nakon čega je uslijedio i međunarodni debi.
PRVI MEĐUNARODNI MEČ
Republika Srpska dobila je mogućnost, nakon Dejtonskog sporazuma, da formira nezavisne sportske organizacije koje bi bile međunarodno priznate. Tako je reprezentaciji Republike Srpske bilo omogućeno da igra međunarodne utakmice, naravno uz saglasanost FIFA i UEFA. Na Gradskom stadionu u Banjaluci 2000. odigran je prijateljski meč sa grčkom Kavalom, a domaćin je slavio ubjedljivo 6:0.
Uslijedila je pobjeda protiv Boksita iz Milića (2:0), takođe 2000. godine, a zatim i trijumf u Ugljeviku, protiv domaćeg Rudara (2:1). Odigrana su potom još dva susreta između seniora i mlade selekcije, a 2000. i 2001. rezultat je bio identičan - 4:1 u korist starijih reprezentativaca.
Uslijedila su zatim još dva međunarodna meča, ovaj put u gostima, tačnije u Njemačkoj. Prvo je B tim Bajerna iz Minhena slavio 1:0, da bi potom reprezentacija Srpske savladala Švajnfurt u Minhenu 4:2. Za reprezentaciju su u ovim mečevima nastupali uglavnom mlađi igrači iz Prve i Druge lige Republike Srpske.
"Bilo kakva želja ili pokušaj, intencija, mogućnost organizacije, naša spremnost, kao i spremnost fudbalera koji igraju širom svijeta, bili su neupitni u svakom trenutku. Mi smo to željeli, ali nažalost nije bilo mogućnosti za realizaciju jednog takvog projekta. Zeleno svjetlo dobili smo jedino protiv Švajnfurta i mladog tima Bajern Minhena, ali to je bilo poprilično davno. I ranije je bilo određenih pokušaja, želja fudbalera i javnosti pogotovo, ali za nas je bilo nedostižno", prisjeća se nekadašnji gensek FSRS.
Godinu dana kasnije, sa regijom Veneto u Italiji dogovorene su prijateljske utakmice fudbalskih reprezentacija Republike Srpske i Veneta, ali do tih mečeva nikada nije došlo.
Poslije Đurkovića, selektor seniorske reprezentacije Republike Srpske jedno vrijeme bio je i Velimir Sombolac, kojem je u radu pomagao Velimir Stojnić. Zatim je tim vodio Sredojević, sve do dolaska Buvača 2013. godine.
Krajem te godine, još jednom je FSRS pokušao da organizuje prijateljski meč, ovaj put sa reprezentacijom Srbije. Razgovarano je i sa tadašnjim predsjednikom FIFA Sepom Blaterom, ali na kraju FIFA ponovo nije dozvolila odigravanje ovog susreta.
Posljednji meč Republika Srpska odigrala je sa Radnikom 2001. godine. Bilo je 1:1 u Bijeljini.
Sve ovo dešavalo se otprilike u isto vrijeme kada je formirana zajednička Premijer liga BiH. Da li možda tu bilo nekih ustupaka na štetu reprezentacije?
"Ne, nije tu bilo nikakvog uslovljavanja, niti je bilo nekih zvaničnih opstrukcija od strane bilo koga, jer bi to izazvalo sasvim drugu reakciju Fudbalskog saveza Republike Srpske. Da li je bilo nekih stvari koje nisu bile oficijelnog karaktera, ja to zaista ne bih mogao da kažem. Takve informacije nemam, ali to ne znači da se neke stvari nisu dešavale iz nekih drugih razloga, možda političkog karaktera a da nama to nije poznato. To je sad nešto drugo. Sve što je nama dozvoljeno, mi smo to odradili bez problema, i u Grčkoj, Češkoj, Italiji... ", priča nam Petković.
Namjera Fudbalskog saveza RS bila je da krajem 2008. godine odigra prijateljsku utakmicu sa mladom reprezentacijom Srbije, ali FIFA nije dozvolila taj meč, iako su iz Fudbalskog saveza BiH dobili "zeleno svjetlo".
I narednih godina, 2014. i 2015, bezuspješno se pokušavalo. FIFA je bila izričita da zabrani sve mečeve seniorske reprezentacije Srpske, dok su omladinci nastavili nesmetano da nastupaju na turnirima i prijateljskim susretima.
Dakle, mlađe selekcije i dalje su aktivne, nastupaju u prijateljskim utakmicama i na raznim turnirima, dok je seniorski tim i dalje "na čekanju". Postavlja se pitanje, treba li nam uopšte A reprezentacija?
"Zašto da ne? Jedan od naših prvih poteza nakon 5. septembra 1992. godine bio je dopis, koji se i danas može naći u prostorijama Saveza, gdje smo se obraćali tadašnjem generalnom sekretaru Sepu Blateru. Mi smo tada insistirali da nas prime kao savez, kao što je to slučaj sa državama Velike Britanije. Oni su tada rekli 'ne', da je to presedan, koji je urađen jer su to osnivači FIFA, a odnosi se na Englesku, Sjevernu Irsku, Škotsku i Vels i da to može biti samo kod njih tako. Kasnije, kada smo došli do relevantnijih vijesti i informacija da utakmice igra prvenstveno Katalonija, poslije toga i Andaluzija, pa Baskija... tražili smo da se i nama to dozvoli. Onda nam je rečeno da je FIFA dozvoljavala jednu utakmicu godišnje, a mi smo rekli 'Dajte nam i tu jednu da igramo.' Međutim, ni tu nismo imali razumijevanje. Prema tome, nisam ubijeđen da su fudbalski motivi uticali na takvu odluku. Previše sam ja iskusan i imam godina da nešto tako tvrdim, međutim nije isti aršin primijenjen prema nama, da li zbog konstrukcije naše države, da li zbog nečeg drugog, uglavnom nam nije dozvoljeno. Možda će dobronamjernost sadašnjeg rukovodstva, UEFA i FIFA, i odnosa sa njima, koji je vrlo korektan, posebno sa predsjednikom UEFA, možda nešto promijeniti. Ja bih bio veoma srećan kada bi to uspjelo. U Fudbalskom savezu BiH imamo našeg čovjeka, Vicu Zeljkovića, koji ima fenomenalne odnose sa Aleksanderom Čeferinom, kao što predsjednik UEFA ima i sa svim ostalim predstavnicima i rukovodstvima saveza sa prostora bivše Jugoslavije. Možda je tu šansa da se nešto jednog dana napravi", ističe Petković.
Ostaje žal. Neobjašnjivo je da su postojali različiti aršini, ali to nije nikakvo iznenađenje. Toga ima i u drugim oblastima, ne samo u sportu. Ispaštamo ni krivi ni dužni kod mnogih stvari.
Dakle, ne gubite nadu da će A reprezentacija Republike Srpske jednog dana ponovo zaigrati?
"I kada su bili nagovještaji da bi se mogla odigrati utakmica, gdje smo mi željeli da to prvenstveno bude duel sa Srbijom, javljali su se fudbaleri iz raznih država svijeta, čak i Australije. Smatram da bi se pojavio veliki broj fudbalera koji igraju tamo, pa u MLS ligi u Americi, da ne govorim o našim evropskim zemljama - Njemačkoj, Austriji, Francuskoj, Belgiji... U krajnjem slučaju, to su utakmice revijalnog, prijateljskog karaktera, koje ne prave nikome nikakve probleme. Zašto neko ne bi igrao za reprezentaciju Republike Srpske? Naravno da bi bilo igrača koji to ne bi željeli, ali niko nikog ne bi primoravao. Isuviše je kvalitetnih fudbalera bilo na našim prostorima koji su htjeli ili koji bi nosili dres reprezentacije", zaključio je na kraju Rodoljub Petković.
SELEKTORI REPUBLIKE SRPSKE:
- Miloš Đurković (1992)
- Velimir Sombolac (1998-2001)
- Borče Sredojević (2008-2013)
- Željko Buvač (2013-danas)
Pratite sve sportske vijesti na jednom mjestu, budite dio Mondo sportske zajednice na Viberu!
(MONDO)