Film "Sixt sense" je pokazao da horor ne mora da ima čudovišta i krvave scene. Nekad su za jezu dovoljni jedan dječak i Brus Vilis
Dana 6. avgusta 1999. godine, u američkim bioskopima premijerno je prikazan film "Šesto čulo", psihološki horor-triler koji je gotovo preko noći postao globalni kulturni fenomen.
Film, koji je režirao tada 28-godišnji M. Najt Šjamalan, predstavio je publici priču koja se urezala u kolektivno pamćenje - ne samo zbog svog kultnog preokreta, već i zbog duboke emotivne tenzije i jezive tišine koja prožima svaki kadar.
Zahvaljujući ulogama Brusa Vilisa i tada devetogodišnjeg Hejlija Džoela Ozmenta, "Šesto čulo" se izdvojio kao rijetko ostvarenje koje ujedinjuje horor, dramu, triler i tihu meditaciju o gubitku i neshvatanju. Film je pokazao da žanr strave ne mora da se osloni na krv i nasilje da bi bio iskreno zastrašujući.
O čemu se radi u filmu?
Radnja prati doktora Malkolma Kroua (Brus Vilis), dječijeg psihologa koji pokušava da pomogne osmogodišnjem Kolu Siru (Hejli Džoel Ozment), povučenom i uplašenom dječaku koji tvrdi da "vidi mrtve ljude". Ne samo da ih vidi, već sa njima i komunicira, a ta iskustva su toliko intenzivna da mu ozbiljno narušavaju svakodnevni život i odnose sa okolinom.
Malkolm, opterećen neuspehom iz prošlosti, pokušava da ispravi sopstvene greške kroz rad sa Kolom, ne znajući da je i sam dio jedne dublje, nadrealne istine. Film gledaoce vodi kroz niz emotivno nabijenih scena, da bi ih na kraju, u šokantnoj završnici - koja se danas smatra jednom od najčuvenijih u istoriji kinematografije - potpuno naveo da preispitaju sve što su do tada vidjeli.
Pogledajte scenu s Brusom Vilisom koja je sve ostavila bez daha:
Devetogodišnjak zaradio nominaciju za Oskara
Izvedba Hejlija Džoela Ozmenta, tada desetogodišnjaka, ostala je upamćena kao jedna od najimpresivnijih dječijih glumačkih kreacija u istoriji filma
Njegov portret Kola, ranjivog i opterećenog djeteta, doneo mu je nominaciju za Oskara za najboljeg sporednog glumca, čime je postao jedan od najmlađih kandidata u toj kategoriji.
Brus Vilis je u ulozi doktora Kroua pokazao ranjivost i suzdržanost koje su bile daleko od njegovih tadašnjih prepoznatljivih akcijskih uloga. Njegova tišina i emocionalna dubina bili su ključni za intenzitet završnog obrta.
U filmu takođe igra i Toni Kolet, u ulozi Kolove brižne i iscrpljene majke. Njena izvedba - naročito u sceni u kolima - i danas se smatra jednim od najdirljivijih prikaza majčinstva na filmu.
Za M. Najta Šjamalana, "Šesto čulo" je bio proboj koji mu je potpuno promijenio karijeru. Njegova sposobnost da kombinuje atmosferu, tišinu i psihološki horor bez oslanjanja na jeftine šok-taktike, izdvojila ga je kao jednog od najautentičnijih filmskih stvaralaca kraja 90-ih. Iako su njegova kasnija ostvarenja doživjela različite kritičke i komercijalne sudbine, Šjamalan je ostao poznat po iznenađujućim zapletima upravo zahvaljujući uspjehu Šestog čula.
Nevjerovatan uspjeh
Film je zaradio preko 670 miliona dolara širom svijeta, uz budžet od svega 40 miliona, čime je postao drugi najuspješniji film 1999. godine, odmah iza "Star Wars: Episode I - The Phantom Menace".
Na dodjeli Oskara 2000. godine film je bio nominovan za šest nagrada: najbolji film, najbolji režiser, najbolji originalni scenario, najbolji sporedni glumac (Ozment), najbolja sporedna glumica (Kolet) i najbolja montaža.
Rečenica "Vidim mrtve ljude" postala je jedna od najcitiranijih filmskih rečenica svih vremena, a narativna struktura filma - sa dramatičnim preokretom u samoj završnici - postala je uzor brojnim drugim filmskim i televizijskim ostvarenjima. Nasljeđe The Sixth Sense i danas traje kao jedan od najvažnijih primera pametnog i emocionalno dubokog horora koji je zauvijek promijenio pravila žanra.
(Index, MONDO)