Na današnji dan, prije tačno 20 godina, stotine hiljada ljudi srušile su režim Slobodana Miloševića. Evo kako je to izgledalo...
Izvor: Reuters
Tog 5. oktobra 2000. na velikim demonstracijama okončana je vladavina predsjednika Srbije i SRJ Slobodana Miloševića i taj dan se smatra prekretnicom u novijoj srpskoj istoriji, a dugo je bio i nezvanični "praznik demokratije".
ČUVENI 5. OKTOBAR 2000.
Demonstracije su izbile pošto je Milošević odbio da prizna rezultate izbora za predsjednika SR Jugoslavije.
Na izborima 24. septembra 2000. Milošević je izgubio od kandidata DOS-a Vojislava Koštunice, a najava drugog izbornog kruga izazvala je masovni bunt i prevrat 5. oktobra 2000. godine.
Koštunica je u prvom krugu dobio 50,24 odsto glasova, dok je Slobodan Milošević osvojio 37,15 procenata.
Režim nije htio da prizna rezultate, a opozicija je odbila mogućnost da se održi drugi krug.
Demonstranti su 5. oktobra u Beogradu, na platou ispred tadašnje Savezne skupštine a danas Doma Narodne skupštine, stigli iz čitave Srbije u kolonama automobila, autobusa i kamiona dugačkim desetine kilometara, probijajući buldožerima policijske blokade na putevima.
DOS je tražio da Milošević do 5. oktobra, u 15 sati prizna izbornu volju. Tražio je i da generalni direktor, glavni urednik i uređivački kolegijum Radio-televizije Srbije podnesu ostavke i da RTS promijeni uređivačku politiku.
Demonstranti iz cijele Srbije stigli su u Beograd.
Već u prijepodnevnim satima policija je upotrijebila suzavac kako bi spriječila demonstrante da uđu u zgradu parlamenta, ali bezuspješno.
Zgrada Savezne skupštine je demolirana i zapaljena, kao i zgrada RTS-a u Takovskoj ulici.
Jedna grupa demonstranata je oko 15.35, kroz prozor ušla u zgradu parlamenta.
Policija je ubrzo prestala da pruža otpor i mahom se pridružila građanima.
Iz Skupštine 5. oktobra nestalo 60 skupocjenih djela
Petooktobarska krađa i dalje nije rasvijetljena u potpunosti- u demonstracijama građana protiv izborne krađe 5. oktobra 2000. godine, iz zbirke Skupštine Srbije, koja je tada obuhvatala 156 djela, ukradeno je ili uništeno u požaru njih 60, dok su mnoga oštećena.Pojedini ukradeni predmeti su pronađeni.
U večernjim satima 5. oktobra građanima se sa terase Skupštine Beograda obratio novi predsjednik SRJ Vojislav Koštunica, a narednog dana, 6. oktobra, Milošević je priznao izborni poraz i čestitao Koštunici.
U demonstracijama je poginula Jasmina Jovanović iz Miloševca kod Velike Plane, koja je pala pod točkove kamiona. Momčilo Stakić iz Krupnja preminuo je od posljedica srčanog udara.
Povrijeđeno je 65 ljudi.
SLOBODANOV KRAJ
Slobodan Milošević je u aprilu 2001. uhapšen zbog finansijskih malverzacija, a dva mjeseca kasnije je izručen Haškom tribunalu gdje mu je suđeno za genocid u Bosni i Hercegovini, ratne zločine i zločine protiv čovječnosti u Hrvatskoj i na Kosovu.
Umro je 11. marta 2006. od infarkta, u svojoj ćeliji u pritvoru Haškog tribunala. Njegovi posmrtni ostaci dopremljeni su iz Haga u Beograd četiri dana poslije smrti, da bi njegovo tijelo 16. marta bilo izloženo u holu zgrade Muzeja "25. maj" u okviru muzejskog kompleksa na Dedinju.
Sahranjen je u dvorištu porodične kuće u Požarevcu, 18. marta 2006.
Dan kada je pao Slobodan Milošević: Ovako je to bilo prije 20 godina, podsjetite se! (FOTO, VIDEO)
Yugoslav president Slobodan Milosevic speaks to a crowd in Berane some 200 Km north of Podgorica, Septembar 20, 2000. Milosevic was taking part in the final rally of the pro-Belgrade Socialist People's Party (SNP), led by Yugoslav Prime Minister Momir Bulatovic, at a military airfield just outside Berane, a northeastern town of 50,000 in a mountainous area of the coastal republic.The SNP is in opposition in Montenegro, whose independence-minded leadership is boycotting next Sunday's Yugoslav presidential and parliamentary elections, arguing that Milosevic violated the constitution by calling them.
SV/FMS
Socijalistička partija Srbije (SPS) čiji je Milošević bio neprikosnoveni lider deceniju, vratila se na vlast 2008. godine postavši dio vladajuće koalicije, čiju je okosnicu činila Demokratska stranka, sa kojom je, potom, potpisala deklaraciju o političkom pomirenju.