Operski pjevač Miroslav Čangalović, jedno je od najvećih imena u istoriji srpske i jugoslovenske muzičke umjetnosti, rođen je na današnji dan, 3. februara 1921. godine u Glamoču.
Odrastao je kao siroče - majka Anastasija mu je umrla dok ga je rađala, a otac Mihajlo je umro kada mu je bilo nepunih devet godina. Međutim, ovaj veliki umjetnik svoje teško djetinjstvo nikada nije posmatrao kao tragediju, a spas je pronašao u muzici.
Iz Glamoča se seli u Valjevo. Za vrijeme Drugog svjetskog rata bio je prisiljen da prisustvujete vješanju Stevana Filipovića u ovom gradu.
"Ja sam u smrti Steve Filipovića zapravo vidio - pobjedu života. On je već tad u času smrti svoje izrastao pred ljudima u nešto što literatura može da opiše ili da ne opiše", rekao je u jednom intervjuu Čangalović.
Ubrzo, i sam kao valjevski skojevac, Čangalović biva osuđen na smrt, ali je uspio da je izbjegne najtežu kaznu.
Zahvaljujući prijateljstvu sa porodicom Dušana Trbojevića, istaknutog srpskog pijaniste i kompozitora, upoznaje se sa pjevanjem i koncertnim muziciranjem, a svoj operski debije imao godine 1946, u beogradskom Narodnom pozorištu, ulogom tamničara u Pučinijevoj operi "Toska".
IMPRESIVNA KARIJERA
Od 1946. do 1954. godine učio je pjevanje kod Zdenke Zikove, poznate operske pjevačice i pedagoga. Zahvaljujući izuzetnom talentu, ali i velikom radu i posvećenosti veoma brzo je postao nadaleko poznati operski bas i jedan od najvećih muzičkih umjetnika Jugoslavije.
Miroslav je sam govorio da je u stvari naučio da pjeva, ne u školi, već na planini, pjevajući krajiške pjesme sa čuvenim krajiškim natpjevom. Stvorio je impozantnu galeriju likova od seljana i popova, preko slugu, provodadžija, trgovaca, boema, do kneževa i careva.
Čangalovićev operski repertoar obuhvatao je više od 90 uloga u kojima se isticao raskošnim glasom, dramskom snagom i doživljenom interpretacijom, a među njegovim najpoznatijim ostvarenjima su uloge Borisa Godunova, iz istoimene opere Musorgskog i Dosifeja, iz opere "Hovanščina", istog kompozitora.
Ostvario je nezaboravne uloge i kao Don Kihot (Masneov "Don Kihot"), Končak i Galicki (Borodinov "Knez Igor"), Mefisto (Gunoov "Faust"), Filip Drugi (Verdijev "Don Karlos"), Figaro (Mocartova "Figarova ženidba"), Kučobej ("Mazepa" Čajkovskog), Ivan Grozni ("Pskovitjanka" Rimskog Korsakova), Mitke (Konjovićeva "Koštana")...
Njegov koncertni repertoar je obuhvatao preko 500 kompozicija autora svih epoha, i to solo pjesama, ciklusa pjesama, kantata i oratorijuma, čiji je veliki dio sačinjavalo premijerno izvođenje mnogih djela jugoslovenskih kompozitora.
Koncertna karijera Čangalovića trajala je preko 40 godina, održao je oko 3.000 koncerata na teritoriji bivše Jugoslavije i oko 160 koncerata širom svijeta. Nastupio je, između ostalog, u najprestižnijim dvoranama Londona, Pariza, Tokija, Moskve...
Svjetski muzički kritičari takmičili su se u hvalospjevima o njemu i njegovom glasu i poredili ga sa nekim od najvećih imena u istoriji opere.
Iako je pjevao u najpoznatijim operskim kućama širom svijeta, obožavao je da nastupa i pred običnim ljudima, u najmanjim i najzabačenijim mjestima širom bivše Jugoslavije.
Preminuo je u Beogradu 1999. godine, a urna sa njegovim posmrtnim ostacima prenijeta je 2012. u Aleju zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Poslušajte kako je ariju iz "Fausta" Čangalović otpjevao na srpskom jeziku...