Danas se navrašava 169 godina od formiranja prve uprave glavnog grada Srbije.
Njega je u ovom dugom periodu vodilo 64 gradonačelnika, a do kraja ovog meseca trebalo bi da dobije i 65.
Glavni pretendenti na tu funkciju su Aleksandar Vučić ispred koalicije SRS, DSS-NS i stranaka okupljenih oko SPS i Dragan Đilas, koji je kandidat "Liste za evropski Beograd", a bez obzira na to koji od njih dvojice će biti izabran, Beograd će svakako imati najmlađeg gradonačelnika u istoriji gradske uprave.
Izbori za Opštinu grada Beograda prvi put su održani 13. jula 1839. godine, a Ukazom o "Ustrojaniju obština" sve opštine u Srbiji bile su podeljene u tri klase.
U okviru prve klase nalazio se Beograd, drugoj su pripadale okružne i druge varoši, a trećoj seoske opštine.
Na prvim izborima birana su 32 člana gradske opštine - "najčestitija, najrazumnija i najpravdoljubivija", a svi njeni članovi svoju dužnost su obavljali volonterski, bez novčane naknade.
Prvi gradonačelnik bio je Beograđanin Ilija Čarapić, sin Vase Čarapića, čuvenog vojskovođe iz Prvog srpskog ustanka.
Prvih 14 gradonačelnika je na toj funkciji ostajalo samo po nekoliko meseci, sve do Živka Karabiberovića, koji je, pored dužnosti upravitelja beogradske varoši, obavljao i posao vladinog bankara, preko koga su išle sve državne novčane transakcije sa inostranstvom.
U svoja dva mandata kao predsednik beogradske opštine pokretao je mnoga pitanja značajna za život Beograđana, a zaslužan je za izradu planova nivelacije, vodosnabdevanja, projekta kanalizacije i saobraćaja.
Njegov naslednik bio je čuveni srpski političar Nikola Pašić, koji je takođe dva puta bio na čelu Beograda.
Stolar Mihailo Stolarić bio je prvi gradonačelnik Beograda posle Drugog svetskog rata, odnosno predsednik Narodno-oslobodilačkog odbora grada i njegov mandat je trajao od 1944. do 1947. godine.
Beograd je posle rata bio podeljen na regione, a ono što bi odgovaralo današnjoj Skupštini grada zvalo se Narodno-oslobodilački odbor.
Predsednik Odbora od 1947. do 1951. godine bio je predratni političar Ninko Petrović, član Izvršnog odbora leve Zemljoradničke stranke, a sa funkcije ministra za prosvetu i kulturu na mesto prvog čoveka Beograda u dva mandata - od 1951. do 1955. i od 1957. do 1961. godine došao je Đurica Jojkić.
Najpopularni gradonačelnik koji se, ujedno, i najduže zadržao na tom mestu - od 1965. do 1974. godine - bio je Branko Pešić, za vreme čijeg mandata je izgrađen most "Gazela", zgrada "Beograđanka", Mostarska petlja...
Narednih osam godina, od 1974. do 1982. godine, prvi čovek glavnog grada bio je Živorad Kovačević.
Poznat po svojim smelim idejama, gradonačelnik Beograda od 1982. do 1986. godine bio je Bogdan Bogdanović, dok je od 1986. do 1989 na tom mestu bio Aleksandar Bakočević, koji je ostao upamćen po šetačkim subotama od Slavije do Kalemegdana.
Milorad Unković je prvi koji je na mesto gradonačelnika došao referendumom, a u vreme "prinudnog upravnika grada", od 1989. do 1992, Beograd je postao veliko gradilište u koje je uloženo milijardu dolara.
Poslednji gradonačelnik iz redova SPS bio je Nebojša Čović, koji je sa tog mesta otišao 1997. godine.
Posle toga vlast u Beogradu preuzela je Koalicija "Zajedno", a 13. posleratni gradonačelnik postaje Zoran Đinđić, prvi demokratski gradonačelnik.
Đinđić se na toj funkciji zadržao samo sedam meseci, a do izbora novog gradonačelnika funkciju vršioca dužnosti obavljao je Milan Božić.
Njega je nasledio Vojislav Mihailović, unuk Draže Mihailovića, tadašnji član Srspkog pokreta obnove, a nakon 5. oktobra 2000. godine na funkciju gradonačelnika Beograda došao je Milan St. Protić.
Pošto je podneo ostavku, do izbora novog gradonačelnika poslove iz njegovog delokruga obavljao je Dragan Jočić.
Na njegovo mesto izabrana je Radmila Hrustanović, koja je mandat okončala posle septembarskih izbora 2004. godine.
Prvi gradonačelnik prestonice koji je posle Drugog svetskog rata 2004. godine direktno izabran na višestranačkim izborima bio je pokojni Nenad Bogdanović.
Posle njegove smrti 2007. godine funkciju vršioca dužnosti gradonačelnika Beograda obavlja Zoran Alimpić.
Osim Radmile Hrustanović, na čelu Beograda je bila još samo jedna žena. Slobodanka Gruden je tu funkciju obavljala samo godinu dana, od 1993. do 1994. godine.
(Tanjug)